سازمان انقلابیون کمونیست
سازمان انقلابیون کمونیست (م-ل) سازمان مائوئیستی بود که در جنبش دانشجویی خارج از ایران علیه رژیم سلطنتی پهلوی فعالیت می‌کرد. (م-ل) در اسم این سازمان اشاره به «مارکسیسم-لنینیسم» دارد.
سازمان انقلابیون کمونیست (م-ل) | |
|---|---|
| رهبر | حمید کوثری، سیامک ضعیم و فریدون علی‌آبادی |
| بنیان‌گذاری | ۱۹۶۹ |
| انحلال و برچینش | ۱۹۷۶ |
| ادغام در | اتحادیه کمونیست‌های ایران |
| مرام سیاسی |
|
| طیف سیاسی | چپ تندرو |
این سازمان رسماً در سال ۱۳۴۹ اعلام موجودیت کرد و شدیداً با سیاست‌های شوروی به رهبری خروشچف یا به قول خود «رویزیونیسم خروشچفی» و «بیراهه‌های سازش طبقاتی و مسالمت جویی» مخالف بود و در عوض طرفدار مائو تسه تونگ و استراتژی جنگ خلق وی بود و از انقلاب فرهنگی چین پشتیبانی می‌کرد. این سازمان در برنامهٔ خود ایدئولوژی طبقه کارگر را «مارکسیسم-لنینیسم-اندیشه مائوتسه دون» اعلام کرد.
سازمان انقلابیون کمونیست (م-ل) بعدها و در سال ۱۳۵۵ شمسی به "گروه پویا" پیوست و نتیجتاً "اتحادیه کمونیست‌های ایران (سربداران)" بنیان گذاشته شد.
این سازمان را می‌توان هستهٔ اولیه جریانی دانست که امروز حزب کمونیست ایران(مارکسیست-لنینیست-مائوئیست) آن را نمایندگی می‌کند.