نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا

نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا (انگلیسی: United States Armed Forces)، نیروهای نظامی کشور ایالات متحده آمریکا است که از شش شاخه اصلی؛ نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوایی، نیروی فضایی، نیروی تفنگداران دریایی و گارد ساحلی تشکیل می‌شود. نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا بزرگترین نیروی‌های نظامی در جهان می‌باشد. شگل‌گیری آن به جنگ‌های استقلال آمریکا از بریتانیای کبیر (۱۷۷۵) بازمی‌گردد. این نیرو تاکنون در جنگ‌های بزرگ و مهمی چون جنگ جهانی دوم، جنگ ویتنام، جنگ کره، جنگ عراق و افغانستان حضور داشته‌است.

نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا

نشان های شش شاخه نیروی های مسلح ایالات متحده
ایجاد۱۴ ژوئن ۱۷۷۵ (۱۷۷۵-۰۶-۱۴)
شاخه‌ها نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا
نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا
نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا
نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
نیروی فضایی ایالات متحده آمریکا
نگهبان ساحلی ایالات متحده آمریکا
مقرپنتاگون، شهرستان آرلینگتون،
ویرجینیا، ایالات متحده آمریکا
رهبری
فرمانده کل قوا رئیس جمهور جو بایدن
وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا ژنرال لوید آستین
ریاست ستاد مشترک نیروهای مسلح ژنرال مارک میلی
نیروی انسانی
سن نظامی17 with parental permission, 18 for voluntary service. Maximum age for enlistment is 35 for the Army,[1] 28 for the Marines, 34 for the Navy, 39 for the Air Force[2] and 27 for the Coast Guard.[3]
در دسترس
برای خدمت
۷۳٬۲۷۰٬۰۴۳ مرد، سن ۱۸–۴۹ (2010 est.),
۷۱٬۹۴۱٬۹۶۹ زن، سن ۱۸–۴۹ (2010 est.)
آماده
خدمت نظامی
۶۰٬۶۲۰٬۱۴۳ مرد، سن ۱۸–۴۹ (2010 est.),
۵۹٬۴۰۱٬۹۴۱ زن، سن ۱۸–۴۹ (2010 est.)
آمادهٔ خدمت سربازی در هر سال۲٬۱۶۱٬۷۲۷ مرد (2010 est.),
۲٬۰۵۵٬۶۸۵ زن (2010 est.)
کارکنان فعال1,361,755[4]
کارکنان ذخیره850,880[5]
مقالات مرتبط
تاریخچهجنگ انقلاب آمریکا
Early national period
Continental expansion
جنگ داخلی آمریکا (۱۸۶۱–۱۸۶۵)
Post-Civil War era
جنگ جهانی اول (۱۹۱۷–۱۹۱۸)
جنگ جهانی دوم (۱۹۴۱–۱۹۴۵)
جنگ سرد (۱۹۴۵–۱۹۹۱)
جنگ کره (۱۹۵۰–۱۹۵۳)
1958 Lebanon crisis (۱۹۵۸)
جنگ ویتنام (۱۹۵۵–۱۹۷۵)
United States occupation of the Dominican Republic (1965–66)

جنگ داخلی لبنان (۱۹۷۵–۱۹۹۰)
نیروهای چندملیتی در لبنان (۱۹۸۲–۱۹۸۴)
تهاجم آمریکا به گرانادا (۱۹۸۳)
حمله ایالات متحده آمریکا به پاناما (۱۹۸۹–۱۹۹۰)
جنگ خلیج فارس (۱۹۹۰–۱۹۹۱)
جنگ کوزوو (۱۹۹۸–۱۹۹۹)
جنگ افغانستان (۲۰۰۱–۲۰۱۴)
جنگ عراق (۲۰۰۳–۲۰۱۱)
جنگ افغانستان (۲۰۱۵–تاکنون )
مداخله نظامی علیه داعش

Other
درجه‌هاArmy officer

Army warrant officer
Army enlisted
Marine Corps officer
Marine Corps warrant officer
Marine Corps enlisted
Navy officer
Navy warrant officer
Navy enlisted
Air Force officer
Air Force enlisted
Coast Guard officer
Coast Guard warrant officer

Coast Guard enlisted
نمودار مخارج نظامی نیروهای مسلح آمریکا از سال ۱۹۱۰ تا ۲۰۰۷. اوج مخارج مربوط به جنگ جهانی دوم است. قیمت دلار با توجه به قدرت خرید و تورم تعدیل شده‌است.

ریاست این نیرو بر عهده رئیس‌جمهور آمریکا است که از طریق وزارت دفاع سیاست‌های نظامی کشور را تعیین می‌کند. وزارت دفاع یکی از بخش‌های دولت فدرال است که وزیر دفاع ریاست آن را بر عهده دارد. وزیر دفاع یک غیرنظامی و یکی از اعضای هیئت دولت است و شخص دوم در سلسله مراتب نظامی پس از رئیس‌جمهور محسوب می‌شود. برای هماهنگی فعالیت‌های نظامی با موازین دیپلماتیک نهادی به نام شورای امنیت ملی به عنوان یک ارگان مشورتی برای رئیس‌جمهور وجود دارد که رئیس آن مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور نامیده می‌شود. ستاد مشترک نیروهای مسلح هم یک شورای هشت نفره است که نقش مشورتی را برای رئیس‌جمهور و وزیر دفاع بازی می‌کند و تمامی اعضای آن (که شامل فرماندهان نیروی زمینی، دریایی، تفنگداران دریایی و نیروی هوایی هم می‌شود) به انتخاب رئیس‌جمهور و تأیید سنا برگزیده می‌شوند.

نیروهای مسلح آمریکا بزرگترین نیروهای نظامی جهان از نظر امکانات، میزان بودجه و تعداد پرسنل نظامی است و نیروهای خود را از بین افراد داوطلب جذب می‌کند. سربازگیری اجباری هرچند در گذشته چندین بار انجام شده اما از سال ۱۹۷۲ سابقه نداشته‌است. هزینه این نیروها در سال ۲۰۱۱ حدود ۵۵۰ میلیارد دلار بوده که اولین هزینه در بین کل کشورها تقریباً معادل ۴۳ درصد کل هزینه‌های نظامی دنیا و یازدهمین از نظر نسبت هزینه نظامی به تولید ناخالص داخلی در بین کشورهای جهان با ۴٫۹ درصد کل تولید ناخالص داخلی آمریکاست. تعداد نیروها نیز نزدیک به سه میلیون نفر است که حدود ۶۰۰ هزار نفر از آن‌ها نیروی ذخیره هستند که نسبت به میانگین نیروهای ذخیرهٔ دیگر کشورها، ۶۰ درصد بیشتر است.[6][7][8] به‌طور مثال، روسیه از نزدیک به ۷ میلیون نیروی نظامی متخصص (بدون در نظر گرفتن چندین سال مشمولیت سربازی)، فقط ۸۰۰ هزار نفر، نیروی فعال متخصص در هر سه نیرو دارد.[9]

شاخه‌ها

نیروهای نظامی آمریکا به دسته‌های زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

پرسنل

آمار طبق تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۰۸.[10] آمار زنان بر طبق ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۷[11]

بخشنظامیسرباز وظیفهافسرزنانغیرنظامی
نیروی زمینی۵۴۵٬۲۷۹۴۵۳٬۱۴۰۸۷٬۶۸۰۷۱٬۷۵۶۲۶۰٬۴۱۶
سپاه تفنگداران دریایی۱۹۹٬۱۹۶۱۷۹٬۱۱۳۲۰٬۰۸۳۲۰٬۰۴۴
نیروی دریایی۳۳۲٬۱۳۰۲۷۶٬۴۲۸۵۱٬۲۶۶۴۹٬۷۷۵۱۸۰٬۳۲۳
نیروی هوایی۳۲۸٬۴۶۲۲۵۹٬۴۱۳۶۴٬۵۸۵۶۵٬۲۵۲۱۵۶٬۱۸۱
نیروی فضایی۸۸۱۸۷
گارد ساحلی۴۲٬۲۸۳
مجموع فعال۱٬۴۴۷٬۳۵۰۱٬۱۵۵٬۸۹۸۲۲۴٬۸۸۷۱۹۸٬۴۹۰۵۹۶٬۹۲۰
گارد ملی ارتش۳۵۱٬۳۰۰
ذخیره ارتش۲۰۵٬۰۰۰
ذخیره تفنگداران۳۹٬۶۰۰
ذخیره نیروی دریایی۶۷، ۷۶۸
گارد ملی هوایی۱۰۶٬۷۰۰
ذخیره نیروی هوایی۶
ذخیره نگهبان ساحلی۱۰٬۰۰۰
مجموع ذخیره۸۴۸٬۰۵۶
دیگر پرسنل وزارت دفاع۹۴٬۴۶۰

هزینه‌های نظامی

  • ۶۴۸٫۸میلیارد دلار (اولین در جهان)

سهم هزینه‌های نظامی در تولید ناخالص داخلی: ۴٫۹٪ (یازدهمین در جهان)

مقایسهٔ بودجهٔ نظامی ایالات متحدهٔ آمریکا با سایر قدرتهای جهانی

سازمان نظامی

  • رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا فرمانده کل قوا است و برای اقدام نظامی از مشورت‌های مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا برخوردار است. در رده پایین‌تر، وزیر دفاع قرار دارد. رئیس ستاد مشترک ارتش ایالات متحده آمریکا هم به فرمانده کل قوا و هم به وزیر دفاع مشورت می‌دهد.

فرماندهی یکپارچه رزمی

ناو هواپیمابر یواس‌اس آیزنهاور. نیمی از ناوهای هواپیمابر فعال دنیا متعلق به نیروهای مسلح آمریکا است.

فرماندهی یکپارچه رزمی (جغرافیایی)

فرماندهی یکپارچه رزمی (عملیاتی)

نیروهای خارج

تا سال ۲۰۰۵ ایالات متحده آمریکا بیش از ۷۰۰ پایگاه در ۳۶ کشور داشته‌است که برخی از بزرگ‌ترین آنان عبارت‌اند از:

در آلمان: ۷۰٬۰۰۰

در ژاپن: ۴۷٬۰۰۰ نفر

در کره جنوبی: ۳۲٬۷۴۴ نفر

در ایتالیا: ۱۲٬۲۵۸ نفر

در بریتانیا: ۱۱٬۰۹۳ نفر

در خاورمیانه شامل افغانستان: ۱۵٬۰۰۰ نفر

نیروها در داخل مرزها

سربازان گروه ویژه هفتم هوابرد ارتش ایالات متحده آمریکا در حال تمرین با بالگرد بوئینگ سی‌اچ-۴۷ شنوک

کل نیروهای مستقر در داخل ایالات متحده آمریکا ۱٬۱۱۲٬۶۸۴ نفر است.

در سرزمین اصلی ایالات متحده آمریکا: ۹۰۰٬۰۸۸ نفر

در هاوایی: ۳۳٬۳۴۳ نفر

در آلاسکا: ۱۷٬۷۱۴ نفر

بر روی شناورها ۱۰۹٬۱۱۹ نفر

در گوام: ۳٬۷۸۴ نفر

در پورتوریکو: ۱٬۵۵۲ نفر

شاخص رتبه‌بندی قدرت: ۰٫۰۸۵۷

کل جمعیت: ۳۲۳٬۹۹۵٬۵۲۸

تعداد پرسنل نظامی: ۲٬۳۶۳٬۶۷۵

مجموع نیروهای هوایی: ۱۳٬۷۶۲

هواپیما جنگنده: ۲٬۲۹۶

تانک‌های جنگی: ۵۸۸۴

مجموع دارایی‌های دریایی: ۴۱۵ (۱۹ حامل هواپیما)

بودجه دفاعی: ۵۸۷٫۸ میلیارد دلار

هزینه‌های نظامی

بودجه دفاعی سال ۲۰۰۶ (بدون هزینه جنگ عراق) کل: ۴۴۱٫۶ میلیارد دلار

عملیات و نگهداری: ۱۲۴٫۳

حقوق و دستمزد: ۱۰۸٫۸

تدارکات: ۷۹٫۱

تحقیقات، توسعه و آزمایش: ۶۹٫۵

ساخت و سازهای نظامی: ۱۲٫۲

فعالیت بخش انرژی دفاعی: ۱۷

جستارهای وابسته

پانویس

  1. "United States Army". Archived from the original on 29 June 2013. Retrieved 18 June 2013.
  2. "Contact Us: Frequently Asked Questions - airforce.com". airforce.com. Archived from the original on 20 April 2015. Retrieved 1 April 2015.
  3. "Plan Your Next Move to Become a Coast Guard Member". Enlisted Opportunities. U.S. Coast Guard. Retrieved 27 April 2014.
  4. https://www.dmdc.osd.mil/appj/dwp/rest/download?fileName=ms0_1412.pdf&groupName=milTop
  5. "H.R. 4310 (112th): National Defense Authorization Act for Fiscal Year 2013". GovTrack. Retrieved 29 March 2013.
  6. https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Armed_Forces
  7. http://ir.sputniknews.com/infographics/20150803/535105.html
  8. http://ir.sputniknews.com/infographics/20150703/428977.html
  9. http://ir.sputniknews.com/infographics/20150813/570603.html
  10. «Military Personnel Statistics». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۹.
  11. «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۵ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۹.

منابع

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا موجود است.
  • حسین حمیدی نیا، «ایالات متحده آمریکا»، (دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، تهران، ۱۳۸۲)، چاپ اول
  • ویکی‌پدیای انگلیسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.