خشوئیه

این روستا در دهستان چم رود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۹۳ نفر (۵۶خانوار) بوده‌است لازم به توضیح است که اکثر مردم این روستا در دهه های ۶۰ و ۷۰ به اصفهان ، زرین شهر و فولاد شهر مهاجرت کرده اند. جمعیت این روستا در دهه ۶۰ حدود ۳۰۰۰ نفر بوده است.

این روستا در یگی ازپیچ و خم های رودخانه زاینده رود در لنجان علیا واقع شده است. برای رسیدن به روستای خشوئیه از این مسیر باید عبور کرد: اصفهان اتوبان ذوب آهن - باغ بهادران- کرچگان- برنجگان و مقصد نهایی خشوئیه.

با نصب پل آهنی که بعد از انقلاب بر روی رودخانه زاینده رود انجام شد و همینطور جاده آسفالته که متعاقب آن ساخته شد ، هم اکنون بسیاری از روستاهای بالادست رودخانه از مسیر خشوئیه عبور می کنند. از مسیر خشوئیه می توان به روستاهای سرسبز و زیبای ساحلی آیدغمیش، زردخشوییه، پرکستان، روستاهای معروف به چم (چم علیشاه، چم یوسفعلی، چم کهریز ، چم نار، چم گاو ، چم تاق، و . . . نهایتا شهر سامان در استان چهارمحال و بختیاری رسید.

از جمله جاهای دیدنی چناری بزرگ است که متخصصان عمر این چنار را نزدیک ۱۰۰۰ سال تخمین زده‌اند.

• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.