خسرو پرویزی

پرویزی در سال ۱۳۱۱ در آبادان به دنیا آمد. او پیش از دوره ملی شدن صنعت نفت به تماشای فیلم‌های آمریکایی و انگلیسی که در سینماهای شرکت نفت خوزستان به نمایش گذاشته می‌شد می‌نشست. پس از آن فعالیت سینمایی خود را با نوشتن مطالب سینمایی و ارسال آنها به مجله جهان سینما آغاز کرد. پس از مدتی به تهران رفت و در مجله ستاره سینما در کنار منتقدانی همچون هژیر داریوش، بهرام ری‌پور، پرویز دوایی و پرویز نوری به نوشتن مطالب سینمایی پرداخت. در همان زمان صفحه «دور و بر استودیوهای فیلمسازی ایران» در این مجله به نوشته‌های او اختصاص داده شد. پرویزی در این صفحه برای اولین بار به انعکاس خبرهایی از فعالیت و تولیدات استودیوهای فیلمسازی تهران پرداخت. موفقیت این صفحه نزد خوانندگان باعث دوام انتشار این گزارش‌ها به مدت دو سال شد. در این مدت پرویزی با شرایط فیلمسازی و تهیه‌کنندگان فیلم آن دوره آشنا شد. این آشنایی مقدمه‌ای شد برای ورود خسرو پرویزی به عرصه کارگردانی.[1]

پرویزی با فیلم بی‌ستاره‌ها در سال ۱۳۳۸ به فعالیت حرفه‌ای خود در سینما روی آورد. او تا سال ۱۳۵۵ مجموعاً بیست و هفت فیلم ساخت که به گفته خودش، ساخت پانزده فیلم تجاری و عامه‌پسند در آن میان به او تحمیل شده بود.[2]
پرویزی علاوه بر فیلمهای سینمایی به ساخت فیلمهای مستند نیز می‌پرداخت، از میان آنها می‌توان به مستند تهران ۵۱ اشاره کرد که ویژگی‌های اجتماعی و اقتصادی تهران را در سال ۱۳۵۱ ثبت کرده‌است. فیلم‌برداری تهران ۵۱ دوازده روز به درازا انجامید و به ارائه تصویری از بی‌نظمی تهران می‌پرداخت. از دیگر مستندهای پرویزی می‌توان از مستند بر باد نام برد که به اتلاف انرژی و منابع حیاتی در تهران مصرف‌زده اشاره می‌کند.[3]

پرویزی در سال ۱۳۵۵ به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد. ابتدا با اولین نشریه فارسی‌زبان در لس آنجلس با نام ایران پست به همکاری پرداخت و سپس کلاس‌هایی جهت آموزش کارگردانی و فیلم‌برداری دایر نمود.[4] او در سال ۱۳۹۱ در سن هشتاد سالگی بر اثر سکته قلبی در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.

فیلم‌های وی به شرح زیر هستند:[5]

سندیکای هنرمندان سینمای ایران، به ترتیب از راست به چپ: جلال مقدم، نصرت کریمی، ویلیام وایلر، هوشنگ بهشتی، جمشید مشایخی، خسرو پرویزی، تهران ۱۳۵۰

• خسرو پرویزی در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها
• خسرو پرویزی در بانک جامع اطلاعات سينماى ايران