استرلا ۲

۹کا۳۲ «استرلا ۲» (9К32 “Cтрела-2”) ـ نام ناتو: سام ۷ (SA-7 Grail) ـ سیستم موشکی زمین به هوای ارتفاع کم، دوش‌پرتاب و قابل حمل توسط نفر با سیستم هدایت گرمایاب است. سام-۷ به‌طور کلی قابل مقایسه با سیستم قدیمی‌تر اف‌آی‌ام-۴۳ ردآی ارتش ایالات متحده آمریکاست. استرلا اولین نسل از موشک‌های سام (زمین به هوا) قابل حمل توسط نفر اتحاد جماهیر شوروی به شمار می‌رود که در سال ۱۹۶۸ وارد خدمت گشته و تولید انبوه آن در سال ۱۹۷۰ آغاز شد. این موشک از موفق‌ترین سلاح‌های صادراتی شوروی محسوب می‌شود و تقریبا در تمامی جنگ‌هایی که از زمان تولید آن تا به امروز درگرفته‌اند، حاضر بوده‌است.[1] این سیستم همچنین پایه‌ای برای طراحی موشک‌های دوش‌پرتاب جدیدتر روسی بوده‌است. برخی ویژگی‌های سام-۷ از جمله کلاهک ۱.۱۷ کیلوگرمی آن در موشک‌های بعدی روسی از جمله بیشتر مدل‌های ایگلا تازه‌ترین سیستم روس‌ها حفظ شده‌است.

استرلا ۲ 9K32
موشک و قبضه پرتاب KBM Kolomna 9K32 Strela - 2
نوع	موشک دوش‌پرتاب زمین به هوای قابل حمل
خاستگاه	اتحاد جماهیر شوروی
تاریخچه خدمت
خدمت	۱۹۶۸ تاکنون
تاریخ تولید
طراح	(KBM (Kolomna
تاریخ طراحی	۱۹۶۴
خصوصیات
وزن	۹٫۸ ک.گ (موشک استرلا ۲) ۱۵ ک.گ (سیستم، آماده آتش)
طول	۱٫۴ متر
قطر	۷۲ میلیمتر
برد موثر	۳٬۷۰۰ متر (استرلا-۲) ۴٬۲۰۰ متر (استرلا-۲ام)
سقف پرواز	۵۰-۱۵۰۰ متر (استرلا-۲) ۵۰-۲۳۰۰ متر (استرلا-۲ام)
سرعت	۴۳۰ متر بر ثانیه (استرلا-۲) ۵۰۰ متر بر ثانیه (استرلا-۲ام)
سامانه هدایت	سیستم ناوبری منطقی نسبی

۲ هزار عدد از موشک‌های سام-۷ در سال ۱۹۷۶ از سوی ایران در قرارداد تسلیحاتی مهمی بین حکومت ایران و شوروی خریداری شد و همچنین مقدمات تولید داخلی این موشک در ایران همراه با چندین سلاح دیگر روسی مثل راکت‌های آرپی‌جی-۷ و ب.اِم-۲۱ گراد، فراهم شد. ایران در طول جنگ با عراق نیز علاوه بر خرید انواع تولید روسیه و تولید چین این موشک اقدام به مونتاژ آن نیز می‌کرد.[2] امروزه نوع بومی آن میثاق-۲ جانشین این موشک در نیروهای مسلح ایران شده‌است.