جایزه بزرگ هیئت داوران (جشنواره فیلم ونیز)
جایزهٔ بزرگ هیئت داوران (به انگلیسی: Grand Jury Prize) یکی از جوایز اهدا شده در جشنواره فیلم ونیز است.
برندگان جایزه
سال | فیلم | عنوان اصلی | کارگردان | ملیت |
---|---|---|---|---|
۱۹۵۱ | اتوبوسی به نام هوس | A Streetcar Named Desire | الیا کازان | ایالات متحدهٔ آمریکا |
۱۹۵۲ | مندی | Mandy | الکساندر مکندریک | بریتانیا |
۱۹۵۳ | جایزه اهدا نشد | |||
۱۹۵۴ | اتاق مدیرعامل * | Executive Suite | رابرت وایز | ایالات متحدهٔ آمریکا |
۱۹۵۵–۱۹۵۷ | جایزه اهدا نشد | |||
۱۹۵۸ | عشاق | Les amants | لویی مال | فرانسه |
La sfida | فرانچسکو رزی | ایتالیا | ||
۱۹۵۹ | چهره | Ansiktet | اینگمار برگمان | سوئد |
۱۹۶۰ | روکو و برادرانش | Rocco e i suoi fratelli | لوکینو ویسکونتی | ایتالیا |
۱۹۶۱ | Peace to Him Who Enters | Мир входящему (Mir vkhodyashchemu) | Aleksandr Alov Vladimir Naumov | اتحاد جماهیر شوروی |
۱۹۶۲ | گذران زندگی | Vivre sa vie | ژان-لوک گدار | فرانسه |
۱۹۶۳ | امید واهی | Le feu follet | لویی مال | |
Introduction to Life | Вступление (Vstuplijenije) | Igor Talankin | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی | |
۱۹۶۴ | انجیل به روایت متی | Il vangelo secondo Matteo | پیر پائولو پازولینی | ایتالیا |
هملت | Гамлет (Gamlet) | گریگوری کوزینتسف | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی | |
۱۹۶۵ | شمعون صحرا | Simón del desierto | لوئیس بونوئل | مکزیک |
I Am Twenty | Мне двадцать лет (Mne dvadtsat let) | Marlen Khutsiev | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی | |
Modiga mindre män | Leif Krantz | سوئد | ||
۱۹۶۶ | Chappaqua | Conrad Rooks | ایالات متحدهٔ آمریکا | |
Yesterday Girl | Abschied von gestern | آلکساندر کلوگه | آلمان غربی | |
۱۹۶۷ | China is Near | La Cina è vicina | مارکو بلوکیو | ایتالیا |
چینی | La Chinoise | ژان-لوک گدار | فرانسه | |
۱۹۶۸ | Our Lady of the Turks | Nostra Signora dei Turchi | کارملو بنه | ایتالیا |
Le Socrate | Robert Lapoujade | فرانسه | ||
۱۹۶۹–۱۹۸۰ | جایزه اهدا نشد | |||
۱۹۸۱ | Sweet Dreams | Sogni d'oro | نانی مورتی | ایتالیا |
They Don't Wear Black-tie | Eles não usam black tie | Leon Hirszman | برزیل | |
۱۹۸۲ | Imperative | Imperativ | کشیشتف زانوسی | لهستان |
۱۹۸۳ | Biquefarre | ژرژ روکیه | فرانسه | |
۱۹۸۴ | Favorites of the Moon | Le favoris de la lune | اوتار یوسلیانی | گرجستان |
۱۹۸۵ | Tangos, the Exile of Gardel | Tangos, el exilio de Gardel | فرناندو سولاناس | آرژانتین |
۱۹۸۶ | کبوتر وحشی | Чужая белая и рябой (Chuzhaya Belaya i Ryaboi) | سرگئی سولویوف | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی |
A Tale of Love | Storia d'amore | فرانچسکو ماسلی | ایتالیا | |
۱۹۸۷ | Hip Hip Hurrah! | Hip hip hurra! | Kjell Grede | سوئد |
۱۹۸۸ | Camp de Thiaroye | عثمان سمبن Thierno Faty Sow | سنگال | |
۱۹۸۹ | And Then There Was Light | Et la lumière fut | اوتار یوسلیانی | گرجستان |
۱۹۹۰ | فرشتهای سر میز من | An Angel at My Table | جین کمپیون | نیوزیلند |
۱۹۹۱ | کمدی الهی | A Divina Comédia | مانوئل دی الیویرا | پرتغال |
۱۹۹۲ | Death of a Neapolitan Mathematician | Morte di un matematico napoletano | ماریو مارتونه | ایتالیا |
۱۹۹۳ | بابی پسر بد | Bad Boy Bubby | رالف ده هیر | استرالیا |
۱۹۹۴ | قاتلین بالفطره | Natural Born Killers | الیور استون | ایالات متحدهٔ آمریکا |
۱۹۹۵ | God's Comedy | A Comédia de Deus | João César Monteiro | پرتغال |
ستارهساز | L'uomo delle Stelle | جوزپه تورناتوره | ایتالیا | |
۱۹۹۶ | Brigands | Brigands, chapitre VII | اوتار یوسلیانی | گرجستان |
۱۹۹۷ | Ovosodo | پائولو ویردزی | ایتالیا | |
۱۹۹۸ | Next Stop Paradise | Terminus Paradis | لوچیان پینتیلیه | رومانی |
۱۹۹۹ | باد ما را خواهد برد | Bād mā rā khāhad bord | عباس کیارستمی | ایران |
۲۰۰۰ | پیش از آغاز شب | Before Night Falls | جولیان اشنابل | ایالات متحدهٔ آمریکا |
۲۰۰۱ | Dog Days | Hundstage | اولریش زایدل | اتریش |
۲۰۰۲ | خانه احمقها | Дом дураков (Dom durakov) | آندری کونچالوفسکی | روسیه |
۲۰۰۳ | The Kite | Tayyara men wara | Randa Chahal | لبنان |
۲۰۰۴ | دریای درون | Mar adentro | آلخاندرو آمنابار | اسپانیا |
۲۰۰۵ | ماری | Mary | آبل فرارا | ایالات متحدهٔ آمریکا |
۲۰۰۶ | Daratt (Dry Season) | Daratt | محمد صالح هارون | چاد |
۲۰۰۷ | من آنجا نیستم | I'm Not There | تاد هینز | ایالات متحدهٔ آمریکا |
راز دانه | La graine et le mulet | عبداللطیف کشیش | فرانسه | |
۲۰۰۸ | Teza | Haile Gerima | اتیوپی | |
۲۰۰۹ | Soul Kitchen | فاتح آکین | آلمان | |
۲۰۱۰ | قتل واجب | Essential Killing | یژی اسکولیموفسکی | لهستان |
۲۰۱۱ | Terraferma | Emanuele Crialese | ایتالیا | |
۲۰۱۲ | بهشت: ایمان | Paradies: Glaube | اولریش زایدل | اتریش |
۲۰۱۳ | سگهای ولگرد | ˈ郊遊 / Les Chiens errants | سای مینگ-لیانگ | تایوان |
۲۰۱۴ | چهره سکوت | Senyap | جاشوآ اوپنهایمر | دانمارک |
۲۰۱۵ | انومالیسا | Anomalisa | چارلی کافمن | ایالات متحدهٔ آمریکا |
۲۰۱۶ | حیوانات شبزی | Nocturnal Animals | تام فورد | |
۲۰۱۷ | فاکسترات | פוֹקְסטְרוֹט | ساموئل مائوز | اسرائیل |
۲۰۱۸ | سوگلی | The Favourite | یورگوس لانتیموس | بریتانیا |
۲۰۱۹ | افسر و جاسوس | J'accuse | رومن پولانسکی | فرانسه |
۲۰۲۰ | فرمان تازه | Nuevo Orden | میشل فرانکو | مکزیک |
- جایزهٔ ویژه به گروه بازیگران اصلی فیلم اهدا شد.
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Grand Jury Prize (Venice Film Festival)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ فوریه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.