سلطان حسین بایقرا

سلطان حسین بایقرا (محرم ۸۴۲/می-جون ۱۴۳۸ در هرات - ۱۱ ذی‌الحجه ۹۱۱ ه‍.ق /۴ می ۱۵۰۶ م در روستای بابااِلهی در نزدیکی هرات) پسر امیر منصور پسر بایقرا پسر عمر شیخ پسر تیمور گورکانی معروف به «خاقان منصور» و معزالسلطنه و ابوالغازی آخرین سلطان بزرگ از امرای تیموری (فرمانروایی: ۷۵–۸۷۳ ه.ق. /۷۰–۱۴۶۹ م؛ و ۹۱۱–۸۷۵ ه.ق. /۱۵۰۶–۱۴۷۰ م) بود.

نمونه ای از ترکی جغتایی، اشعار سلطان حسین بایقرا، موزه بروکلین
سلطان حسین بایقرا
خاقان منصور، معزالسلطنه، ابوالغازی
سلطان حسین بایقرا، اثر کمال‌الدین بهزاد، دهه ۱۴۹۰ میلادی
سلطنت۸۴۸ - ۸۴۸ خورشیدی (۳۷ سال)
تاج‌گذاری۸۴۸ هجری خورشیدی
پیشینابوالقاسم بابر، ابوسعید میرزا، یادگار محمد میرزا
جانشینبدیع‌الزمان میرزا، مظفرحسین میرزا
زادهخرداد ۸۱۷ هجری خورشیدی
هرات، امپراتوری تیموری، افغانستان امروزی
درگذشته۱۳ اردیبهشت ۷۸۳ هجری خورشیدی
روستای بابااِلهی، نزدیک هرات، امپراتوری تیموری، افغانستان کنونی
آرامگاه
فرزند(ان)
  • بدیع‌الزمان میرزا
  • مظفرحسین میرزا
  • شاه قریب میرزا
  • ابوالحسن میرزا
  • محمدمحسن میرزا
  • ابوتراب میرزا
  • محمدحسین میرزا
  • فریدون‌حسین میرزا
  • حیدر میرزا
  • محمدمعصوم میرزا
  • فرخ‌حسین میرزا
  • ابراهیم‌حسین میرزا
  • ابن‌حسین میرزا
  • محمدقاسم میرزا
  • سلطانم بیگم
  • آغ بیگم
  • کچک بیگم
  • بگا بیگم
  • آغا بیگم
  • زبیده بیگم
  • فاطمه سلطان بیگم
  • نیژد سلطان بیگم
  • سعادت بخت بیگم
  • عایشه سلطان بیگم
  • مریم سلطان بیگم
  • منَوَر سلطان بیگم
نام کامل
سلطان بایقرا حسین میرزا پسر منصور پسر بایقرا پسر عمرشیخ پسر تیمور
دودمان تیموریان
پدرمنصور تیموری
مادرفیروزه سلطان بیگم
دین و مذهباسلام، حنفی

زندگی‌نامه

سلطان حسین بایقرا در سال ۸۶۱ ه‍. ق که خراسان آشفته شده بود، در شهر مرو به پادشاهی نشست و در ذی‌حجهٔ ۸۶۲ ه‍. ق/۱۴۵۹ میلادی استرآباد را فتح کرد و در سال ۸۷۳ ه‍. ق. /۱۴۶۹ میلادی هرات را تسخیر نمود و در ۸۷۴ با میرزا یادگار محمد جنگید و در اواخر سال ۸۷۵ ه‍. ق. با میرزا سلطان محمود جنگید و تا سال ۹۰۲ه‍. ق در غایت دولت و اقبال حکومت کرد؛ و در سال ۹۱۱ ه‍. ق/۱۵۰۶ م درگذشت.

آثار

او پادشاهی ادب‌پرور و هنردوست بود و وزیر معروفش امیر علیشیر نوایی موجب شهرت دربار او و آبادانی پایتختش هرات شده بود. میر علی هروی از خوشنویسان مهم سده دهم مدتی در دربار وی بوده‌است.

اثری موسوم به مجالس‌العشاق و اشعاری به فارسی و ترکی دارد و تخلصش حسینی بوده‌است.

سلف:
میرزا یادگار محمد
سلسلهٔ تیموریان (در هرات) جانشین:
بدیع‌الزمان میرزا

منابع

    پیوند به بیرون

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.