راکول بی-۱ لنسر

راکوِل بی-۱ لنسر (به انگلیسی: Rockwell B-1 Lancer) یک بمب افکن راهبردی و چهار موتورهٔ مافوق صوت نیروی هوایی آمریکا است که از بال متحرک بهره می‌برد. این بمب افکن توسط شرکت راکول (اکنون بخشی از شرکت بوئینگ) ساخته شده‌است. بی-۱ محصول نیاز نیروی هوایی آمریکا به یک بمب افکن مافوق صوت و دوربرد است که باید جایگزین بی-۵۲ استراتوفورترس می‌شد. نخستین مدل‌های این بمب افکن با نام بی-۱ ای در اوایل دهه هفتاد تولید شد اما ساخت آن‌ها لغو و فقط ۴ فروند از آن‌ها ساخته شد. در اوایل دهه هشتاد مجدداً این بمب افکن با نام بی-۱ بی با تأکید بر سطح مقطع راداری کم مورد بازنگری قرار گرفته و در سال ۱۹۸۶ به عنوان یک بمب افکن اتمی وارد خدمت در نیروی هوایی آمریکا شد. این بمب افکن در دهه نود به بمب افکن متعارف تغییر کاربری داده و در سال ۱۹۹۱ در عملیات طوفان صحرا در بمباران عراق شرکت کرد. در سال بعد در عملیات ناتو در کوزوو شرکت کرد و پس از آن به همراه نیروهای ناتو در افغانستان و عراق وارد عملیات نظامی شد. با بازنشسته شدن ای اف-۱۱۱ راون در سال ۱۹۹۸ و بازنشسته شدن اف-۱۴ تام‌کت در سال ۲۰۰۶ در حال حاضر بی-۱ تنها هواپیمای بال متحرکِ در حال خدمت نیروی هوایی آمریکا است. در آخرین برآورد ارزش ۱۰۰ فروند از این بمب افکن به همراه تجهیزات آن حدود ۲۰/۵ میلیارد دلار تخمین زده شد.[1]

بی-۱ لنسر
نوع هواپیما بمب افکن راهبردی
کشور سازنده ایالات متحده
شرکت سازنده راکول اینترنشنال
نخستین پرواز ۲۳ دسامبر ۱۹۷۴
تاریخ رونمایی ۱ اکتبر ۱۹۸۶
وضعیت کنونی فعال
بکارگیرنده(ها) نیروی هوایی ایالات متحده
تعداد ساخته‌شده ۴ فروند مدل ای

۱۰۰ فروند مدل بی

بهای هر فروند ۲۸۳ میلیون دلار آمریکا در سال ۱۹۹۸
مدل‌های دیگر بی-۱ ای
بی-۱ بی

عملیات‌ها

بی-۱ لنسر از سال ۱۹۸۵ تا سال ۱۹۹۷ در نقش بمب افکن اتمی به ایفای نقش می‌پرداخت. با پایان یافتن جنگ سرد نقش لنسر به عنوان بمب افکن اتمی نیز پایان یافت و در سال ۱۹۹۰ با دو مورد آتش‌سوزی در موتور این بمب افکن کلیه پروازهای آن‌ها در نقش بمب افکن اتمی لغو شد و با تعمیر و بازگشت مجدد به نیروی هوایی نقش بسزایی در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ ایفا کرد. سپس از این بمب افکن در گارد هوایی ملی آمریکا استفاده شد. عملیات نظامی بعدی در سال ۱۹۹۸ و حمله به زیرساخت‌های عراق توسط آمریکا و انگلیس بود و پس از آن در سال ۱۹۹۹ به همراه نیروهای متحد در بالکان حضور فعال داشت. در جنگ افغانستان در سال ۲۰۰۱ و سپس اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ این بمب افکن حضوری پر رنگ داشته و بسیاری از نقش‌های بمب افکن قدیمی بی-۵۲ را بر عهده گرفت.[2] مورد دیگر، عملیات نظامی بمب افکن بی-۱ لنسر به سال ۲۰۱۱ و حمله به لیبی و سرنگونی رژیم معمر قذافی برمی‌گردد. نهایتاً آخرین مأموریت این بمب افکن در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۹۷ شمسی بود که پس از برخاست از پایگاه العدید قطر کشور سوریه رو مورد تهاجم قرار داد.

سوانح هوایی
آتش‌سوزی بی-۱ بی در ژوئن ۱۹۹۴ در آلمان

تا به حال ۹ بی-۱ لنسر در سانحه هوایی از بین رفته‌اند که در این بین ۱۷ نفر از خدمه این بمب افکن کشته شده‌اند. آخرین مورد حادثه مربوط به سال ۲۰۰۸ و در پایگاه هوایی العدید قطر بود که طی آن به علت نقص در سیستم هیدرولیک یک فروند بی-۱ بی به مانع بتونی برخورد و دچار آتش‌سوزی شد. در این سانحه سرنشینان هواپیما نجات پیدا کردند اما به علت انفجار تسلیحات، بمب افکن به‌طور کامل نابود شد.[3]

کاربران

 ایالات متحده آمریکا نیروی هوایی آمریکا

مشخصات
بی-۱ بی از نمای پشت (۲۰۰۴)
ابعاد بی-۱ بی

منبع اطلاعات U.S. Navy file,[4] Spick, M.A.T.S.[5]

مشخصات عمومی

  • خدمه: ۴ فرمانده هواپیما، خلبان، افسر سیستم‌های دفاعی و افسر سیستم‌های تهاجمی
  • طول: ۱۴۶ فوت (۴۴/۵ m)
  • پهنای بال: ** باز شده: ۱۳۷ فوت (۴۱/۸ متر)
    • جمع شده: ۷۹ فوت (۲۴٫۱ m)
  • ارتفاع: ۳۴ فوت (۱۰/۴ m)
  • بال: مساحت ۱٬۹۵۰ فوت مربع (۱۸۱/۴ m²)
  • وزن خالی: ۱۹۲۰۰۰ پوند (87,100 kg)
  • وزن بارگیری: ۳۲۶۰۰۰ پوند (۱۴۸۰۰۰ kg)
  • بیشینه وزن برخاست: ۴۷۷۰۰۰ پوند (216,400 kg)
  • پیشرانه: ۴× توربوفن با پس‌سوز جنرال الکتریک اف-۱۰۱ جی‌ای-۱۰۲
    • نیرو ی خشک: ۱۴۶۰۰ پوند (64.9 kN) هرکدام
    • نیرو با پس سوز ۳۰۷۸۰ پوند (136.92 kN) هرکدام

عملکرد

جنگ‌افزار

  • جایگاه‌ها: دارای ۶ جایگاه خارجی حمل تسلیحات و ۳ مخزن داخلی حمل بمب.
  • بمبها: ** ۸۴×ام کا-۶۲ مین دریایی
    • ۲۴×ام کا-۶۵ مین دریایی
    • ۳۰×سی بی یو ۹۷/۸۷/۸۹
    • ۳۰×سی بی یو ۱۰۵/۱۰۴/۱۰۳
    • ۲۴×جی بی یو ۳۱
    • ۱۵×جی بی یو-۳۸
    • ۲۴×ام کا-۸۴
    • ۱۲×ای جی ام-۱۵۴
    • ۹۶×جی بی یو-۳۹
    • ۲۴×ای جی ام-۱۵۸
    • ۲۴×بی-۶۱ بمب اتمی
    • ۲۴×بی-۸۳ بمب اتمی

نگارخانه
  • یک بی-۱بی در نمایش عمومی در پایگاه نیروی هوایی الکسورث
  • بی-۱بی در پایگاه هوایی سلطنتی رویال (انگلستان-۲۰۰۸ )
  • بی۱ در شب
  • کابین خلبان بی۱ در روز
  • کابین خلبان بی۱ در شب
  • اولین بمب‌افکن بی-۱ بی در سال ۱۹۸۳ در پام دیل، کالیفرنیا
  • بی-۱ روی زمین
  • اُوِرهال موتور بی-۱
  • فرود بی۱-بی

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rockwell B-1 Lancer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

  1. وبگاه Combat Aircraft. «Boeing B-1 Lancer». از پارامتر ناشناخته |نشانی نویسنده= صرف‌نظر شد (کمک)
  2. وبگاه Boeing. «B-1 Lancer». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۷ اکتبر ۲۰۱۱. از پارامتر ناشناخته |نشانی نویسنده= صرف‌نظر شد (کمک)
  3. وبگاه همشهری آنلاین. «بمب افکن آمریکایی در پایگاه هوایی قطر سقوط کرد». از پارامتر ناشناخته |نشانی نویسنده= صرف‌نظر شد (کمک)
  4. U.S. Navy file
  5. F-14 Specifications, M.A.T.S.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.