حسن فارسی

حسن فارسی (فرهاد فارسی) (۱۳۹۰-۱۳۲۹)، طراح لباس (فیلم) و طراح صحنه، سینما ایرانی بود. وی فارغ‌التحصیل دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران در رشته طراحی صحنه در سال ۱۳۵۴ و فارغ‌التحصیل هنرهای زیبای رم در رشته طراحی صحنه و همچنین آکادمی لباس رم ایتالیا در رشته‌ی لباس تئاتر بود.وی از سال ۱۳۵۷ با فیلم چریکه تارا به کارگردانی بهرام بیضایی فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد. از دیگر فعالیت های وی می توان به طراحی پوستر نیز اشاره کرد.[2] . فرهاد فارسی ۶ بار کاندیدای سیمرغ بلورین و ۲ بار برنده آن شده است.[3]وی در سال ۲۰۰۱ از سوی کمیته فرهنگی هنرمندان خارجی استکهلم به عنوان هنرمند سال ۲۰۰۱ برگزیده شده بود.[4]

حسن فارسی
زمینه فعالیت	سینما
تولد	۱۳۲۹ اصفهان
مرگ	تیر ۱۳۹۰ (علت مرگ: سرطان روده)[1] سوئد
محل زندگی	ایران - سوئد
ملیت	ایرانی
نام(های) دیگر	فرهاد فارسی
پیشه	طراح لباس (فیلم) و طراح صحنه
سال‌های فعالیت	۱۳۵۷-۱۳۸۴
صفحه در وبگاه IMDb
صفحه در وبگاه سوره
جوایز جوایز سیمرغ بلورین بهترین طراح صحنه از نهمین دوره جشنواره فیلم فجر بهترین طراح صحنه از دهمین دوره جشنواره فیلم فجر

فرهاد فارسی، به عنوان طراح صحنه و لباس در چندین فیلم مهم در تاریخ سینمای ایران فعالیت کرده‌است. از جمله: چریکه تارا ساخته بهرام بیضایی، حاجی واشینگتن به کارگردانی علی حاتمی، دو اثر مطرح دستفروش و ناصرالدین شاه اکتور سینما از محسن مخملباف،همچنین پرده آخر ساخته واروژ کریم‌مسیحی، روسری آبی از رخشان بنی اعتماد و یک بوس کوچولو ساخته‌ی بهمن فرمان‌آرا.

وی همچنین سابقه همکاری با چند فیلمساز معروف جهان همچون آندری تارکوفسکی و فدریکو فلینیرا در کارنامه دارد که به عنوان گروه طراحی صحنه و لباس فیلم‌های آنها بوده است. فیلم‌هایی چون نوستالژی ساخته آندری تارکوفسکی فیلمساز بزرگ روسی و فیلم و کشتی به راهش ادامه می‌دهد به کارگردانی فیلمساز فقید ایتالیایی فدریکو فلینی، لا تراویاتا به کارگردانی فرانکو زفیرلی و روزی روزگاری در آمریکا ساخته سرجو لئونه.[1]