ایثار جان

ایثار جان گونه‌ای خودکشی که به نفع دیگران صورت می‌پذیرد. پریدن روی نارنجک یکی از نمونه‌های آن است.[1] امیل دورکیم معتقدند در برخی قبیله‌ها این یک وظیفه به شمار می‌آید؛ همچون زمانی که زن پس از مرگ شوهر، خود را می‌کشد (رسم ساتی یا زمانی که فردی که پیر و ناکارآمد است، خود را از بین می‌برد (پیرکشی). اما دورکیم معتقد است چنین خودکشی‌هایی در جهان غرب دوران مدرن کم‌تر اتفاق می‌افتد چراکه به گفته وی: «شخصیت فردی به شدت در حال جدا شدن از شخصیت جمعی فرد است.»[2] ایثار جان به عنوان یک استراتژی پایدار تکاملی نیز توصیف شده است.[3] ایثار جان در هند سابقه‌ای طولانی دراد. حتی در دارماشاستراس بدان اشاره شده است.[4] عده‌ای خودسوزی را نوعی ایثار جان یا «خودکشی باارزش» می‌دانند.[5]

با خودکشی سودمند اشتباه نشود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Blake, JA (Spring 1978). "Death by hand grenade: altruistic suicide in combat". Suicide & life-threatening behavior. 1 (8): 46–59. PMID 675772.
  2. Deniz Yükseker, Lecture on Emile Durkheim, archived from the original on 16 July 2011, retrieved 25 April 2016
  3. Mascaro, Steven; Kevin B. Korb; Ann E. Nicholson (2001). "Suicide as an evolutionarily stable strategy" (PDF). Lecture Notes in Computer Science. 2159: 120–132. doi:10.1007/3-540-44811-X_12.
  4. Vijayakumar, Lakshmi (January 2004). "Altruistic suicide in India" (PDF). Archives of Suicide Research. 1 (8): 73–80. doi:10.1080/13811110490243804.
  5. Coleman, Loren (2004). The Copycat Effect: How the Media and Popular Culture Trigger the Mayhem in Tomorrow's Headlines. New York: Paraview Pocket-Simon and Schuster. p. 48. ISBN 0-7434-8223-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.