سیانوباکتر

سیانوباکتری‌ها را همچنین به عنوان جلبک‌های فیروزه ای، باکتری‌های فیروزه‌ای یا سیانوفیتها می‌شناسند. سیانوباکتری‌ها اتوتروف بوده و برای تولید مواد غذایی نیاز به نور و آب دارند. آن‌ها بی‌هوازی هستند یعنی نیازی به اکسیژن ندارند. در زمان پیدایش این باکتری‌ها اکسیژن در جو زمین وجود نداشت. آن‌ها دارای کلروفیل هستند و فتوسنتز می‌کنند. اغلب آن‌ها متحرکند. سیانوباکتریها قدیمی‌ترین پروکاریوتهای فتوسنتزکننده روی زمین می‌باشند. این میکروارگانیسم­‌ها به‌طور گسترده‌ای در خاکهای طبیعی، آبهای شیرین و زیستگاه‌های دریایی توزیع شده‌اند و دارای تنوع مورفولوژیکی قابل ملاحظه ای می‌باشند. تاریخچه تکاملی طولانی این میکروارگانیسم‌ها به صورت قابل توجه ای گواهی بر موفقیت سیانوباکتریها برای زنده ماندن در زیستگاه‌های متعدد و قدرت تحمل اکولوژیکی بالای آن‌ها می‌باشد. علاوه براین، سیانوباکتریها با یک قدرت تحمل اکولوژیکی بالا با دما، نور، شوری، رطوبت، شرایط قلیایی توسعه یافته‌اند و دارای بسیاری از خصوصیات و سازگاری‌ها می‌باشند که توزیع گسترده و موفقیت آن‌ها در بقا را توضیح می‌دهد. اصطلاح «متابولیسم سیال یا لغزنده»، کوتاه‌ترین و در عین حال گویاترین توجیهی است که برای این گستردگی به کار می‌رود. نوعی انعطاف‌پذیری متابولیک که شاید منحصر به فرد باشد و تنها در مورد زیستگاه‌ها صدق نمی‌کند. هنوز مکانیسم خوگیری و سازگاری‌های خاص سیانوباکتری‌ها به شرایط محیطی و سیالیت‌هایی که به عنوان مثال در تغییر آرایش سیستم‌های فتوسنتزی و رنگیزه‌های این موجودات در مواجهه با تغییرات سریع شرایط محیطی به وقوع می‌پیوندد برای صاحبنظران روشن نیست. طبقه‌بندی تاکسونومیک سیانوباکتریها بسیار پیچیده‌است. سیانوباکتری‌ها در گذشته تنها براساس صفات مورفولوژی و بر طبق کدهای بین‌المللی نامگذاری گیاهی (ICBN) طبقه‌بندی می‌شدند. این طبقه‌بندی که تنها بر اساس خصوصیات موفولوژیکی می‌باشد، با وجود این واقعیت که موفولوژی سیانوباکتریها در مقایسه با بسیاری از میکروب‌های پروکاریوتی پیچیده‌است و صفات مورفولوژیک در پاسخ به شرایط زیست‌محیطی مختلف تغییر پذیرند، لزوماً نمی‌تواند یک طبقه‌بندی فیلوژنتیکی معتبر باشد. از سوی دیگرسیانوباکتریها هچنین براساس کدهای بین‌المللی نامگذاری پروکاریوتی (ICNP) نیز طبقه‌بندی شده‌اند. امروزه این طبقه‌بندی براساس روش‌های مولکولی و خصوصیات فنوتیپی، شموتیپی و ژنوتیپی یک کشتخالص از سیانوباکتریها می‌باشد که به اصطلاح روش پلی فازیک نامیده می‌شود. ترکیب طبقه‌بندی مورفولوژکی گذشته و طبقه‌بندی براساس روشهای مولکولی به منظور دستیابی به کلیدهای شناسایی معتبر یک چالش مهم برای زیست شناسان محسوب می‌شود، بااین حال، تلاش برای متحد ساختن این دو سیستم طبقه‌بندی همچنان ادامه دارد. در حال حاضر سیستم نامگذاری باکتریولوژیکی سیانوباکتریها به‌طور گستردهای پذیرفته شده‌است.

Cyanobacteria
Oscillatoria sp
آرایه‌شناسی
حوزه: باکتری
شاخه: Cyanobacteria
Orders

The taxonomy is currently under revision[1][2]

  • Unicellular forms

Chroococcales (suborders-Chamaesiphonales and Pleurocapsales)

  • Filamentous (colonial) forms

Nostocales (= Hormogonales or Oscillatoriales)

  • True-branching (budding over multiple axes)
Stigonematales

منابع

  1. "Cyanophyceae". Cyanophyceae. Access Science. Retrieved 21 April 2011.
  2. Ahoren Oren (2004). "A proposal for further integration of the cyanobacteria under the Bacteriological Code". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 54 (Pt 5): 1895–1902. doi:10.1099/ijs.0.03008-0. PMID 15388760.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.