آمفوتر

آمفوتر یا دوخصلتی[1] ماده‌ای است که می‌تواند در واکنش با باز به عنوان اسید و با اسید به عنوان باز شرکت کند. همچنین می‌تواند در مقابل تغییرات جزئی اسید و باز مقاومت کند. آمفوتر مولکول یا یون است.

به‌طور مثال: آب در مقابل هیدروکلریک اسید به عنوان باز رفتار می‌کند و می‌تواند پروتون آن را بپذیرد، و در مقابل یک باز (مانند آمونیاک) می‌تواند نقش اسیدی را بازی کند و پروتون خود را به آمونیاک بدهد و می‌تواند یک آمفوتر باشد.

نمونه‌ها

برای نمونه آمینواسید‌ها، پروتئین‌ها و خون آمفوتر هستند. همچنین اکسید شماری از فلزها (مانند روی، آلومینیوم، سرب، قلع و بریلیم) و بیشتر شبه‌فلزها ویژگی آمفوتری دارند. مثال Al2O3

برای نمونه اکسید روی، بسته به پی‌اچ محلول، خاصیت متفاوتی از خود نشان می‌دهد.

در اسیدها: ZnO + 2H+ → Zn۲+ + H۲O
در بازها: ZnO + H۲O + 2OH- → [Zn(OH)۴]۲-

از این ویژگی می‌توان برای جدا کردن کاتیونهای گوناگون مانند جداکردن روی از منگنز بهره برد

جستارهای وابسته

  • نظریه اسید-باز برونستد-لوری

منابع

  1. پورجوادی، علی (۱۳۹۳). واژه نامه علوم و فناوری شیمی. تهران: فرهنگ معاصر. ص. ۲۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۰۵-۰۷۱-۸.

آمفوتر

در ویکی‌کتاب کتابی با عنوان: اسید و باز وجود دارد.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.