زجاجیه

زجاجیه (به انگلیسی: Vitreous humour، به‌معنای: نَمِ شیشه‌ای) مادهٔ ژله‌ای و شفافی است که فضای پشت عدسی چشم را پر کرده‌است؛ و توسط برخی از سلول‌های شبکیه تولید می‌شود. این ماده ی مایع را ۹۰٪ حجم چشم تشکیل می‌دهد و ۹۵٪ ترکیب آن آب، و باقی انواع نمک‌ها و گلوکز است. ضریب شکست زجاجیه ۱٫۳۴ است.

زجاجیه
نگاره‌ای مختصر از چشم انسان.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	humor vitreus
MeSH	D014822
TA98	A15.2.06.014 A15.2.06.008
TA2	6809, 6814
FMA	58827 67388، 58827

زجاجیه باعث حفظ شکل کروی اسکول چشم می‌شود، و همراه با زلالیه فشار درون چشم را ثابت نگه می‌دارد. به علاوه، زجاجیه لایهٔ نازک شبکیه را بر روی مشیمیه فشار می‌دهد و آن را در جای خود ثابت می‌کند. همچنین، زجاجیه با جذب بخشی از پرتوهای فرابنفش، از شبکیه محافظت می‌کند.

ماده زجاجیه ی چشم دارای ترکیبی مشابه مایع مغزی - نخاعی و سرم است و در عین حال پس از مرگ از آلودگی‌های خون، باکتری‌ها و اتولیز جسد، نسبتا مصون است. ماده زجاجیه به ویژه به علت نمونه‌گیری ساده و بدون نیاز به کالبدگشایی از نمونه‌های مورد توجه در پزشکی قانونی‏ است.[1]

سطح پتاسیم زجاجیه در کودکان بسیار سریع‌تر از بالغین افزایش‏ می‌یابد، به همین علت تعیین زمان مرگ در کودکانی که با استفاده از منحنی‌های بالغین انجام گرفته باشد، بیش از زمان مرگ واقعی آن‌ها است.[2]