سکانس (موسیقی)
سکانس (انگلیسی: Sequence) در موسیقی، بیان مجدد یا توالی یک موتیف، یک ملودی بلند یا فیگور هارمونیک است در گام که با عبور به بالاتر یا پایین‌تر از ارتفاع صدا شکل می‌گیرد. سکانس، یکی از رایج‌ترین روش‌های گسترش ملودی در قرن هجدهم و نوزدهم میلادی بود که موسیقی دوره باروک، کلاسیک و رمانتیک را در بر می‌گرفت.
شرح
خصوصیات توالی سکانس بدین شرح است:
- دو بیان مجدد (معمولاً بیانِ مجدد کمتر از سه یا چهار توالی است).
- حرکت در یک جهت به صورت مداوم به بالاتر یا پایین‌تر.
- با همان مسافت و فاصله بیان شود.
ممکن است برای ملودی یا هارمونی، یک سکانس دیگر مستقل از بخش‌ها ایجاد شود.
بشنوید 
انواع مختلفی از سکانس وجود دارد که هر کدام یک الگوی منحصر به فرد دارند مانند: سکانس ملودیک، سکانس هارمونیک، سکانس ریتمیک.
سکانس ملودیک
در یک ملودی، سکانس رئال انتقالِ دقیق یک سکانس به بخش بعدی است. روش دوم، سکانسِ تونال نامیده می‌شود که انتقالِ دیاتونیک بخش اول به بخش دوم است. مثال زیر از یوهان سباستیان باخ هر دو سکانس را نشان می‌دهد.
سکانس هارمونیک
پنجم‌های نزولی
پنجم‌های نزولی به عنوان «سکانس پنجم‌ها» نیز شناخته می‌شوند. این نوع سکانس در برخی آثار کلودیو مونته‌وردی و هاینریش شوتس تکامل یافته‌است. سکانس پنجم‌ها، مجموعه‌ای از آکوردها است که نت‌های «باس» یا «پایه» در آن یک الگوی پنجم نزولی (یا چهارم صعودی) را دنبال می‌کنند.
پنجم‌های صعودی
سکانس پنجم‌های صعودی بر خلاف سکانس نزولی شامل یک الگوی پنجم صعودی (یا چهارم نزولی) می‌شود. این نوع سکانس نسبت به سکانس نزولی کمتر متداول است.
بشنوید 
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sequence (music)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سکانس (موسیقی) موجود است. |
|  | |