روران
روران، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اصفهان در استان اصفهان ایران است. این روستا در فاصلۀ ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر اصفهان و در حاشیۀ جادۀ بهارستان به شهرستان ورزنه واقع شدهاست. این روستا دارای دو بخش اصلی (شهرک روران و ده روران) و دارای مساحتی در حدود ۵۰ هکتار است. این روستا از سال ۱۳۹۱ ه.ش و پس از شهر شدن زیار به عنوان پرجمعیتترین روستای دهستان براآن جنوبی شناخته شدهاست.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | اصفهان |
شهرستان | اصفهان |
بخش | بخش مرکزی |
دهستان | براآن جنوبی |
نام محلی | رورون |
روران Ruran | |
مردم | |
جمعیت | ۲۰۸۳ نفر (سرشماری ۹۵) |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۵۰ هکتار |
اطلاعات روستایی | |
کد آماری | ۱۷۵۰۲۹ |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۳۱–۳۸۶۴ |
واژهشناسی
در گفتار عامیانه به این روستا «رورون» میگویند. بنابر اقوال پیشینیان از این جهت که این روستا در دامنۀ رشتهکوهی به هم پیوسته از کوههای منطقۀ کلاه قاضی قرار گرفته به آن «رو ران» (روی دامنۀ کوه یا کوهپایه) گفته شدهاست. همانند تهران و شمیران که از ترکیبات «ته (به معنای آخر یا پایین)» «ران» و «شمی (به معنای بلند)» «ران» تشکیل شده، در نام این روستا به همراه روستایی به نام ازیران که در پایین دست آن قرار گرفته نیز از واژۀ «ران» استفاده شدهاست. در واژهشناسی شهرهای تهران و شمیران آمدهاست؛ پارهای از پژوهشگران «ران» را پسوندی به معنای دامنه گرفتهاند و برخی نیز واژۀ «ران» را به معنی جای، جایگاه یا سرزمین دانستهاند. بر این اساس میتوان گفت؛ این دو روستا به این علت که در بالادست و پایین دست دشت پهناوری قرار گرفته به ترتیب به نامهای روران و ازیران نام گرفتهاند.
جمعیت
این روستا یکی از ۱۷ روستای دهستان براآن جنوبی است و جمعیت آن براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، برابر با ۲٬۱۰۳ نفر (۶۴۸ خانوار، ۱٬۰۷۵ مرد و ۱٬۰۲۸ زن) بودهاست. براساس آمار مذکور روستای روران به لحاظ جمعیتی ۱۷ درصد از جمعیت دهستان براآن جنوبی (جمعیت دهستان در سال ۱۳۹۵ معادل ۱۲٬۵۲۹ نفر بودهاست) را به خود اختصاص دادهاست. این روستا در منطقۀ براآن جنوبی از لحاظ جمعیت پرجمعیتترین روستای دهستان است. روستاهای همجوار آن ازیران، کروه، هرمدان، زغمار، شیدان و رحیمآباد است.
محصولات
زمینهای زراعی اطراف روستای روران که در مالکیت کشاورزان ساکن در آن است در حدود ۱٬۲۰۰ هکتار میباشد. عمدهترین محصولات زراعی قابل کشت در این روستا گندم، جو، ذرت، ذرت علوفهای و یونجه است. در سالهای دهۀ ۷۰ در این روستا برنج نیز کشت میشدهاست که به دلیل کمبود آب، سایر کشتها در برنامۀ کشت کشاورزان این روستا قرار گرفتهاست. هماکنون کشاورزان رو به کشتهای گلخانهای آوردهاند و سبزی و صیفیجات گلخانهای (شامل خیار، فلفل، ریحان) از جمله محصولات زراعی روستا بهشمار میآید. کل مساحت زیر کشت گلخانهای روستا در حدود ۱۶ هکتار میباشد. عمدهترین محصول باغی روستا انار است.
منابع آب
در حال حاضر منابع اصلی تأمین آب، رودخانه زاینده رود و چاه آب است. به همین دلیل با خشک شدن آب رودخانه زایندهرود این روستا با بحران آب مواجه شدهاست. در گذشته این روستا دارای چندین قنات بوده و مزارع پرباری داشتهاست. پس از انقلاب بر اثر خشکسالی و کمبود آب، قناتها خشک شده و از بین رفتهاند. این روستا از در دهه ۱۳۶۰ به بعد دچار کمآبی شدهاست. از علل اصلی بحران آب در این روستا قطع حق آبه شرق اصفهان و استفاده نادرست از آبهای زیر زمینی بودهاست. با وجود کمآبی، مردم این روستا با دشواری زیاد (همانند سایر کشاورزان شرق اصفهان اعتراضات کشاورزان استان اصفهان)هنوز هم به کشاورزی مشغولند و از این راه امرار معاش میکنند. شایان ذکر است؛ (در حالی که حتی تأمین آب آشامیدنی این روستا با کمبود مواجه است) خط لوله انتقال آب از کوهرنگ به یزد درست از مجاورت آن عبور میکند.