شلی وینترز

شلی وینترز هم مثل بسیاری از بازیگران هم دوره خود در مدرسه معتبر بازیگری «اکتورز استودیو» درس بازیگری خواند.[1] مارلون براندو از هم کلاسی‌های او بود.[1] او هنرپیشگی را از کلوپ شبانه‌ای در لندن آغاز کرد و سپس به سرعت به سالن‌های تئاتر نیویورک راه یافت و بعد به یکی از ستاره‌های‌هالیوود تبدیل گشت.[2] او در سال ۱۹۷۲ برای حضور در فیلم «ماجراجویی‌های Posadon» کاندیدای دریافت جایزه اسکار شد.[2] شروع فعالیت سینمایی با فیلم چه زنی! (کامینگز) به عنوان بازیگر در سال ۱۹۴۳[3] وینترز، بازیگر کلاسیک سینما در طول ۵۰ سال فعالیت سینمایی در تعداد زیادی فیلم، نمایش‌های صحنه و تلویزیونی ایفای نقش کرد. فیلم‌های مطرح وی عبارتند از: «جانی در خورشید»، «شب‌های یک شکارچی»، «لولیتا» و «الفی». او که در دهه ۷۰ سالگی خود به اندازه جوانی‌اش فعال بود در مجموعه تلویزیونی «روزین» نقش مادربزرگ «روزین» را برعهده داشت.[2] وی در سال‌های آخر عمر، وینترز در نقشهای دوم و مکمل بازی کرد.[1] شلی وینترز آخرین بار سال ۱۹۷۲ برای درام ماجراجویانه و فاجعه ای «جهنم زیر و رو» نامزد دریافت جایزه اسکار شد.[1]

شلی وینترز از ماه اکتبر ۲۰۰۵ در بیمارستان بستری بود. وی به خاطر مشکل قلبی خود تحت نظر مستقیم پزشکان بود.[1] طی این مدت چند بار به او مرخصی کوتاه مدت داده شد تا به منزل بازگردد.[1] او در روز دوشنبه ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۰۶ در سن ۸۵ سالگی به به دلیل حمله قلبی در بیمارستانی در منطقه بورلی هیلز درگذشت.[1][2]

از این هنرپیشه تنها یک دختر با نام ویتوریا از ازدواجش با ویتوریو گاسمن به جای مانده‌است.[2]

همسر دوم: ویتوریو گاسمن (بازیگر) به مدت ۲ سال و همسر سوم: آنتونی فرانسیوزا (بازیگر) به مدت ۳ سال[3]

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به آثار زیر اشاره کرد.

جوایز و افتخارات وی عبارتند از:[1][3]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shelley Winters». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
• «Shelley_Winters». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۱۵.