زبان‌های اتحادیه اروپا

زبان‌های اتحادیه اروپا زبان‌هایی هستند که در کشورهای عضو اتحادیه اروپا بدان‌ها سخن گفته می‌شود. اتحاده اروپا ۲۴ زبان رسمی دارد که از بین آن‌ها سه زبان انگلیسی، فرانسوی و آلمانی زبان‌های رویه‌ای کمیسیون اروپا هستند[1] درحالی که پارلمان اروپا همه زبان‌های رسمی را به عنوان زبان کاری می‌پذیرد. سه زبان رویه‌ای در کارهای روزمره نهادهای اتحادیه اروپا کاربرد دارند.

زبان‌های اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا
رسمی

زبان لوکزامبورگی و زبان ترکی استانبولی (که به ترتیب در لوکزامبورگ و قبرس رسمیت دارند) تنها زبان‌های ملی هستند که جزو زبان‌های رسمی اتحادیه اروپا نیستند. در اتحادیه اروپا، سیاست زبان بر عهده کشورهای عضو است و اتحادیه اروپا سیاست زبان مشترکی ندارد. مؤسسات اتحادیه اروپا نقش مهمی در این زمینه دارند و بر اساس اصل «تابعیت»، یک بعد اروپایی را در سیاست‌های زبانی کشورهای عضو ترویج می‌کنند. اتحادیه همه شهروندانش را به چندزبانگی تشویق می‌کند و خواهان یادگیری دو زبان افزون بر زبان مادری است.[2] با این وجود اتحادیه اروپا تأثیر بسیار محدودی در این زمینه دارد زیرا محتوای سیستم‌های آموزشی بر عهده کشورهای عضو است، اما تعدادی از برنامه‌های بودجه اتحادیه اروپا به‌طور فعال باعث تقویت یادگیری زبان و تنوع زبانی می‌شوند.

بیشترین زبانی که در اتحادیه اروپا دارای سخنور است (زبان اول و دوم) انگلیسی است که ۴۴٪ از کل بزرگسالان آن را درک می‌کنند، در حالی که آلمانی که توسط ۱۸٪ از مردم صحبت می‌شود، دارای بیشترین تعداد سخنور زبان مادری است. تمام ۲۴ زبان رسمی اتحادیه اروپا به عنوان زبان‌های کاری پذیرفته می‌شوند، اما در عمل فقط سه زبان انگلیسی، فرانسوی و آلمانی کاربردهای گسترده‌ای دارند و بین این سه، انگلیسی بیشتر از همه استفاده می‌شود.[3][4][5][6] زبان فرانسوی نیز در سه شهری که مراکز سیاسی اتحادیه هستند یعنی بروکسل (بلژیک)، استراسبورگ (فرانسه) و لوکزامبورگ (لوکزامبورگ) رسمی است.

زبان‌های رسمی

زبان‌های رسمی اتحادیه اروپا عبارتند از:

زبان رسمی از سال
در سطح ملی در سطح زیرملی
بلغاری بلغارستان ۲۰۰۷
کرواتی کرواسی اتریش ۲۰۱۳
چکی جمهوری چک اسلواکی ۲۰۰۴
زبان دانمارکی دانمارک آلمان ۱۹۷۳
هلندی بلژیک
هلند
۱۹۵۸
زبان انگلیسی ایرلند
مالت
۱۹۷۳
استونیایی استونی ۲۰۰۴
فنلاندی فنلاند سوئد ۱۹۹۵
فرانسوی بلژیک
فرانسه
لوکزامبورگ
ایتالیا ۱۹۵۸
آلمانی اتریش
بلژیک
آلمان
لوکزامبورگ
دانمارک ۱۹۵۸
یونانی قبرس
یونان
۱۹۸۱
مجاری مجارستان اتریش ۲۰۰۴
ایرلندی ایرلند ۲۰۰۷
ایتالیایی ایتالیا کرواسی ۱۹۵۸
لتونیایی لاتویا ۲۰۰۴
لیتوانیایی لیتوانی لهستان ۲۰۰۴
مالتی مالت ۲۰۰۴
لهستانی لهستان ۲۰۰۴
پرتغالی پرتغال ۱۹۸۶
رومانیایی رومانی ۲۰۰۷
زبان اسلواکی اسلواکی جمهوری چک ۲۰۰۴
اسلونیایی اسلونی اتریش ۲۰۰۴
اسپانیایی اسپانیا ۱۹۸۶
سوئدی سوئد
فنلاند
۱۹۹۵

میزان تسلط بر زبان‌ها

زبان‌ها براساس درصد سخنوران از جمعیت اروپا در فوریه ۲۰۲۰[7] براساس نظرسنجی در سال ۲۰۱۲[8]
زبان‌های
رسمی
زبان مادری زبان دوم کل زبان‌های
غیررسمی
زبان مادری زبان دوم کل
انگلیسی ۱٪۴۳٪۴۴٪ روسی ۱٪۵٪۶٪
آلمانی ۲۰٪۱۶٪۳۶٪ کاتالان ۱٪۱٪۲٪
فرانسوی ۱۴٪۱۶٪۲۹٪ عربی ۱٪۱٪۲٪
ایتالیایی ۱۵٪۳٪۱۸٪ تامیلی ۱٪۰٪۱٪
اسپانیایی ۹٪۸٪۱۷٪ ترکی استانبولی ۱٪۰٪۱٪
لهستانی ۹٪۱٪۱۰٪ گالیسی <۱٪۰٪<۱٪
رومانیایی ۶٪۰٪۶٪ باسکی <۱٪۰٪<۱٪
هلندی ۵٪۱٪۶٪ لوکزامبورگی <۱٪۰٪<۱٪
مجاری ۳٪۰٪۳٪ چینی <۱٪۰٪<۱٪
پرتغالی ۲٪۱٪۳٪ هندی <۱٪۰٪<۱٪
یونانی ۲٪۱٪۳٪ اردو <۱٪۰٪<۱٪
سوئدی ۲٪۱٪۳٪ سایر ۲٪۳٪۵٪
چکی ۲٪۱٪۳٪
بلغاری ۲٪۰٪۲٪
اسلواکی ۱٪۱٪۲٪
دانمارکی ۱٪۰٪۱٪
فنلاندی ۱٪۰٪۱٪
کرواتی ۱٪۰٪۱٪
لیتوانیایی ۱٪۰٪۱٪
اسلونیایی <۱٪۰٪<۱٪
استونیایی <۱٪۰٪<۱٪
ایرلندی <۱٪۰٪<۱٪
لتونیایی <۱٪۰٪<۱٪
مالتی <۱٪۰٪<۱٪

پنج زبان با بیشترین سخنور در اتحادیه اروپا انگلیسی (۴۴٪), آلمانی (۳۶٪)، فرانسوی (۲۹٪)، ایتالیایی (۱۸٪) و اسپانیایی (۱۷٪) هستند. آلمانی با داشتن ۲۰٪ از کل جمعیت سخنوران، پرمتکلم‌ترین زبان مادری است و پس از آن فرانسوی، ایتالیایی و اسپانیایی قرار دارند. دانستن زبان‌های خارجی همان‌طور که در جدول زیر نشان داده شده‌است، در هر کشور متفاوت است. بیشترین زبان دوم یا خارجی در اتحادیه اروپا انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و روسی است. در جدول، خانه‌های به رنگ آبی روشن به معنای این است که این زبان یک زبان رسمی کشور است، در حالی که خانه‌های به رنگ آبی تیره زبان اصلی کشور را نشان می‌دهد.

میزان دانش به زبان‌ها در اتحادیه اروپا[9]
کشور جمعیت انگلیسی فرانسوی آلمانی اسپانیایی روسی ایتالیایی لهستانی
اتحادیه اروپا
(کل)
۴۰۸٬۸۷۹٬۰۶۹۴۴٪۲۹٪۳۶٪۱۷٪۶٪۱۸٪۱۰٪
اتریش۷٬۰۰۹٬۸۲۷۷۳٪۱۱٪۹۷٪۴٪۲٪۹٪۱٪
بلژیک۸٬۹۳۹٬۵۴۶۳۸٪۸۱٪۲۳٪۵٪۱٪۴٪۰٪
بلغارستان۶٬۵۳۷٬۵۱۰۲۵٪۲٪۸٪۲٪۲۳٪۱٪۰٪
کرواسی۳٬۸۵۶٬۴۰۱۴۹٪۴٪۳۴٪۲٪۴٪۱۴٪۰٪
قبرس۶۶۰٬۴۰۰۷۳٪۱۱٪۵٪۲٪۴٪۳٪۰٪
چک۹٬۰۱۲٬۴۴۳۲۷٪۱٪۱۵٪۱٪۱۳٪۱٪۲٪
دانمارک۴٬۵۶۱٬۲۶۴۸۶٪۹٪۴۷٪۴٪۰٪۱٪۰٪
استونی۹۴۵٬۷۳۳۵۰٪۱٪۲۲٪۱٪۵۶٪۰٪۰٪
فنلاند۴٬۴۴۰٬۰۰۴۷۰٪۳٪۱۸٪۳٪۳٪۱٪۰٪
فرانسه۴۷٬۷۵۶٬۴۳۹۳۹٪۹۷٪۸٪۱۳٪۱٪۵٪۱٪
آلمان۶۴٬۴۰۹٬۱۴۶۵۶٪۱۵٪۹۸٪۴٪۶٪۳٪۱٪
یونان۸٬۶۹۳٬۵۶۶۵۱٪۹٪۹٪۱٪۱٪۸٪۰٪
مجارستان۸٬۳۲۰٬۶۱۴۲۰٪۳٪۱۸٪۱٪۴٪۱٪۰٪
ایرلند۳٬۵۲۲٬۰۰۰۹۹٪۱۷٪۷٪۴٪۱٪۱٪۳٪
ایتالیایی۵۱٬۸۶۲٬۳۹۱۳۴٪۴٪۳٪۸٪۰٪۹۷٪۰٪
لاتویا۱٬۴۴۷٬۸۶۶۴۶٪۱٪۱۴٪۱٪۶۷٪۰٪۲٪
لیتوانی۲٬۸۲۹٬۷۴۰۳۸٪۳٪۱۴٪۱٪۸۰٪۱٪۱۲٪
لوکزامبورگ۴۰۴٬۹۰۷۵۶٪۹۶٪۷۱٪۵٪۰٪۶٪۰٪
مالت۳۳۵٬۴۷۶۸۹٪۱۷٪۳٪۱٪۰٪۶۶٪۰٪
هلند۱۳٬۳۷۱٬۹۸۰۹۰٪۲۹٪۷۱٪۵٪۰٪۲٪۰٪
لهستان۳۲٬۴۱۳٬۷۳۵۳۳٪۴٪۱۹٪۱٪۲۶٪۲٪۹۹٪
پرتغال۸٬۰۸۰٬۹۱۵۲۷٪۲۴٪۱٪۱۰٪۰٪۱٪۰٪
رومانی۱۸٬۲۴۶٬۷۳۱۳۱٪۲۳٪۷٪۵٪۳٪۷٪۰٪
اسلواکی۴٬۵۴۹٬۹۵۵۲۶٪۲٪۲۲٪۱٪۱۷٪۱٪۵٪
اسلوونی۱٬۷۵۹٬۷۰۱۵۹٪۳٪۴۸٪۳٪۵٪۱۲٪۰٪
اسپانیا۳۹٬۱۲۷٬۹۳۰۲۲٪۱۲٪۲٪۹۸٪۱٪۲٪۰٪
سوئد۷٬۷۹۱٬۲۴۰۸۶٪۱۱٪۳۰٪۵٪۰٪۲٪۱٪

جستارهای وابسته

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.