جلال مقدم

وی اوایل دهه ۱۳۳۰ همکاری با مطبوعات سینمایی را آغاز کرد و در سال ۱۳۳۷ فیلم‌ نامه فیلم «جنوب شهر» را نوشت. او پس از سال ۱۳۴۷ مشاور مهندس قطبی رئیس وقت رادیو و تلویزیون ایران بود.

او در دوران فعالیت‌ اش نگارش فیلمنامه ۷ فیلم سینمایی را به انجام رساند. همچنین طی سال‌ های ۱۳۴۵ تا ۱۳۶۵ هشت فیلم سینمایی را کارگردانی کرد. او پس از کارگردانی فیلم چمدان در سال ۱۳۶۵ دیگر فیلمی نساخت و فعالیت سینمایی را تنها در عرصه بازیگری دنبال کرد. او در ۱۷ فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت.

سعید راد از او به عنوانِ دبیر انشاء خود در مقطعِ اول دبیرستان در مدرسه شاپور تجریش (نام دیگر: رشید یاسمی)، موزه سینما کنونی، یاد می‌ کند.[1] همچنین در ادامه می‌ گوید با توجه به دوستی‌ اش با فرخ ساجدی و متناسب با آن، بازیِ ساجدی در فیلم پنجره (ساختهٔ جلال مقدم) توانسته در صحنهٔ فیلم‌ برداری فرصت دیدار او را دوباره بدست بیاورد. با او گپ‌ و گفتی می‌کند و به خاطرش می‌اندازد که او دبیر انشاء وی بوده‌ است و مقدم در جواب به طنز پاسخ می‌دهد: "حالا خُب که چی؟!".

جلال مقدم كه از آلزايمر رنج مى برد در اسفند ماه سال ۱۳۷۴ بر اثر سانحهٔ رانندگی در خیابان کریمخان زند تهران، به بیمارستان منتقل شد و پس از ۶۰ روز کما، در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۷۵ درگذشت.

• «جلال مقدم». وبگاه سوره. دریافت‌شده در ۲۵ مهر ۱۳۸۷. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)
• امید، جمال (۱۳۷۷). فرهنگ سینمای ایران. تهران: موسسه انتشارات نگاه. شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۸۹-۲.
• شبرنگ (۱۳۸۴)، فرهنگ بازیگران سینمای جهان، ثالث، شابک ۹۶۴-۶۴۰۴-۶۵-۰
• https://www.irna.ir/news/84298793/درباره-جلال-مقدم

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جلال مقدم در ویکی‌گفتاورد موجود است.

• جلال مقدم در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها
• جلال مقدم در بانک جامع اطلاعات سينماى ايران

• فهرست به‌خاک‌سپردگان قطعه هنرمندان بهشت زهرا