آرنو باباجانیان
آرنو باباجانیان (ارمنی: Առնո Բաբաջանյան؛ ۲۲ ژانویهٔ ۱۹۲۱ – ۱۱ نوامبر ۱۹۸۳) یک آهنگساز و نوازنده پیانو مشهور اهل ارمنستان بود.
آرنو باباجانیان | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
زاده | ۲۲ ژانویهٔ ۱۹۲۱ ایروان، ارمنستان |
درگذشته | ۱۱ نوامبر ۱۹۸۳ (۶۲ سال) مسکو، اتحاد شوروی |
سالهای فعالیت | ۱۹۵۲–۱۹۸۳ |
جایزه(ها) |
زندگینامه
باباجانیان در ایروان، ارمنستان به دنیا آمد. در سن پنجسالگی، استعداد موسیقی او آشکار شد، و آهنگساز آرام خاچاتوریان پیشنهاد کرد که به این پسر آموزش موسیقی مناسبی به او داده شود. دو سال بعد در سال ۱۹۲۸ در سن هفتسالگی وارد کنسرواتوار دولتی کومیتاس ایروان شد. او در سال ۱۹۳۸ مطالعات خود را در مسکو با en:Vissarion Shebalin ادامه داد.
او بعدها به ایروان بازگشت جایی که از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۶ در کنسرواتوار تدریس میکرد. در طول این مدت بود که آهنگ سه نوازی را در f # شارپ (۱۹۵۲) نوشت. این کتاب مورد تحسین فوری قرار گرفت و از زمان انتشار آن به عنوان شاهکاری مورد توجه قرار گرفت. متعاقباً وی تورهای کنسرت در سراسر اتحاد شوروی و اروپا را اجرا نمود. در سال ۱۹۷۱ به عنوان هنرمند مردمی اتحاد شوروی برگزیده شد.
باباجانیان در بسیاری از ژانرهای موسیقی فعال بود و حتی بسیاری از آهنگهای محبوب را با همکاری شاعران برجسته مانند یوگنی یفتوشنکو و en:Robert Rozhdestvensky در میان دیگران مینوشت. بخش عمدهای از موسیقی باباجانیان در موسیقی و فولکلور ارمنی ریشه دارد. اما بهطور کلی، روشی که وی از موسیقی مردمی ارمنی استفاده میکند سبک virtuosic و Khachaturian است. آثار بعدی او تحتتاثیر راخمانینف و بارتوک قرار گرفتند. وی توسط دمیتری شوستاکوویچ به عنوان «معلم عالی پیانو» معرفی شد. وی همچنین نوازنده پیانو بود و اغلب کارهای خود را در کنسرتها اجرا میکرد.
فهرست آثار
برای پیانو سولو
برای دو پیانو
(با همکاری الکساندر هاروتیونیان)
- رقص (اوایل دهه ۱۹۴۰)
- راپسودی ارمنی (۱۹۵۰)
- جشن (۱۹۶۰، شامل سازهای کوبهای)
آثار مجلسی
- کوارتت زهی شماره ۱ (۱۹۳۸)
- کوارتت زهی شماره ۲ (۱۹۴۷؟)
- تریو پیانو (۱۹۵۲)
- کوارتت زهی شماره ۳ (۱۹۷۶)
کنسرتو
قطعات باله
- «پروانا» (Парвана) (۱۹۵۴–۵۶) ناقص، احتمالاً گم شدهاست)
- Pas-de-deux (Па-де-де)
- «سمفونی پرستاره» (Звездная симфония) (اولیه ۱۹۶۰)
- «چترها» (Зонтики)
- «احساس» (Сенсация)
قطعات برای ارکستر صحنه
- لیپسی ارمنی
- رقص ریتمیک
- در کارلووی واری
- به ایروان بیا
- جشن ایروان
- نوکتورن (کنسرت برای پیانو و ارکستر) (۱۹۸۰)
- رؤیاها (کنسرت برای پیانو و ارکستر) (۱۹۸۲)
جوایز و افتخارات
وی برنده جوایز زیر شدهاست.
- جایزه استالین (۱۹۵۱) برای Heroic Ballade for piano with orchestra
- Order of the Red Banner of Labour
- هنرمند مردمی ارمنستان شوروی (۱۹۵۶)
- هنرمند مردمی اتحاد شوروی (۱۹۷۱)
- نامزدی جایزه دولتی اتحاد شوروی در سالهای (۱۹۵۱ و ۱۹۵۳)
- جایزه دولتی ارمنستان شوروی (۱۹۶۷ و ۱۹۸۳)
- درجه لنین
نگارخانه
- Arno Babajanian concert hall, خیابان آبوویان، ایروان
- Babajanian's statue in Yerevan
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Arno Babajanian». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۹.
- «Arno Babajanian». دریافتشده در ۲ اوت ۲۰۱۴.
- Armenian Soviet Encyclopedia. Yerevan.