جهانشاه صالح

جهانشاه صالح (فروردین ۱۲۸۳[1] آران و بیدگل – ۳ دی ۱۳۷۵ تهران) پزشک، دولتمرد و قانونگذار دوره پهلوی با سابقه سه دوره وزارت بهداری، ریاست دانشگاه تهران و عضویت مجلس سنا بود. سازمان نظام پزشکی در زمان وزارت او بنیان نهاده شد.

جهانشاه صالح آرانی
وزیر بهداری ایران
مشغول به کار
۱۳۳۹  ۱۳۴۰
پادشاهمحمدرضا شاه پهلوی
نخست‌وزیرجعفر شریف‌امامی
پس ازعبدالحسین راجی
پیش ازابراهیم ریاحی
مشغول به کار
۱۳۳۲  ۱۳۳۶
نخست‌وزیرفضل‌الله زاهدی
حسین علاء
پس ازصبار فرمانفرمائیان
پیش ازعبدالحسین راجی
مشغول به کار
۵ تیر  اسفند ۱۳۲۹
نخست‌وزیرحاج‌علی رزم‌آرا
پس ازعباس مؤدب نفیسی (سرپرست)
پیش ازعباس مؤدب نفیسی (سرپرست)
نهمین رئیس دانشگاه تهران
مشغول به کار
۱۸ اردیبهشت ۱۳۴۲  ۱۳۴۶
پس ازاحمد فرهاد معتمد
پیش ازفضل‌الله رضا
سناتور انتصابی
اطلاعات شخصی
زادهفروردین ۱۲۸۳ خورشیدی
آران و بیدگل، استان اصفهان
درگذشته۳ دی ۱۳۷۵ (۹۲ سال)
تهران
ایست قلبی
ملیت ایران
محل تحصیلدانشکدهٔ علوم دانشگاه سیراکیوس نیویورک
دانشکدهٔ پزشکی کلمبیا
پیشهپزشک، سیاستمدار و نویسنده
دیناسلام شیعه
میرزا حسن خان مبصرالممالک (پدر)

زندگی

پدرش میرزا حسن خان مبصرالممالک بود. تحصیلات ابتدائی را در دبستان علمیه کاشان و متوسطه را در کالج آمریکایی تهران انجام داد و در وزارت مالیه به‌عنوان مأمور اداره کل ملزومات مملکتی شروع به کارکرد. سپس برای ادامه تحصیل به امریکا رفت. در دانشکدهٔ علوم دانشگاه سیراکیوس نیویورک تحصیلات خود را آغاز کرد و از این دانشگاه دکترای پزشکی و از دانشگاه کلمبیا تخصص در رشته زنان و زایمان گرفت. چند سال هم در بیمارستان‌های شهر نیویورک مشغول به کار بود و عضو رسمی انجمن پزشکان نیویورک و جامعه پزشکی آمریکا شد.

جهانشاه صالح در سال ۱۳۱۳ به همراه همسر آمریکایی‌اش به ایران بازگشت و با رتبه دانشیاری به تدریس در تالار تشریح دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه تهران پرداخت. سپس بر کرسی استادی بیماری‌های زنان تکیه زد. ریاست بیمارستان وزیری، ریاست بخش جراحی بیمارستان زنان، ریاست آموزشگاه مامایی از جمله مشاغل اولیه او بود. در سال ۱۳۲۷ در کنار کار آموزش، به‌ ریاست دانشکدهٔ پزشکی منصوب شد.

صالح در سال ۱۳۲۹ در کابینه رزم‌آرا وزیر بهداری شد. در همین دوره بود که لایحه تشکیل سازمان نظام پزشکی را در سوم دی ۱۳۲۹ تقدیم مجلس شورای ملی کرد. در کابینه علاء که پس از رزم‌آرا روی کار آمد نیز در سمت وزارت بهداری باقی ماند.

در دوران مصدق، جهانشاه صالح سمتی نداشت و این در حالی بود که برادرش الله‌یار صالح از اعضای جبهه ملی و یاران مصدق بود. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در کابینه فضل‌الله زاهدی مجدداً به عنوان وزیر بهداری معرفی شد و در دولت‌ حسین علاء نیز که در ۲۰ فروردین ۱۳۳۴ پس از کنار رفتن زاهدی تشکیل شد، وزارت بهداری به عهده او گذاشته شد. او این سمت را در کابینه جعفر شریف‌امامی نیز که در ۹ شهریور ۱۳۳۹ تشکیل شد، برعهده داشت.

در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۴۲ جهانشاه صالح به ریاست دانشگاه تهران انتخاب شد. وی در این دوره سعی کرد نظام آمریکایی در آموزش عالی را در دانشگاه‌های ایران جایگزین نظام آموزشی فرانسوی کند. اما در سال ۱۳۴۶ و در جریان اعتراضات دانشجویانی که به علت عدم پرداخت شهریه از حضور آنها در امتحانات ممانعت به عمل آمده بود از کار برکنار شد.

صالح پس از برکناری از سوی شاه به‌عنوان سناتور انتصابی وارد مجلس سنا شد. او به دلیل تخصص پزشکی و پزشک مخصوص زنان دربار بودن، همواره با شاه، ملکه و … ارتباط نزدیک داشت. از دیگر سمتهای وی می‌توان به عضویت شورای مرکزی دانشگاه‌ها (۱۳۴۱)، عضویت در سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی (۱۳۴۲) و عضویت در شورای عالی فرهنگ (۱۳۴۳) اشاره کرد.[2]

جهانشاه صالح در سن ۹۲ سالگی در تهران به دلیل ایست قلبی در گذشت.

جستارهای وابسته

منابع

  1. «جهانشاه صالح به روایت اسناد لانه جاسوسی». مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی. دریافت‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.