بوئینگ پی-۸ پوسایدون
بوئینگ پی-۸ پوسایدون (به انگلیسی: Boeing P-8 Poseidon) یک هواپیمای نظامی با کاربری گشت دریایی، شناسایی، اخطار هوایی و پشتیبانی جنگ الکترونیک است که توسط نیروی دریایی ایالات متحده بهکار گرفته میشود. نام این هواپیما از «خدای دریا» الهام گرفته شدهاست.
بوئینگ پی-۸ پوسایدون | |
---|---|
پی-۸ پوسایدن | |
نوع | هواپیمای گشت دریایی نظامی |
سازنده | بوئینگ آمریکا |
اولین پرواز | ۲۵ آوریل ۲۰۰۹ |
وضعیت | در حال خدمت |
کاربران اولیه | نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا نیروی دریایی هند نیروی هوایی سلطنتی استرالیا نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا |
تعداد ساخت | ۹۸ فروند پی-۸ ای (P-8A) ۸ فروند پی-۸ آی (P-8I) (تا ژانویه ۲۰۱۹) |
قیمت | ۲۵۶٫۵ میلیون دلار |
هواپیمای پی-۸ که بر اساس طرح اولیه بوئینگ 737 ساخته شده به عنوان جایگزین هواپیماهای قدیمی اوریون (P-3) در نیروی دریایی ایالات متحده بهکار گرفته میشود. پی-۳ پس از ۴۰ سال خدمت در سال ۲۰۱۵ کنار گذاشته شد.
مشخصات
منبع اطلاعات نیروی دریایی آمریکا،[1][2] Boeing,[3] و دیگر منابع[4]
مشخصات عمومی
- خدمه: پرواز: دو نفر؛ عملیات: هفت نفر (۹ نفر در مجموع)
- طول: ۱۲۹ پا ۵ اینچ (۳۹٬۴۷ متر)
- پهنای بال: ۱۲۳ پا ۶ اینچ (۳۷٬۶۴ متر)
- ارتفاع: ۴۲ پا ۱ اینچ (۱۲٬۸۳ متر)
- وزن خالی: ۱۳۸٫۳۰۰ پوند (۶۲٫۷۳۰ کیلوگرم)
- بار مفید: ۱۹٬۸۰۰+ پوند (۹٬۰۰۰+ کیلوگرم)
- بیشینه وزن برخاست: ۱۸۹٬۲۰۰ پوند (۸۵٬۸۲۰ کیلوگرم)
- پیشرانه: ۲× موتور توربوفن سی اف ام اینترنشنال سی اف ام ۵۶ , ۲۷٫۳۰۰ پوند (۱۲۱ کیلونیوتن) هرکدام
عملکرد
- سرعت بیشینه: ۴۹۰ گره (۹۰۷ کیلومتر بر ساعت، ۵۶۴ مایل بر ساعت)
- سرعت پیمایش: ۴۴۰ گره (۸۱۵ کیلومتر بر ساعت، ۵۰۹ مایل بر ساعت)
- شعاع عملیاتی: ۱٬۲۰۰ مایل دریایی (۲٬۲۲۲ کیلومتر) ۴ ساعت (برای عملیات ضد زیردریایی)[5]
- برد ترابری: ۴٬۵۰۰ مایل دریایی (۸٬۳۰۰ کیلومتر[6])
- سقف پروازی: ۴۱٫۰۰۰ پا (۱۲٬۴۹۶ متر)
جنگافزار
- ۵ محفظه دخلی و ۶ محفظه خارجی برای AGM-84H/K SLAM-ER، هارپون (موشک)، اژدر مارک ۵۴، موشک، مین دریایی، اژدر، بمب، و یک سامانه ارتفاع بالای ضد زیردریایی[7]
تجهیزات پروازی
- رادار جستجوی سطحی چندمنظور ریتیون APY-10[8]
- مجموعه پشتیابی جنگ الکترونیکی AN/ALQ-240[9]
- (رادار هواپایه جستجوی دریایی پیشرفته، مجموعه شنود الکترونیک[10])
موارد رویارویی با نیروهای نظامی ایران
- در دهم سپتامبر ۲۰۱۶ یک فروند هواپیمای گشت دریایی پی-۸ پوسایدن که در حال گشتزنی در ۱۳ مایلی آبهای سرزمینی ایران در خلیج فارس بود، از سوی نیرویهای مسلح ایران (قرارگاه پدافند هوایی خاتمالانبیا) هشدار دریافت میکند.مقامهای پنتاگون گفته اند، این دو هواپیما به هشدار و تهدیدهای نیروهای نظامی ایران توجه نکرده و به پرواز خود برفراز ابهای بین المللی و در نزدیک قلمرو ایران ادامه دادند. به گفته مقامات نظامی آمریکا، علت پرواز هواپیمای نامبرده در این محدوده، آزمایش سطح تحریکپذیری نیروهای ایرانی بودهاست.[11]
- در ۳۱ خرداد ۱۳۹۸ (۲۱ ژوئن ۲۰۱۹) سردار حاجیزاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه، در مراسم نمایش قطعات پهپاد گلوبال هاوک سرنگون شده اظهار داشت: «همراه با این پهپاد، یک فروند هواپیمای پی-۸ نیز منطقه حضور داشت و میتوانستیم آن را هدف قرار دهیم اما این کار را نکردیم زیرا با اخطار ما منطقه را ترک کرد.»[12]
منابع
- سایت مرجع هوانوردی و هوافضای پارسی
- "P-8A Multi-mission maritime aircraft." نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا, 25 January 2007. Retrieved: 15 March 2011.
- "P-8A Poseidon fires Harpoon, hits mark". NAVAIR News. Naval Air Systems Command. 5 July 2013. Retrieved 17 October 2015.
- "P-8A Poseidon". Boeing. Retrieved: 6 July 2007.
- Reed Business Information Limited. "CUTAWAY: P-8A Poseidon – A Boeing with boost of bravado". flightglobal.com.
- Royal Australian Air Force. "P-8A Poseidon". airforce.gov.au. Archived from the original on 15 July 2015. Retrieved 16 July 2015.
- "P-8A Poseidon". Boeing. Retrieved 30 November 2015.
- "US Navy to start P-8 operational tests in the summer". Flightglobal.com
- "AN/APY-10 maritime, littoral and overland surveillance radar." بایگانیشده در ۸ سپتامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine Raytheon, 2011.
- "AN/ALQ-240(V)1 Airborne Maritime Patrol Systems". northropgrumman.com. Retrieved 11 February 2017.
- Conway, Thais C. "Raytheon secures prime development contract for advanced airborne sensor." Raytheon, 31 July 2009. Retrieved: 12 September 2012.
- "ایران دو هواپیمای تجسسی آمریکایی را برفراز خلیج فارس به «حمله تهدید کردهاست»". رادیو فردا. Retrieved 23 June 2019.
- «سردار حاجی زاده: P-8 آمریکایی در تیررس ما بود». مشرق.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.