مظفرحسین میرزا
مظفرحسین میرزا، شاهزاده صفوی و شاعر پارسی‌زبان بود.
| مظفرحسین میرزا | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| شاهزاده صفوی | |||||
| زاده | ۱۵۶۲ میلادی قندهار | ||||
| درگذشته | ۱۶۰۳ (۴۰ سال) دهلی | ||||
| فرزند(ان) | قندهاری بیگم | ||||
| |||||
| دودمان | صفویان | ||||
| پدر | سلطان حسین میرزا | ||||
| دین و مذهب | اسلام، شیعه | ||||
زندگی‌نامه
مظفرحسین میرزا در سال ۱۵۶۲ در قندهار زاده شد، پدر او سلطان حسین میرزا، فرزند ارشد بهرام میرزا، پنجمین پسر شاه اسماعیل و برادر تنی شاه تهماسب بود. مظفرمیرزا پس از کشته‌شدن پدرش به دست شاه اسماعیل دوم، پس از دو سال به فرمان شاه محمد خدابنده حاکم قندهار شد.[1] او تا سال ۱۵۹۵ در زمان شاه عباس بزرگ حاکم قندهار بود، اما در این سال، مظفر به دلیل ترسش از گورکانیان هند، حکومتش را به آن‌ها واگذار کرد و همراه با خانواده‌اش به دربار اکبر شاه پناهنده شد. او سرانجام در سال ۱۶۰۳ در سن ۴۰ سالگی از دنیا رفت و در دهلی به خاک سپرده شد.[2][3][4]
جستارهای وابسته
- قندهاری بیگم
- میرزا بدیع‌الزمان
- دلرس بانو بیگم
منابع
- Abdul Qadir Badauni, Cild.II, Müntəxəbut Təvarix, George S.A səh.416.
- Nəbi Hadi, Dictionary of Indo-Persian Literature
- Firdos Anwar, Nobility under the Mughals (1628-1658) (New Delhi: Manohar, 2001): səh. 93-94; family groups of other ethnicities: səh. 97-107;
- Athar Ali, The Apparatus of Empire: səh. 98, 100, 101, 103.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.