اسکارلت جوهانسون

اسکارلت اینگرید جوهانسون (انگلیسی: Scarlett Ingrid Johansson‎؛ زادهٔ ۲۲ نوامبر ۱۹۸۴) بازیگر و خوانندهٔ آمریکایی است. او پردرآمدترین بازیگر زن جهان در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ است و نامش چندین بار در فهرست ۱۰۰ ستاره ثروتمند فوربز قرار گرفته‌است. فیلم‌هایی که او در آن به ایفای نقش پرداخته‌است بیش از ۱۴٫۳ میلیارد دلار در سراسر جهان درآمد داشته‌اند و جوهانسون را به نهمین ستاره پردرآمد آفیس تمام دوران تبدیل کرده‌است. او دریافت‌کننده جایزه‌های متعددی از جملهٔ یک جایزه تونی و یک جایزه بفتا و همچنین نامزد دریافت دو جایزه اسکار و پنج جایزه گلدن گلوب بوده‌است.

اسکارلت جوهانسون
جوهانسون در کامیک-کان سن دیگو ۲۰۱۹
نام در زمان تولداسکارلت اینگرید جوهانسون
زادهٔ۲۲ نوامبر ۱۹۸۴ ‏(۳۶ سال)
نیویورک، ایالات متحده
شهروندی
  • آمریکا
  • دانمارک
پیشه
  • بازیگر
  • خواننده
سال‌های فعالیت۱۹۹۴–اکنون
آثارفهرست کامل
همسر(ها)
فرزندان۱
خویشاونداناینر جوهانسون (پدربزرگ)
جایزه(ها)فهرست کامل
امضاء

جوهانسون در منهتن، نیویورک سیتی متولد و بزرگ شد و از کودکی آرزو داشت که بازیگر شود و نخستین بار در یک نمایش آف برادوی در نقش یک بازیگر کودک روی صحنه ظاهر شد. او اولین فیلم خود را در کمدی تخیلی شمال (۱۹۹۴) انجام داد و به خاطر بازی در فیلم‌های مانی و لو (۱۹۹۶)، نجواگر اسب (۱۹۹۸)، و دنیای روح (۲۰۰۱) به رسمیت شناخته شد. جوهانسون در سال ۲۰۰۳ با بازی در نمایش گمشده در ترجمه به نقش بزرگسالان روی آورد، که باعث شد جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش اول زن را دریافت کند و نقش‌آفرینی در دختری با گوشواره مروارید را از آن خود کند. او برای این فیلم‌ها و برای بازی در نقش یک نوجوان دردسر ساز در درام ترانه عاشقانه‌ای برای بابی لانگ (۲۰۰۴) و یک اغواگر در تریلر روانشناختی امتیاز نهایی (۲۰۰۵) نامزد دریافت جوایز گلدن گلوب شد. از سایر آثار او در این دوره می‌توان به پرستیژ (۲۰۰۶) و ویکی کریستینا بارسلونا (۲۰۰۸) اشاره کرد؛ و آلبوم‌های هرجایی سرم را می‌گذارم (۲۰۰۸) و جدایی (۲۰۰۹) که هر دو وارد جدول بیلبورد ۲۰۰ شدند.

در سال ۲۰۱۰، جوهانسون نخستین‌بار با شرکت در برادوی، اثر چشم‌اندازی از پل را احیا کرد، که برایش جایزه تونی بهترین بازیگر نقش اول زن در نمایش را به همراه داشت و شروع به بازی در نقش بیوه سیاه در دنیای سینمایی مارول کرد که با مرد آهنی ۲ تحسین منتقدان را به دست آورد.[1] جوهانسون در ادامه در فیلم‌های علمی تخیلی او (۲۰۱۳)، زیر پوست (۲۰۱۳)، لوسی (۲۰۱۴)، و شبح درون پوسته (۲۰۱۷) بازی کرد. او برای بازی در نقش یک بازیگر در تئاتر در داستان ازدواج و یک مادر مجرد در آلمان نازی در فیلم جوجو خرگوشه (هردو ۲۰۱۹) مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و دو نامزدی اسکار دریافت کرد.

به عنوان یک چهره عمومی، جوهانسون یکی از طرفداران برجسته برند است و از خیریه‌های مختلف حمایت می‌کند. رسانه‌های مختلف از او به عنوان نماد جذابیت هالیوود نام برده‌اند. او از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ با رایان رینولدز بازیگر کانادایی و از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ با رومن دوریاک تاجر فرانسوی که یک فرزند دختر دارد ازدواج کرد. در سال ۲۰۲۰، جوهانسون با کمدین کالین جست ازدواج کرد.

اوایل زندگی
مؤسسه تئاتر و فیلم لی استراسبرگ، جایی که جوهانسون بازیگری را از کودکی آموخت

اسکارلت اینگرید جوهانسون در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۴[2] در بخش منهتن شهر نیویورک به دنیا آمد.[3][4] پدر او یک معمار دانمارکی به نام کارستن جوهانسون بود که از شهر کپنهاگ دانمارک به آمریکا رفته بود. پدربزرگ پدریش نیز اینر جوهانسن یک تاریخ‌نگار، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان بود که پدرش اصالتی سوئدی داشت.[5][6] مادرش، ملانی اسلون اهل نیویورک است که به عنوان یک تهیه‌کننده کار کرده‌است. او از یک خانواده یهودی اشکنازی از لهستان و روسیه است و در اصل با نام خانوادگی شلمبرگ نامیده می‌شود[6] و جوهانسون خود را یهودی توصیف کرده‌است.[7][8][9] او یک خواهر بزرگتر به نام ونسا که نیز بازیگر است، یک برادر بزرگتر به نام آدریان و یک برادر دوقلو به نام هانتر دارد.[10] جوهانسون همچنین از ازدواج اول پدرش یک برادر ناتنی بزرگتر به نام کریستین دارد. جوهانسون تابعیت دوگانه آمریکایی و دانمارکی دارد.[11][12] او در برنامهٔ یافتن ریشه‌های شما از پی‌بی‌اس گفت که خانواده پدربزرگ مادری وی در جریان هولوکاست در گتوی ورشو درگذشتند.[13]

جوهانسون در مدرسه ابتدایی PS 41 در دهکده گرینیچ، منهتن تحصیل کرد.[14]در ۱۳ سالگی پدر و مادرش طلاق گرفتند.[15][16] جوهانسون خصوصاً به مادربزرگ مادری خود، دوروتی اسلون، دفتردار و معلم مدرسه نزدیک بود. آنها اغلب اوقات را با هم می‌گذراندند و جوهانسون اسلون را بهترین دوست خود می‌دانست.[17] او از همان کودکی به شغلی که در کانون توجه باشد علاقه‌مند بود و اغلب برای خانواده خود برنامه‌های آواز و رقص می‌گذاشت. او به خصوص به تئاتر موسیقی و جاز هندس علاقه داشت.[18][19] او دروس آموزش رقص تپ دنس را گذراند و اظهار داشت که والدینش از انتخاب شغل او حمایت می‌کنند. او دوران کودکی خود را بسیار معمولی توصیف می‌کند.[20]

از زمان کودکی، جوهانسون با خیره‌شدن در آینه بازیگری را تمرین می‌کرد تا زمانی که خود را به گریه می‌انداخت و می‌خواست جودی گارلند در مرا در سنت لوئیس ملاقات کن باشد.[21] در هفت سالگی، هنگامی یک مأمور استعدادیابی به جای او با یکی از برادرانش قرارداد بازیگری بست، او از نظر روحی شوکه و غمگین شد، اما بعداً تصمیم گرفت که به هر حال بازیگر شود. او در مؤسسه تئاتر و فیلم لی استراسبرگ ثبت نام کرد و شروع به تست‌دادن برای نمایش‌های آگهی‌های بازرگانی کرد، اما کمی بعد علاقه‌اش را به این کار از دست داد، او گفت: «من نمی‌خواستم واندر برد را تبلیغ کنم.»[21] او تمرکزش را بر فیلم و تئاتر تغییر داد[22] و نخستین حضور خود در صحنه در نمایش آف برادوی سفسطه با ایثن هاک[23] بود که در آن دو خط اجرا داشت.[22] در همین زمان، او شروع به تحصیل در مدرسه کودکان حرفه ای (PCS)—یک مؤسسه آموزشی خصوصی برای بازیگران کودک مشتاق در منهتن—کرد. جوهانسون در نه سالگی برای نخستین بار در نقش دختر جان ریتر در کمدی فانتزی شمال (۱۹۹۴) حضور یافت.[22] او می‌گوید وقتی در صحنه فیلم‌برداری بود، به‌طور غریزی می‌دانست چه کاری باید انجام دهد.[21] یوهانسون بعداً نقش‌های کوتاه از جمله دختر شان کانری و شخصیت‌های کیت کپشا در تریلر معمایی انگیزه عدالت (۱۹۹۵) و دانشجوی هنر در اگر لوسی سقوط می‌کرد (۱۹۹۶) را ایفا کرد.[24]

حرفهٔ بازیگری

در سال ۲۰۰۱ وی در فیلم مردی که آنجا نبود به کارگردانی برادران کوئن ظاهر شد. سپس در همان سال در فیلم دنیای ارواح ایفای نقش کرد که جایزهٔ جامعهٔ منتقدان تورنتو برای بهترین بازیگر زن نقش مکمل را برایش به دنبال داشت. در سال ۲۰۰۲ اسکارلت در فیلمی کمدی ترسناک به اسم هیولاهای هشت‌پا به همراه دیوید آرکت ظاهر شد.

جوهانسون در مراسم اکران فیلم دختری با گوشواره مروارید در سال ۲۰۰۳[25]

اسکارلت بازی در نقش‌های بزرگسالانه را از سال ۲۰۰۳ و با بازی در نقش شارلوت در فیلم گمشده در ترجمه به کارگردانی سوفیا کوپولا آغاز کرد. برای این فیلم نقدهای مثبت فراوانی به سوی اسکارلت سرازیر شدند. او برای این نقش برندهٔ جایزهٔ بفتا و جایزهٔ انجمن منتقدین بوستون و نامزد جایزهٔ گلدن گلوب برای بهترین بازیگر زن شد. سپس وی در دختری با گوشواره مروارید اثر پیتر وبر و براساس رمانی از تریسی شوالیه بازی کرد که این نقش هم نقدهای مثبت فراوانی دریافت کرد. او برای نقش گریت در این فیلم نامزد جوایز فراوانی از جمله گلدن گلوب، بفتا، انجمن منتقدین لندن، و جوایز مستقل بریتانیا برای بهترین بازیگر زن شد. در سال ۲۰۰۴ از اسکارلت دعوت شد که به آکادمی علوم و هنرهای سینما بپیوندد. در همان سال او روی یکی از شخصیت‌های فیلم سینمایی باب اسفنجی صداگذاری کرد و در اقتباس سینمایی داستان «هوادار لیدی وندرمیر» اثر اسکار وایلد با نام یک زن خوب ظاهر شد. همبازی‌های وی در این فیلم هلن هانت و تام ویلکینسون بودند. فیلم هم از نظر منتقدین و هم از لحاظ فروش شکست خورد. او در فیلم‌های بالاترین نمره، جمع خوب، و ترانه عاشقانه‌ای برای بابی لانگ نیز بازی کرد. بازی خوبش در این فیلم سومین نامزدی گلدن گلوب را برایش به ارمغان آورد. وی همچنین مدت کوتاهی را سر صحنهٔ فیلم مأموریت غیرممکن ۳ گذراند اما به دلیل تداخل برنامه‌هایش و همچنین اختلافات جزئی با ستاره اصلی فیلم تام کروز در این فیلم شرکت نکرد. اسکارلت در سال ۲۰۰۵ در فیلم علمی تخیلی جزیره اثر مایکل بی نقش دو شخصیت سارا جوردن و کلون او جوردن دو دلتا را برعهده گرفت. این فیلم از لحاظ تجاری شکست خورد و نقدهای متوسطی دریافت کرد. اما در همان سال در فیلم امتیاز نهایی از وودی آلن به ایفای نقش پرداخت که مورد استقبال زیاد منتقدان قرار گرفت و اعتبار بسیاری برای وی به ارمغان آورد. نیویورک تایمز بازی وی و همبازیش جاناتان ریس میرز را ستود و گفت که کار آن‌ها جزو بهترین نقش آفرینی‌ها در فیلم‌های وودی آلن به حساب می‌آید. جوهانسون برای همین فیلم نامزد جایزه گلدن گلوب و محفل منتقدین فیلم شیکاگو شد.

در سال ۲۰۰۶ وی مجدداً با وودی آلن همکاری کرد و در فیلم اسکوپ مقابل هیو جکمن جلوی دوربین رفت. فیلم از لحاظ اقتصادی نسبتاً خوب عمل کرد، اما نقدهای متوسطی دریافت نمود. جوهانسون در همان سال در کنار جاش هارتنت در فیلم کوکب سیاه اثر برایان دی پالما بازی کرد که دربارهٔ قتل یک هنرپیشهٔ معروف سینمای بزرگسالان بود. او بعداً اعتراف کرد که چون یکی از طرفداران دی پالما است، با وجودی که از لحاظ فیزیکی برای نقش خود مناسب نبود اصرار داشت که در این فیلم بازی کند.

در سال ۲۰۱۷ جوهانسون در اقتباس فیلم ۲۰۱۷ به کارگردانی روپرت سندرز از فرنچایز شبح درون پوسته در نقش موتوکو کوساناگی بازی کرد. این فیلم به دلیل سبک بصری، بازیگری و فیلم‌برداری مورد تحسین قرار گرفت، اما برای سفیدپوشی بازیگران به ویژه شخصیت جوهانسون، سایبورگی که قرار بود خاطرات یک زن ژاپنی را در خود نگه دارد، مورد بحث و مجادله قرار گرفت.[26][27] جوهانسون که با واکنش جدی روبرو شد، اعلام کرد که هرگز یک شخصیت غیر سفیدپوست را بازی نخواهد کرد، اما می‌خواست از این فرصت نادر استفاده کند و با یک قهرمان زن در یک فرنچایز بازی کند.[28] فروش شبح درون پوسته در برابر بودجهٔ تولید ۱۱۰ میلیون دلاری، ۱۶۹٬۸ میلیون دلار در سراسر جهان بود.[29] در مارس ۲۰۱۷، جوهانسون برای پنجمین بار میزبان پخش زنده شنبه شب شد و او به هفدهمین شخص و چهارمین زن تبدیل شد[persian-alpha 1] که وارد کمدی معتبر Five-Timers در طرح ان‌بی‌سی می‌شود.[30]

در سال ۲۰۱۹، جوهانسون بار دیگر نقش خود را به عنوان بیوهٔ سیاه در فیلم انتقام‌جویان: پایان بازی تکرار کرد. این فیلم پرفروش‌ترین فیلم تمام دوران بود تا اینکه آواتار جیمز کامرون با اکران مجدد چین در مارس ۲۰۲۱ از پایان بازی پیشی گرفت.[31] وی بعداً در فیلم داستان ازدواج نوآ بامباک در نتفلیکس ایفای نقش کرد که در آن آدام درایور و او در نقش یک زوج جنگ‌طلب که خواستار طلاق شده‌اند، بازی کردند. جوهانسون با شخصیت خود در فیلم ارتباط برقرار کرد، زیرا او در آن زمان در جریان روند طلاق خودش بود.[32] پیتر بردشاو از گاردین عملکرد «به‌طور درخشان بافته‌شد» او در فیلم را تحسین کرد.[33] او همچنین در هجونامه جوجو خرگوشه به کارگردانی تایکا وایتیتی نقش مکمل مادر پسر جوانی را به عهده گرفت که دختری یهودی را در آلمان نازی پناه می‌دهد. وایتیتی این شخصیت را از مادر خود الگوبرداری کرد و برای جوهانسون انتخاب کرد تا فرصتی نادر برای اجرای کمدی برای او فراهم کند.[32] این فیلم با نقدهای قطبی روبرو شد، اما استفانی زاکارک جوهانسون را «روح پر زرق و برق این فیلم» عنوان کرد.[34][35] جوهانسون به ترتیب دو نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در داستان ازدواج و جوجو خرگوش دریافت کرد و یازدهمین بازیگری شد که در همان سال نامزد دو اسکار شد.[36] او همچنین دو نامزد بفتا برای این فیلم‌ها و یک نامزد گلدن گلوب برای فیلم انتقام‌جویان: پایان بازی دریافت کرد.[37][38]

جوهانسون بار دیگر نقش بیوهٔ سیاه در فیلم پیش‌درآمد رو به انتشار به کارگردانی کیت شورتلند را ایفا خواهد کرد. این فیلم قرار است به صورت نمایشی در ایالات متحده و از طریق دیزنی پلاس با نخستین دسترسی در تاریخ ۹ ژوئیه ۲۰۲۱ منتشر شود.[39][40]

زندگی خصوصی

جوهانسون هنگام تحصیل در مدرسهٔ PCS، از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲ با همکلاسی خود جک آنتونوف قرار می‌گذاشت.[41] او تا پایان سال ۲۰۰۶، حدود دو سال با جاش هارتنت، همبازی خود در کوکب سیاه قرار می‌گذاشت. هارت نت گفت برنامه‌های پرفعالیت آنها را از هم دور می‌کرد و باعث شد که از هم جدا شوند.[42] جوهانسون در سال ۲۰۰۷ با بازیگر رایان رینولدز رابطه برقرار کرد.[43] این زوج در مه ۲۰۰۸ نامزد شدند و در سپتامبر ازدواج کردند.[44][45] آنها در دسامبر ۲۰۱۰ از هم جدا شدند و در ژوئیه ۲۰۱۱ طلاق گرفتند.[46]

در نوامبر ۲۰۱۲، جوهانسون با فرنچمن رومن داوریاک، صاحب یک آژانس تبلیغاتی شروع به دیدار کرد.[47][48] بعداً آنها در سپتامبر با هم نامزدی کردند.[49] در سال ۲۰۱۴، آنها دخترشان به نام رز دوروتی داوریاک را به دنیا آوردند.[50] جوهانسون و داوریاک در ماه اکتبر در فیلیپسبورگ، مونتانا ازدواج کردند.[51] آنها در اواسط سال ۲۰۱۶ از هم جدا شدند[52] و در سپتامبر ۲۰۱۷ طلاق گرفتند.[53]جوهانسون در مه ۲۰۱۷ رابطه خود را با کالین جست، نویسنده همکار برنامهٔ پخش زنده شنبه شب و میزبان مشترک ویکند آپدیت آغاز کرد.[54] آنها در ماه مه ۲۰۱۹ نامزد شدند و در اکتبر سال ۲۰۲۰ ازدواج کردند.[55][56] جوهانسون از اکتبر ۲۰۱۸ در نیویورک و لس آنجلس اقامت دارد.[57]

جوهانسون از رسانه‌ها به دلیل تبلیغ تصویری که باعث رژیم‌های ناسالم و اختلالات خوردن در زنان می‌شود انتقاد کرده‌است.[58] در مقاله ای که برای هافینگتون پست نوشت، او مردم را به حفظ سلامت بدن تشویق کرد.[59] او بر روی جلد شماره مارس ۲۰۰۶ ونتی فر در کنار بازیگر زن کیرا نایتلی و طراح مد تام فورد برهنه ظاهر شد.[60] این کار باعث ایجاد جنجال شد، همان‌طور که برخی معتقد بودند این تصویر نشان می‌دهد که زنان مجبور می‌شوند بیشتر از مردان اندام‌های خود را به رخ بکشند.[61] در سپتامبر ۲۰۱۱، عکس‌های برهنه جوهانسون که از تلفن همراهش هک شده بود، به صورت آنلاین لیک شد. پس از تحقیقات اف‌بی‌آی، هکر دستگیر شد، به جرم خود اعتراف کرد و به ده سال زندان محکوم شد. جوهانسون گفت که این تصاویر سه سال قبل از این حادثه برای شوهر وقت او، رایان رینولدز ارسال شده‌است.[62] در سال ۲۰۱۴، جوهانسون با موفقیت از ناشر فرانسوی جی‌سی لتز به دلیل اظهارات افتراآمیز در مورد روابط خود در رمان اولین چیزی که ما به آن نگاه می‌کنیم نوشتهٔ گریگوری دلاکورت شکایت کرد. به جوهانسون ۳٬۴۰۰ دلار اهدا شد؛ او ۶۸٬۰۰۰ دلار خواستار شده بود.[63]

فیلم‌شناسی
نوشتار اصلی: فهرست آثار اسکارلت جوهانسون

پانویس
  1. پس از کندیس برگن، درو بریمور و تینا فی.[30]

منابع
  1. White, Abbey (2020-10-30). "The Black Widow scene that had its lead actresses sweating bullets". Looper.com. Retrieved 2020-12-24.
  2. "Scarlett Johansson". British Film Institute. Archived from the original on November 17, 2018. Retrieved November 20, 2018.
  3. "Scarlett Johansson: 'La monogamia es antinatural'" (به اسپانیایی). EITB. March 28, 2017. Archived from the original on October 6, 2017. Retrieved October 6, 2017.
  4. "Season 4 Official Trailer". Finding Your Roots. PBS. Archived from the original on September 8, 2017. Retrieved September 8, 2017.
  5. "'I'm not anything like her...'". The Irish Times. April 27, 2012. Archived from the original on April 27, 2012. Retrieved April 16, 2013.
  6. Stated on Finding Your Roots, PBS, October 31, 2017.
  7. Fischer, Paul (2008). "Scarlett Johansson The Spirit Interview". Female.com. Archived from the original on May 7, 2019. Retrieved September 19, 2019.
  8. "Scarlett Johansson's a Jew, too". Jewish Telegraphic Agency. March 23, 2008. Archived from the original on January 1, 2012. Retrieved March 23, 2008.
  9. Whitington, Paul (April 2, 2017). "Scarlett Johansson: from starlet to sci-fi queen". Irish Independent. Archived from the original on May 6, 2018. Retrieved May 6, 2018.
    Kaplan, Karen (September 9, 2014). "DNA ties Ashkenazi Jews to group of just 330 people from Middle Ages". Los Angeles Times. Archived from the original on May 6, 2018. Retrieved May 6, 2018.
    Stone, Natalie (October 27, 2017). "Scarlett Johansson Fights Back Tears as She Learns Members of Her Family Died in the Warsaw Ghetto". People. Archived from the original on May 6, 2018. Retrieved May 6, 2018.
    Hoggard, Liz (October 15, 2006). "Scarlett Johansson: Sex and the maiden". The Independent. Archived from the original on December 7, 2008. Retrieved October 3, 2017.
    "Scarlett Johansson has Belarusian roots". Belsat TV. April 18, 2012. Archived from the original on October 10, 2017. Retrieved October 11, 2017.
  10. Heller, Corinne (November 19, 2014). "Scarlett Johansson Shows Post-Baby Body, Walks Red Carpet With Twin". E! News. Archived from the original on July 19, 2017. Retrieved October 9, 2017.
  11. Rehlin, Gunnar (March 4, 2016). "Scarlett Johansson: Scandinavia is part of my heritage". Scandinavian Traveler. Archived from the original on March 3, 2017. Retrieved March 3, 2017.
  12. Quinn, Ben (April 26, 2008). "Mary Stuart reigns again – in Ireland". The Guardian. Archived from the original on October 6, 2017. Retrieved October 5, 2017.
  13. Schleier, Curt (November 3, 2017). "Watching 'Finding Your Roots,' family learns they are related to Scarlett Johansson". The Jewish News of Northern California. Retrieved 30 March 2021.
  14. "Scoopy's Notebook". The Villager. 78 (3). June 18, 2008. Archived from the original on January 8, 2009. Retrieved July 28, 2009.
  15. "Scarlett Johansson: Her Life So Far". Glamour. January 12, 2009. Archived from the original on October 29, 2017. Retrieved October 4, 2017.
  16. "Scarlett Johansson's dad collapses". New York Post. February 25, 2011. Archived from the original on October 5, 2017. Retrieved October 4, 2017.
  17. Weiss, Anthony (April 7, 2006). "The Scarlett Grandma". The Forward. Archived from the original on October 18, 2006. Retrieved October 4, 2017.
  18. "Scarlett Johansson: Actress (1984)". Biography.com (A&E Networks). Archived from the original on October 4, 2017. Retrieved October 3, 2017.
  19. Ryzik, Melena (September 17, 2007). "Local favourite". The Sydney Morning Herald. Archived from the original on August 31, 2017. Retrieved October 3, 2017.
  20. "Scarlett Johansson: Shades of Scarlett". The Independent. May 13, 2005. Archived from the original on October 7, 2017. Retrieved October 7, 2017. [my childhood] was filled with things that I loved to do, and also very normal things: I lived in New York, I have a family life and went to a regular school.
  21. Bhattacharya, Sanjiv. "Scarlett in Bloom". New York. Archived from the original on October 24, 2012. Retrieved October 3, 2017.
  22. "Scarlett Johansson Biography". People. Archived from the original on March 7, 2011. Retrieved October 3, 2017.
  23. Isherwood, Charles (May 12, 2010). "Definitely Didn't Get Lost in Translation". The New York Times. Archived from the original on April 10, 2014. Retrieved March 31, 2014.
  24. Thomson, David (2010). The New Biographical Dictionary of Film 5Th Ed. Little, Brown Book Group. p. 1017. ISBN 978-0-7481-0850-3. Archived from the original on October 29, 2017. Retrieved October 22, 2017.
  25. Winters, Laura (January 4, 2004). "The Story Beneath That Calm Vermeer". The Washington Post. Archived from the original on October 22, 2017. Retrieved October 21, 2017.
  26. Child, Ben (January 16, 2015). "DreamWorks accused of 'whitewashing' Ghost in the Shell by casting Scarlett Johansson". The Guardian. Archived from the original on May 27, 2015. Retrieved May 5, 2015.
  27. Sieczkowski, Cavan (January 15, 2015). "Petition Calls For Recast of Scarlett Johansson's Role In 'Ghost in the Shell'". HuffPost. Archived from the original on March 22, 2015. Retrieved May 5, 2015.
  28. Hauser, Brooke (February 6, 2017). "Nothing's Stopping Scarlett". Marie Claire. Archived from the original on September 17, 2017. Retrieved October 2, 2017.
  29. "The Ghost in the Shell (2017)". Box Office Mojo. Archived from the original on September 6, 2017. Retrieved October 18, 2017.
  30. Tarnoff, Brooke (March 12, 2017). "Watch Scarlett Johansson Join the Five-Timers' Club on 'Saturday Night Live'". Billboard. Archived from the original on March 12, 2017. Retrieved March 12, 2017.
  31. "All Time Worldwide Box Office Grosses". Box Office Mojo. Archived from the original on January 2, 2010. Retrieved October 2, 2017.
  32. Keegan, Rebecca (September 4, 2019). "The Season of Scarlett Johansson: Two Hot Films, Her Marvel Future, Woody Allen and a Pick for President". The Hollywood Reporter. Archived from the original on September 5, 2019. Retrieved January 7, 2020.
  33. Bradshaw, Peter (August 29, 2019). "Marriage Story review: Adam Driver v Scarlett Johansson in devastating divorce drama". The Guardian. Archived from the original on August 29, 2019. Retrieved August 30, 2019.
  34. White, Adam (September 9, 2019). "Jojo Rabbit dubbed a 'self-congratulatory' 'hipster Nazi comedy' in mixed first reviews". The Independent. Archived from the original on September 10, 2019. Retrieved September 10, 2019.
  35. Zacharek, Stephanie (October 24, 2019). "Jojo Rabbit Is a Tender Black Comedy About Dark Times". Time. Archived from the original on December 16, 2019. Retrieved January 7, 2020.
  36. Vary, Adam B. (January 13, 2020). "Scarlett Johansson Joins Elite Oscars Two-Timers Club With Double Nominations". Variety. Archived from the original on January 13, 2020. Retrieved January 13, 2020.
  37. "Golden Globes 2020: The Complete Nominations List". Variety. December 9, 2019. Archived from the original on December 9, 2019. Retrieved December 9, 2019.
  38. Ritman, Alex (January 6, 2020). "'Joker' Leads BAFTA 2020 Nominations". The Hollywood Reporter. Archived from the original on January 7, 2020. Retrieved January 7, 2020.
  39. Kit, Borys (July 12, 2018). "'Black Widow' Movie Finds Director in Cate Shortland (Exclusive)". The Hollywood Reporter. Archived from the original on July 12, 2018. Retrieved July 12, 2018.
  40. Paige, Rachel (March 23, 2021). "'Black Widow' Jumps Into New July Release Date in Theaters and on Disney+ with Premier Access". Marvel Entertainment. Retrieved 23 Mar 2021.
  41. Morris, Alex (March 6, 2006). "Alex Morris, "Scarlett's Ex Carries a Torch Song"". New York. Archived from the original on September 28, 2013. Retrieved March 30, 2013.
  42. "Inside Scarlett Johansson's Ups and Downs in Love". People. January 25, 2017. Archived from the original on October 8, 2017. Retrieved October 7, 2017.
  43. Messer, Lesley (April 7, 2007). "Scarlett Johansson & Ryan Reynolds Step Out in NYC". People. Archived from the original on May 7, 2018. Retrieved September 19, 2007.
  44. Chiu, Alexis (May 5, 2008). "Scarlett Johansson & Ryan Reynolds Engaged!". People. Archived from the original on May 9, 2019. Retrieved October 11, 2008.
  45. "Scarlett Johansson, Ryan Reynolds purchase $2.8 million LA home". Daily News and Analysis. August 13, 2010. Archived from the original on October 7, 2017. Retrieved October 7, 2017.
  46. Bailey, Alyssa (June 9, 2016). "This Is How Blake Lively Won Ryan Reynolds' Heart". Elle. Archived from the original on October 8, 2017. Retrieved October 7, 2017.
  47. Luchina Fisher (September 5, 2013). "5 Things to Know About Scarlett Johansson's Fiance". ABC News. Archived from the original on June 6, 2014. Retrieved June 4, 2014.
  48. "Scarlett Johansson & Romain Dauriac: Romance Rewind". E! News. Archived from the original on June 6, 2014. Retrieved June 4, 2014.
  49. "Actress Scarlett Johansson is engaged". CNN. September 5, 2013. Archived from the original on September 11, 2017. Retrieved October 9, 2017.
  50. Toomey, Alyssa (September 4, 2014). "Scarlett Johansson Welcomes a Baby Girl!". E! News. Archived from the original on April 7, 2017. Retrieved October 7, 2017.
  51. Saud, Nardine (December 1, 2014). "Scarlett Johansson is married! Hush-hush wedding happened in Montana". Los Angeles Times. Archived from the original on February 15, 2015. Retrieved February 21, 2015.
  52. "Scarlett Johansson Steps Out Following News of Split from Husband Romain Dauriac". People. January 25, 2017. Archived from the original on August 31, 2017. Retrieved October 7, 2017.
  53. "Scarlett Johansson is single again as divorce is finalized". USA Today. September 13, 2017. Archived from the original on September 14, 2017. Retrieved September 15, 2017.
  54. Sieczkowski, Cavan (December 1, 2017). "Introducing ScarJost: Scarlett Johansson And Colin Jost Go Public". HuffPost. Archived from the original on May 17, 2018. Retrieved May 20, 2018.
  55. Mizoguchil, Karen (May 19, 2019). "Scarlett Johansson and SNL's Colin Jost Are Engaged After Two Years of Dating". People. Archived from the original on May 20, 2019. Retrieved May 20, 2019.
  56. Michallon, Clémence (October 29, 2020). "Scarlett Johansson and Colin Jost wed in private ceremony". The Independent. Archived from the original on October 31, 2020. Retrieved October 29, 2020.
  57. David, Mark (October 11, 2018). "Scarlett Johansson Snaps Up Secluded Home in New York State Celebrity Enclave". Variety. Archived from the original on October 12, 2018. Retrieved October 12, 2018.
  58. Weiner, Jess (January 12, 2010). "Body Peace Award: Scarlett Johansson". Seventeen. Archived from the original on October 8, 2017. Retrieved October 7, 2017.
  59. Johansson, Scarlett (July 21, 2009). "The Skinny". The Huffington Post. Archived from the original on July 26, 2017. Retrieved October 9, 2017.
  60. "Table of Contents, March 2006". Vanity Fair. Archived from the original on November 28, 2010. Retrieved November 28, 2010.
  61. Dockterman, Eliana (November 5, 2014). "Keira Knightley Posed Topless to Show How She Looks Without Photoshop". Time. Archived from the original on March 13, 2017. Retrieved October 28, 2017.
  62. "Christopher Chaney, so-called Hollywood hacker, gets 10 years for posting celebrities' personal photos online". CBS News. December 18, 2012. Archived from the original on October 26, 2015. Retrieved October 11, 2015.
  63. "Scarlett Johansson wins case against bestselling French novelist". Los Angeles Times. July 7, 2014. Archived from the original on October 10, 2017. Retrieved October 10, 2017.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اسکارلت جوهانسون موجود است.
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به اسکارلت جوهانسون در ویکی‌گفتاورد موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.