ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا
ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا (سِنتکام) (به انگلیسی: United States Central Command - CENTCOM) ستاد فرمانده کل نیروهای ارتش آمریکا در منطقهٔ خاورمیانه و شرق آفریقا و آسیای مرکزیست.
ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا (سنتکام) | |
---|---|
نماد سنتکام | |
بنیانگذاری | ۱۹۸۳ |
کشور | آمریکا |
نوع | فرماندهی یکپارچه رزمی ایالات متحده آمریکا |
جزئی از | وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا |
Headquarters | پایگاه نیروی هوایی مکدیل تمپا، فلوریدا، آمریکا |
نام خلاصه | سنتکام |
نبردها | جنگ خلیج فارس جنگ عراق جنگ در افغانستان |
فرماندهان | |
Combatant Commander | ژنرال کنت مک کنزی |
Deputy Commander | ژنرال توماس برجیسن[1] |
فرماندهان سرشناس |
ژنرال دیوید پترائوس دریادار ویلیام فالن ژنرال جان ابی زید ژنرال تامی فرنکس ژنرال انتونی زینی ژنرال جیمز متیس ژنرال نورمن شوارتسکف ژنرال لوید اوستین |
نشان | |
سرویس مبارزه با شناسه شناسایی (فقط ارتش آمریکا) |
سنتکام یکی از شش ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکاست و مرکز کنونی آن در پایگاه نیروی هوایی مکدیل در ایالت فلوریدای آمریکا قرار دارد.
این ستاد در ۱ ژانویه ۱۹۸۳ میلادی تأسیس شد. عملیات مینگذاری ایران در خلیج فارس و واکنش آمریکا در چند عملیات نظامی علیه ایران، منجر به اولین درگیری فرماندهی مرکزی ایالات متحده شد.[2]
جنگ خلیج فارس، جنگ افغانستان و جنگ عراق از جمله جنگهایی هستند که تحت فرماندهی این ستاد رهبری شدند.
تاریخچه
این فرماندهی در ۱ ژانویه ۱۹۸۳ تأسیس شد. سنتکام چنانکه از نامش پیداست، منطقهٔ «مرکزی» جهان واقع بین فرماندهیهای آفریقا، اروپا و هند-آرام را پوشش میدهد. با اهمیت پیدا کردن تحکیم منافع آمریکا در منطقه در پی بحران گروگانگیری در ایران و حمله شوروی به افغانستان، رئیسجمهور جیمی کارتر کارگروه مشترک آرایش نیروی سریع را در مارس ۱۹۸۰ تأسیس کرد. در یک دوره زمانی دو ساله گامهایی برای دگرگونی این کارگروه به یک ستاد فرماندهی دائمی برداشته شد. اولین گام مستقل ساختن کارگروه از فرماندهی آمادگی ایالات متحده با فعال سازی سنتکام در ژانویه ۱۹۸۳ بود. فائق آمدن بر تصورات مرددانه که این فرماندهی هنوز کارگروهی طراحی شده برای پشتیبانی استراتژی جنگ سرد بیش نیست و از فرماندهی جز نامی ندارد زمان برد.
جنگ ایران و عراق به وضوح تنشهای رو به رشد در منطقه را برجسته کرد و گسترش عملیاتی مانند استخراج معادن نفتی ایران در خلیج فارس منجر به انجام اولین عملیات جنگی سنتکام شد. در تاریخ ۱۷ مه ۱۹۸۷، بیست و سومین کشتی جنگی یواساس استارک، عملیاتی را در خلیج فارس در جنگ ایران و عراق هدایت کرد، این کشتی به وسیله موشکهای اکسوست که توسط یک هواپیمای عراقی شلیک شد، ۳۷ تلفات برجای گذاشت. بلافاصله بعد از آن بدنبال بخشی از آنچه بعداً به عنوان «جنگ کشتیهای نفتکش» شناخته شد، دولت فدرال ایالات متحده با تعویض پرچم و برافراشتن پرچم کویت بر فراز۱۱ کشتی نفتکش کویتی. در عملیات اراده جدی، این کشتیهای نفتکش را بنام نیروهای خاورمیانهای سنتکام آمریکا از طریق خلیج فارس به کویت و از طریق تنگه هرمز اسکورت کرد.
شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، ۱۹ فروردین ۱۳۹۸ برابر ۸ آوریل ۲۰۱۹ میلادی، در پاسخ به اقدام دولت آمریکا به گنجاندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروههای تروریستی آمریکا، سنتکام را جزو گروههای تروریستی از نظر ایران اعلام کرد.[3]
آمریکا به تازگی ناو آبراهام لینکلن را برای کنترل تحرکات ایران به خلیج فارس و دریای عمان فرستادهاست.
ممانعت از درگیری با ایران
رئیس سازمان فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا(سنتکام) مک کنزی در اظهارت جنجالی گفت:«دنبال جنگ با ایران نیستیم اما از آن گریزان هم نخواهیم بود.» به گفته وی
نقش سنتکام این است که مانع پاسخ نظامی ایران به سیاست «کارزار فشار حداکثری» دولت آمریکا علیه ایران شود. یک قدرت جهانی از این موهبت برخوردار نیست که فقط یک نقطه تمرکز راهبردی داشته باشد. ایران، یکی از اولویتهای ما است، اما مهمترین اولویتمان نیست.»[4]
اهداف و مسئولیتها
اهداف تأسیس سنتکام چنین بیان شدهاست:«فرماندهی مرکزی ایالات متحده با همکاری شرکای ملی و بینالمللی، توسعه و همکاری بینالمللی را ارتقاء میدهد، به بحرانها پاسخ میگوید و به منظور استقرار امنیت و پایداری منطقهای با تجاوزات داخلی و فرامرزی مقابله میکند.»[5]
کشورهای افغانستان، بحرین، جیبوتی، مصر، اتیوپی، اریتره، ایران، عراق، اردن، قزاقستان، کنیا، کویت، قرقیزستان، لبنان، عمان، پاکستان، قطر، عربستان سعودی، سیشل، سومالی، سودان، سوریه، تاجیکستان، ترکمنستان، امارات متحده عربی، ازبکستان و یمن تحت پوشش و مسئولیت ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا قرار دارند.[6] همچنین در آخرین روزهای ریاستجمهوری دونالد ترامپ، اسرائیل به حوزه فعالیت سنتکام افزوده شد.
فرماندهان
فرماندهان برجستهای در ارتش ایالات متحده آمریکا، مسئولیت فرماندهی ستاد مرکزی را برعهده داشتهاند. از آنجمله میتوان به ارتشبد جوزف ووتل، ارتشبد کنت مک کنزی، دریادار ویلیام فالن، ارتشبد جان ابی زید، ارتشبد تامی فرنکس و ارتشبد نورمن شوارتسکف اشاره کرد.
در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۰۸ میلادی، مجلس سنای آمریکا با اکثریت ۹۶ رای موافق در برابر ۲ رای مخالف پیشنهاد وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا برای انتصاب ژنرال دیوید پترائوس به فرماندهی ستاد فرماندهی کل نیروهای آمریکا را تصویب کرد.[7][8]
No. | فرمانده | دوره | نیروی محل خدمت | |||
---|---|---|---|---|---|---|
پرتره | نام | رسیدن به سمت | ترک سمت | طول دوره | ||
۱ | Robert Kingston (۱۹۲۸–۲۰۰۷) | ارتشبد۱ ژانویه ۱۹۸۳ | ۲۷ نوامبر ۱۹۸۵ | سال، ۳۳۰ روز | ۲نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
۲ | George B. Crist (زادهٔ ۱۹۳۱) | ارتشبد۲۷ نوامبر ۱۹۸۵ | ۲۳ نوامبر ۱۹۸۸ | سال، ۳۶۲ روز | ۲سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا | |
۳ | نورمن شوارتسکف (پسر) (۱۹۳۴–۲۰۱۲) | ارتشبد۲۳ نوامبر ۱۹۸۸ | ۹ اوت ۱۹۹۱ | سال، ۲۵۹ روز | ۲نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
۴ | Joseph P. Hoar (زادهٔ ۱۹۳۴) | ارتشبد۹ اوت ۱۹۹۱ | ۵ اوت ۱۹۹۴ | سال، ۳۶۱ روز | ۲سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا | |
۵ | J. H. Binford Peay III (زادهٔ ۱۹۴۰) | ارتشبد۵ اوت ۱۹۹۴ | ۱۳ اوت ۱۹۹۷ | سال، ۸ روز | ۳نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
۶ | انتونی زینی (زادهٔ ۱۹۴۳) | ارتشبد۱۳ اوت ۱۹۹۷ | ۶ ژوئیه ۲۰۰۰ | سال، ۳۲۸ روز | ۲سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا | |
۷ | تامی فرنکس (زادهٔ ۱۹۴۵) | ارتشبد۶ ژوئیه ۲۰۰۰ | ۷ ژوئیه ۲۰۰۳ | سال، ۱ روز | ۳نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
۸ | جان ابی زید (زادهٔ ۱۹۵۱) | ارتشبد۷ ژوئیه ۲۰۰۳ | ۱۶ مارس ۲۰۰۷ | سال، ۲۵۲ روز | ۳نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
۹ | William J. Fallon (زادهٔ ۱۹۴۴) | دریابد۱۶ مارس ۲۰۰۷ | ۲۸ مارس ۲۰۰۸ | سال، ۱۲ روز | ۱نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا | |
- | مارتین دمپسی (زادهٔ ۱۹۵۲) سرپرست | سپهبد۲۸ مارس ۲۰۰۸ | ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸ | روز | ۲۱۷نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
۱۰ | دیوید پترائوس (زادهٔ ۱۹۵۲) | ارتشبد۳۱ اکتبر ۲۰۰۸ | ۳۰ ژوئن ۲۰۱۰ | سال، ۲۴۲ روز | ۱نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
- | جان آر. آلن (زادهٔ ۱۹۵۳) سرپرست | سپهبد۳۰ ژوئن ۲۰۱۰ | ۱۱ اوت ۲۰۱۰ | روز | ۴۲سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا | |
۱۱ | جیمز متیس (زادهٔ ۱۹۵۰) | ارتشبد۱۱ اوت ۲۰۱۰ | ۲۲ مارس ۲۰۱۳ | سال، ۲۲۳ روز | ۲سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا | |
۱۲ | لوید آستین (زادهٔ ۱۹۵۳) | ارتشبد۲۲ مارس ۲۰۱۳ | ۳۰ مارس ۲۰۱۶ | سال، ۸ روز | ۳نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
۱۳ | جوزف ووتل (زادهٔ ۱۹۵۸) | ارتشبد۳۰ مارس ۲۰۱۶ | ۲۸ مارس ۲۰۱۹ | سال، ۳۶۳ روز | ۲نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
۱۴ | کنت اف. مکنزی جونیور (زادهٔ ۱۹۵۷) | ارتشبد۲۸ مارس ۲۰۱۹ | متصدی | سال، ۶۱ روز | ۲سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا |
پانویس
- "LEADERSHIP".
- تاریخ فرماندهی مرکزی ایالات متحده بایگانیشده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (فرماندهی مرکزی ایالات متحده)
- «در بیانیه ای از سوی شورای عالی امنیت ملی؛ جمهوری اسلامی ایران «سنتکام» و تمامی نیروهای وابسته به آن را «گروه تروریستی» اعلام کرد». فارس. ۱۹ فروردین ۱۳۹۸.
- «پاسخ احتمالی ایران به کارزار فشار حداکثری». ۱۳۹۸-۰۸-۰۲.
- مأموریت ما بایگانیشده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (فرماندهی مرکزی ایالات متحده)
- کشورهای ناحیه تحت مسئولیت بایگانیشده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (فرماندهی مرکزی ایالات متحده)
- پتریوس فرمانده نیروهای آمریکایی در خاورمیانه شد (بیبیسی فارسی)
- Petraeus Wins Confirmation for New Post, New York Times
منابع
- Wikipedia contributors, "United States Central Command," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=United_States_Central_Command&oldid=225035273 (accessed July 11, 2008).