صبار فرمانفرمائیان

آرامگاه خانوادگی فرمانفرمائیان، محل دفن صبار فرمانفرمائیان

صبار فرمانفرما فرزند معصومه‌خانم همسر چهارم عبدالحسین میرزا فرمانفرما بود. عبدالحسین میرزا فرمانفرما نوه عباس میرزا و از شاهزادگان قاجار محسوب می‌شد که در دوره فترت مجلس بین دوره‌های سوم و چهارم نخست‌وزیر ایران بود. فرزندان فرمانفرما پس از اجرایی شدن قانون نام خانوادگی بنام‌های فرمانفرما و فیروز شناخته می‌شوند.[2][3]

صبار به سال ۱۲۹۱ در تهران متولد شد. اسامی برادران و خواهران تنی او عبارت بودند از: جباره، فاروق، غفار، رشید، همی، سوری و خورشید و ستّاره.[4] او پس از طی دوره ابتدایی در سن دوازده سالگی به پاریس رفته و در آنجا به تحصیل خود در مقاطع دبیرستان و سپس دانشگاه تا مقطع دکترای پزشکی در فرانسه و سوئیس (ژنو) ادامه داد[5] و در شاخه مالاریا از انگلستان تخصص گرفت.[6]

صبار فرمانفرمائیان پس از بازگشت به ایران در وزارت بهداری مشغول به کار شده و تا سمت مدیرکلی وزارت بهداری پیش رفت. در کابینه دوم محمد مصدق ;کفیل وزارت بهداری و سپس به سمت استاندار فارس منصوب شد.[6][7]

پس از کودتای ۲۸ مرداد صبار فرمانفرماییان ایران را ترک و به ایتالیا رفت. او در ایتالیا به استخدام سازمان بهداشت جهانی درآمده و در کشورهای آفریقایی و جنوب شرق آسیا مشغول اجرای برنامه‌های WHO در خصوص ریشه کنی برای مالاریا گشت. سازمان بهداشت جهانی او را از جمله هشت مالاریاشناس برتر جهان معرفی کرد.[8][9] در سال ۱۳۵۰ به دعوت دولت ایران برای سرپرستی انستیتو پاستور ایران به ایران آمده و تا سال ۱۳۵۶ رئیس انستیتو پاستور ایران بود.[5][10]

فرمانفرمائیان در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۸۵ در تهران درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. او هیچگاه ازدواج نکرد.

صبار فرمانفرمائیان پیش از فوت ملک مسکونی خود را در رضوانیه تجریش وقف انستیتو پاستور ایران کرد که موروثی از سوی پدرش بود.[11]

• کفیل وزارت بهداری
• استاندار فارس