زبان یهودی-اصفهانی

یهودی-اصفهانی گویشی است که توسط کلیمیان اصفهان در مرکز ایران صحبت می‌شود. این گویش یکی از گویش‌های زبان‌های ایران مرکزی است که خود جزئی از زبان‌های ایرانی شمال غربی است. در دوران باستان گونه زبانی شهر اصفهان احتمالاً به این گویش بسیار شبیه بوده که در میان اجتماع کلیمیان بر جا مانده اما در بین اجتماع مسلمان ، با بر جا گذاشتن تأثیراتش روی نوع پارسی اصفهان، از بین رفته‌است.

یهودی-اصفهانی
زبان بومی دراسرائیل، ایران
شمار گویشوران
(بدون برآورد دسترسی)
زبان‌های هندواروپایی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹
گلاتولوگjude1276[1]

تحول آواشناسی

واکه بسته پسین گرد اولیه، حتی در وام‌واژه‌های عربی، عموماً به واکه پیشین ناگرد به پیش رانده شده همان طور که در خین («خون»)، پیر («پسر»)، میش(«موش»)، دیز («دود»)، ثیر («قرمز، سرخ»)، عاریس («عروس»)، حاثیت («حسود»)، طیل («طول») با این وجود، این تغییر در گویش کلیمیان اصفهان همه‌شمول نیست: ، ثوذوئِه («می‌سوزد»)، دوشنوئِه («می‌دوشاند»)، گوشد («گوشت»).

واکه باز پسین گرد اولیه پیش از همخوان‌های خیشومی به u تبدیل میشود: اومِه («آمد»)، زوماز («داماد»)، (وِ)مون/موند («مان/ماند»)، اون («آن»)، وون («آنجا»).

ضمیرها

ضمیرهای شخصی مستقل
عددشخصفاعلیمفعولی
مفرداول شخصمون /mun/مونا /munɒ/
مثالدوم شخصتُو /to/تُرا / تُورا /toɾɒ/
مثالسوم شخصاون /un/اونا /unɒ/
جمعاول شخصآما /ɒmɒ/آمارا /ɒmɒɾɒ/
مثالدوم شخصشِما /ʃemɒ/شِمارا /ʃemɒɾɒ/
مثالسوم شخصاونا /unɒ/اونارا /unɒɾɒ/
ضمیرهای ملکی عادی: واژه‌بست‌های ملکی
پس از همخوانپس از واکه
شخصمفردجمعمفردجمع
اول شخص–ُم /om/–ُمون /omun/–م /m/–مون /mun/
دوم شخص–ُد / –ُذ /od, oð/–ُدون / ذون /odun, oðun/–د / –ذ /d, ð/–دون / ذون /dun, ðun/
سوم شخص–ُش /oʃ/–ُشون /oʃun/–ش /ʃ/–شون /ʃun/


فعل‌ها

پسوندهای شخصی حال
شخصمفردجمع
اول شخص–ون /un/–یم /im/
دوم شخص–ِه /e/، –ی /i/–ید / –یت /id, it/
سوم شخص–وو /uv/، –و /u/–ِند / –ِنت /end, ent/


پسوندهای شخصی گذشته لازم
پس از همخوانپس از واکه
شخصمفردجمعمفردجمع
اول شخص–ون /un/–یم /im/–ن /n/، –ون /un/–یم /jm/
دوم شخص–ِه /e/–ید /id/، –یت /it/–ی /j/–ید/ –یت /jd, jt/
سوم شخص–∅–ِند /end/، –ِنت /ent/–∅–نت / ند /nt, nd/
وندهای عامل گذشته متعدی
پس از همخوانپس از واکه
اول شخص–ُم /om/–ُمون /omun/–م /m/–مون /mun/
دوم شخص–ُد / –ُذ /od, oð/–ُدون / ذون /odun, oðun/–د / –ذ /d, ð/–دون / ذون /dun, ðun/
سوم شخص–ُش /oʃ/–ُشون /oʃun/–ش /ʃ/–شون /ʃun/


پی‌بست‌های مفعولی
پس از همخوانپس از واکه
شخصمفردجمعمفردجمع
اول شخص–ُم /om/–ُمون /omun/–م /m/–مون /mun/
دوم شخص–ُد / –ُذ /od, oð/–ُدون / ذون /odun, oðun/–د / –ذ /d, ð/–دون / ذون /dun, ðun/
سوم شخص–ُش /oʃ/–ُشون /oʃun/–ش /ʃ/–شون /ʃun/

صرف فعل

نمونه صرف فعل برای بَردَن «بُردن»:

حالت معلوم
وجهزمانصرفتلفظپارسی
اخباریحالبِرووِه/beɾuve/می‌بَرَد
اخباریگذشته سادهبِشبَرت/beʃbæɾt/برد
اخباریگذشته نقلیبِشبَرتِه/beʃbæɾte/برده(است)
التزامیحالبِبِرو/bebeɾu/ببَرَد

پیوند به بیرون

منابع

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "یهودی-اصفهانی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.