فرهنگ ترکی-ایرانی
فرهنگ ترکی-ایرانی یا سنت ترکی-ایرانی[1] ترکیبی فرهنگی در قرن نهم و دهم میلادی در خراسان بزرگ و فرارود بود که امروزه شامل افغانستان، ایران، ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان، مناطق جزئی قرقیزستان و قزاقستان می باشد. ایرانی بودن این ترکیب فرهنگی از وابستگی زبانی و تمدنی آن به ایران ریشه می‌گرفت و از آن لحاظ ترکی بود که برای نسل‌های متمادی تحت حمایت حاکمان ترک تبار قرار داشت؛ این سنت اسلامی نیز بود چنان‌که نخبگان و طبقه حاکم مسلمان بودند و دیدگاه اسلام نسبت به مفاهیمی همچون تقوا، ثبات و برتری بیشترین تأثیر را بر جهت‌گیری فرهنگی و اجتماعی آن داشت.
فرارود
فرمان دوزبانه گیخاتو خان در زبان های ترکی و فارسی
جستارهای وابسته
منابع
- Robert L. Canfield, Turko-Persia in historical perspective , Cambridge University Press, 1991
| پادشاهان |    | |
|---|---|---|
| جنگ و درگیری |
| |
| جنگ‌های داخلی |
| |
| معماری | ||
| وابسته |
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.