یاخته استوانه‌ای

یاخته‌های استوانه‌ای نوعی از یاخته‌های گیرندهٔ نور هستند که در انتهای چشم و در شبکیه قرار دارند. این یاخته‌ها همراه با یاخته‌های مخروطی جریان الکترومغناطیسی نور خورشید را به پیام عصبی تبدیل کرده و از طریق عصب بینایی به لوب پس‌سری مغز منتقل می‌کنند.

یاخته استوانه‌ای
Cross section of the شبکیه. Rods are visible at far right.
جزئیات
مکانشبکیه
شکلrod shaped
کارکردLow light photoreceptor
اتصالات پیش‌سیناپسیNone
اتصالات پس‌سیناپسیBipolar Cells and الگو:Infobox neuron
شناسه‌ها
MeSHD017948
شناسه
نورولکس
nlx_cell_100212
THH3.11.08.3.01030
FMA67747

یاخته‌های استوانه‌ای بیشتر در نور ضعیف تحریک می‌شوند و به مغز توانایی دیدن در تاریکی را می‌دهند و آسیب به آن موجب بیماری شب کوری می‌شود.این یاخته‌ها به رنگ‌ها حساسیت نشان نمی‌دهند؛ به همین دلیل بینایی در تاریکی به رنگ سیاه، سفید و طیفی از خاکستری است. یاخته‌های استوانه‌ای همچنین در تشخیص حرکات توسط مغز نقش دارند.

بیشترین تمرکز یاخته‌های استوانه‌ای در بخش‌های پیرامونی شبکیه، و کمترین تمرکز آن‌ها در لکهٔ زرد است.

ساختار

استوانه‌ها کمی از مخروط ها،بلندتر هستند اما ساختار بنیادی آن‌ها یکسان می‌باشد.آپسین یا رنگدانه ها،در لایهٔ خارجی قرار گرفته و کامل‌کنندهٔ هم‌ایستایی سلول است.

جستارهای وابسته

  • یاخته‌های گیرندهٔ نور
  • یاخته‌های مخروطی

منابع

    • «ویکی‌پدیای فرانسوی». دریافت‌شده در ۶ فوریه ۲۰۰۹.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.