زبان کاری

نخستین جلسه رسمی این سازمان، در تاریخ ۲۶ دی ۱۲۹۹ خورشیدی، برگزار شد. اولین پروتست (اعتراض) رسمی ثبت شده در این سازمان از سوی نماینده ایران، پرنس ارفع ارائه گردید. برای نخستین بار در جهان زبان فراساخته‌ی اسپرانتو توسط هیئت نمایندگی ایران در جامعهٔ ملل به‌عنوان زبان مشترک جهانی جهت بهره‌گیری از آن به‌عنوان زبان کاری در روابط و همایش‌های بین‌المللی پیشنهاد گردید. پروفسور ادمون پریوا، که در آن زمان عضو افتخاری هیئت نمایندگی ایران بود، نقش به‌سزایی در ارائهٔ این پیشنهاد داشت، که با پیگیری آن توسط دیگر اسپرانتودانان جهان، به‌ویژه پروفسور ایوو لاپنا، در فرم بعدی جامعهٔ ملل (سازمان ملل متحد) و یونسکو، دو قطعنامه توسط یونسکو به تصویب رسید که در آن‌ها وارد ساختن معرفی و آموزش زبان اسپرانتو در مدارس و دانشگاه‌های کشورهای عضو یونسکو توصیه شده‌است.

• زبان فراساخته
• زبان مشترک جهانی
• زبان بین‌المللی
• اسپرانتو
• سازمان ملل متحد
• سازمان جهانی اسپرانتو
• ادمون پریوا
• اسپرانتو
• ادبیات اسپرانتو
• فرهنگ اسپرانتو
• جنبش اسپرانتو

دربارهٔ نقش مهم ایران در رابطه با زبان اسپرانتو در جامعهٔ ملل، که شکل اولیهٔ سازمان ملل متحد بود، می‌توانید به پیوست شمارهٔ ۷ کتاب پدیدهٔ اسپرانتو: راه‌حل مشکل زبان بین‌المللی (ویلیلم الد، نشر آویج، ۱۳۸۴)، تحت عنوان «ایران نخستین کشور پیشنهادکنندهٔ اسپرانتو در جامعهٔ ملل» یا منابع زیر مراجعه فرمایید:

• PRIVAT, Edmond. Aventuroj de Pioniro, La Laguna: J. Régulo, 1962, 143p. , p. 85-88.
• LAPENNA, Ivo (ĉefred.), Esperanto en Perspektivo, London/Rotterdam: CED, 1974, 844p. , p. 748-760.
• ZAFT, Sylvan. Esperanto: A Language for the Global Village, Calagari: Esperanto Antaŭen Pulishing, 2002, 157p. , Chapter Two: Esperanto: Then and Now.