زلالیه

زلالیه (به انگلیسی: Aqueous humour، به‌معنای: نَمِ آبی) مایع شفافی است که بین قرنیه و عدسی چشم قرار دارد و فضای جلوی عدسی را پر می‌کند. زلالیه از مویرگ‌ها ترشح می‌شود و مواد غذایی و اکسیژن را برای عدسی و قرنیه فراهم می‌کند؛زیرا آنها فقط سلول دارند نه رگ های خونی و دلیل نداشتن رگهای خونی این است که اگر بود،نور به خوبی عبور نمیکرد.بنابراین نیازمند به غذا هستند که مایع زلالیه آن را تامین می کنند. زلالیه نیز مواد دفعی را نیز جمع‌آوری نمیکند و این مسئولیت را را به زجاجیه میسپرد و از طریق خون دفع می‌کند. این مایع که گرانروی بسیار کمی دارد، به طور دائم (حدوداً هر سه ساعت) تصفیه و تجدید می‌شود.

زلالیه
Schematic diagram of the human eye.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	humor aquosus
MeSH	D001082
TA98	A15.2.06.002
TA2	6791
FMA	58819

زلالیه همراه با زجاجیه فشار درونی چشم را ثابت نگاه می‌دارند و شکل کره‌ای چشم را حفظ می‌کنند. در صورتی که در تصفیهٔ زلالیه اختلال به وجود بیاید و مایع به همان سرعتی که ترشح می‌شود بازجذب نشود، فشار چشم افزایش یافته و فرد دچار آب سیاه می‌شود که ممکن است به کوری منجر شود.

19٫4٪ زلالیه را آب تشکیل می‌دهد. علاوه بر آن، ویتامین C، گلوکز، اسید لاکتیک، سدیم و کلر؛ و نیز مقدار کمی پروتئین و اسید آمینه در زلالیه وجود دارد.