سلطان حسین میرزا
سلطان حسین میرزا پسر بزرگ بهرام میرزا و زینب‌سلطان خانم بود که پس از مرگ پدرش همراه با دو برادرش تحت سرپرستی عمو و عمهٔ خود شاه طهماسب یکم و مهین بانو قرار گرفت. او از سال ۱۵۵۵ تا ۱۵۵۷ والی سیستان و از سال ۱۵۵۷ تا ۱۵۷۶ فرمانروای قندهار بود. سلطان حسین چند ماه پس از مرگ شاه طهماسب یکم در قلعهٔ قندهار به دستور شاه اسماعیل دوم مسموم شد و به قتل رسید.[1][2]
| سلطان حسین میرزا | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| شاهزاده صفوی | |||||
| زاده | ؟ | ||||
| درگذشته | ۱۵۷۶ قندهار | ||||
| فرزند(ان) | مظفرحسین میرزا سلطان رستم میرزا سلطان سنجر میرزا اغلان پاشابیگم | ||||
| |||||
| دودمان | صفویان | ||||
| پدر | بهرام میرزا | ||||
| مادر | زینب سلطان خانم | ||||
| دین و مذهب | اسلام ، شیعه | ||||
پانویس
- Encyclopedia Iranica, Bahram Mirza
- Bəhram Mirzə Səfəvi,
منابع
- مشارکت کنندگان ویکی‌پدیا، Sultan Hüseyn mirzə Səfəvi، ویکی‌پدیای ترکی آذربایجانی، دانشنامهٔ آزاد (بارگذاری ۱۸ فروردین ۱۳۹۶)
- Abisaab, Rula Jurdim, Converting Persia: religion and power in the Safavid Empire, I.B.Tauris[1], 2004,
- Islamic" - Brend, Barbara. Islamic art, Harvard University Press, 1991, ISBN 0-674-46866-X, 9780674468665
- Abisaab, Rula Jurdim, Converting Persia: religion and power in the Safavid Empire, I.B.Tauris
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.