ایگلا

ایگلا (به روسی: Игла́) یک سامانه موشکی زمین‌به‌هوای دوش‌پرتاب و کوتاه‌برد ساخت شوروی (سپس روسیه) است که از سامانه هدایت گرمایاب بهره می‌برد. نام آمریکایی این موشک سام-۱۸ (سا-۱۸) و نام آن در گزارش‌های ناتو Grouse (به معنی باقرقره) است و مدل ابتدایی ساده‌تر آن با نام ۹کا۳۱۰- ایگلا-۱ و نام ناتو سام-۱۶ گیملت (مته) (SA-16 Gimlet) شناخته می‌شود.

۹کا۳۸ ایگلا (سام-۱۶ و سام-۱۸)

موشک و قبضه شلیک سام-۱۶ و سام-۱۸
نوع موشک دوش‌پرتاب زمین به هوای قابل حمل
  خاستگاه اتحاد جماهیر شوروی
تاریخچه خدمت
 خدمت از ۱۹۸۳ (سام-۱۶ از ۱۹۸۱)
جنگ‌ها جنگ خلیج فارس، جنگ داخلی یوگسلاوی
تاریخ تولید
طراح (KBM (Kolomna
تاریخ طراحی از ۱۹۷۲
قیمت واحد ۶۰ تا ۸۰ هزار دلار (سال ۲۰۰۳)
خصوصیات
وزن ۱۰٫۸ کیلوگرم (موشک)، ۱۷٫۹ کیلوگرم (سیستم)
طول ۱۵۷ سانتیمتر
قطر ۷۲ میلی‌متر
برد
موثر		 ۵۲۰۰ متر
سقف پرواز ۳۵۰۰ متر
سرعت حداکثر ۸۰۰ متر بر ثانیه (۲٫۳ ماخ)، میانگین ۶۰۰ متر بر ثانیه
سامانه
هدایت		 گرمایاب

ایگلا با کد اختصاری ۹k38 وزارت دفاع شوروی هم شناخته می‌شود. این موشک از پرفروش‌ترین سلاح‌ها و از نسل دوم موشک‌های ضدهوایی دوش پرتاب است و بیشتر معیارهای مورد نیاز برای غلبه بر ترفندهای دفاعی هواپیماهای دشمن را دارد. در سال ۲۰۰۴ نسل جدیدی از این موشک که با نام ایگلا-اس و نام ناتو سام-۲۴ گرینچ (SA-24 Grinch) شناخته می‌شود و به سوپر ایگلا هم معروف شده وارد ارتش روسیه شد که بسیار پیشرفته‌تر و مؤثرتر از ایگلا برای رویارویی با تهدیدات هوایی است.[1]

ایگلا مدل ارتقایافته‌ خانواده موشک‌های دفاع هوایی دوش‌پرتاب روسی سام-۷ و سام-۱۴ است. ایگلا از همان کلاهک انفجاری دو کیلوگرمی با فیوز مجاورتی و تماسی سام-۱۴ استفاده می‌کند اما طرح کلی موشک کاملاً جدید است و برد و سرعت آن به میزان چشمگیری افزایش یافته‌است. یک جستجوگر جدید و بهبودهای آئرودینامیکی بر روی آن باعث شده تا محدوده تأثیرگذاری آن را افزایش یافته و سرعت بالای آن باعث می‌شود تا توانایی اصابت به اهداف سریعتری را داشته باشد. حداکثر برد ایگلا ۵۲۰۰ متر و سقف اوج‌گیری آن تا ارتفاع ۳۵۰۰ متری است. احتمال اصابت این موشک به یک جنگنده بی‌دفاع در حدود ۳۰ تا ۴۸ درصد برآورده شده و استفاده از تدابیر اخلال در جستجوی گرما (مانند شلیک اجسام داغ) این احتمال را به ۲۴ تا ۳۰ درصد کاهش می‌دهد.[2]

جستجوگر امواج فروسرخ این موشک به‌طور خاص برای تشخیص هواپیمای واقعی از شراره‌های فریب‌‌دهنده و پادکارهای دیگر طراحی شده‌است. ایگلا از نظر توانایی‌ها شبیه به همتای آمریکایی خود اف‌آی‌ام-۹۲ استینگر است. حداکثر برد مفید ایگلا کمی بهتر از برد ۴۸۰۰ متری استینگر است اما حداقل مسافت مورد نیاز برای ایگلا به منظور درگیری با دشمن ۸۰۰ متر است که به طرز قابل توجهی ضعیف‌تر از حداقل برد ۲۰۰ متری استینگر است.[3]

منابع
  1. 9K338 9M342 Igla-S / SA-24 Grinch Global Security
  2. SA-18 GROUSE Igla 9K38 Global Security
  3. Man-Portable Air Defense System (MANPADS) Proliferation Federation of American Scientists
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایگلا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.