یوگنی یفتوشنکو
یِوگِنی آلکساندرویچ یفتوشنکو (روسی: Евгений Александрович Евтушенко؛[1] زاده ۱۸ ژوئیهٔ ۱۹۳۲-درگذشته ۱ آوریل ۲۰۱۷)، شاعر، کارگردان و معلم اهل روسیه بود. وی یکی از مشهورترین شاعران اتحاد شوروی سابق بهشمار میرفت. یفتوشنکو را نماینده نسل بعد از اختناق دوران استالین در دهه ۶۰ میلادی میدانند. یکی از اشعار معروف او در سال ۱۹۶۳ «میراث استالین» را مورد انتقاد قرار داد.[2][3]
یوگنی یفتوشنکو | |
---|---|
زاده | Yevgeny Aleksandrovich Gangnus ۱۸ ژوئیهٔ ۱۹۳۲ زیما، سیبری، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی |
درگذشته | ۱ آوریل ۲۰۱۷ (۸۴ سال) تالسا، اکلاهما، ایالات متحده آمریکا |
پیشه | شاعر، نویسنده، کارگردان فیلم، ناشر |
ملیت | روسی |
دوره | ۲۰۱۷–۱۹۴۹ |
کار(های) برجسته | بابی یار |
فرزند(ان) | ۵ فرزند پسر |
امضا | |
وبگاه | www |
زندگینامه
یوگنی الکساندرویچ یفتوشنکو در تاریخ ۱۸ ژوئیه ۱۹۳۲ میلادی در شهر زیما واقع در منطقه سیبری روسیه زاده شد.[4][5][6] اولین اشعارش را در ۱۶ سالگی سرود و در دوران حکومت نیکیتا خروشچف در جوانی به اوج شهرت رسید. اگر چه در ابتدا تحت تأثیر مایاکوفسکی بود اما به تدریج سبک و لحن خاص خود را پیدا کرد.[7]وی دانشآموخته رشته ادبیات در انستیتو گورکی مسکو بود.[8]
یکی از مشهورترین آثار وی، منظومه «بابییار» (سال بلوا) بود که در سال ۱۹۶۱ به یاد قربانیان قتلعام حدود ۳۳ هزار یهودی در نزدیکی کیف پایتخت اوکراین به دست ارتش نازی سرود و برایش شهرت بینالمللی به ارمغان آورد. سمفونی سیزدهم (اپوس ۱۱۳) دمیتری شوستاکوویچ، آهنگساز برجسته روس، بر پایه این منظومه تصنیف شدهاست. آغازین این منظومه با نهیبی لرزاننده است:
«روی درهٔ بابییار هیچ سنگ قبری نیست. روی این دره سکوت چنبره زدهاست…»
و در پایان مینویسد:
«در برابر این سکوت کلاه از سر برمیدارم
احساس میکنم خاکستری میشوم از درد
و من خود، فریادی یگانه هستم
بی هیچ صدایی بر فراز این هزاران اجساد خفته در گور.»[9]
یفتوشنکو در عرصه فیلمنامهنویسی و کارگردانی نیز فعالیت داشت. وی همچنین از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ نماینده پارلمان بود.[10]
یکی از جملات معروف وی چنین است: «هنگامی که سکوت جایگزین حقیقت شود، آن سکوت یک دروغ است.»[10]
جوایز
یوگنی یفتوشنکو علاوه بر چندین جایزه ادبی که در کشورش بهدستآورد، در سال ۱۹۹۹ بهعنوان نخستین شاعر خارجی جایزه والت ویتمن آمریکا را نیز دریافت کرد. او بارها در دانشگاههای مختلف آمریکا به شعرخوانی پرداخت. یفتوشنکو در سال ۲۰۰۸ جایزه آنونزیو را در ایتالیا بهدستآورد و در سال ۲۰۰۹ جایزه دولتی فدراسیون روسیه را کسب کرد.[10]
درگذشت
یوگنی یفتوشنکو، شامگاه اول آوریل ۲۰۱۷ در بیمارستانی در تالسا واقع در ایالت اکلاهما بر اثر سکته قلبی درگذشت.[11] وی هنگام مرگ ۸۴ سال داشت.[12]
آثار
آثار یفتوشنکو در ۷۲ زبان ترجمه شدهاست. برخی از آثار وی عبارتند از:
- نقطه اتصال زیما (۱۹۵۶)
- بابی یار (۱۹۶۱)
- زندگینامه پیشرس (۱۹۶۳)
- زورق نامه بر
- زیر پوست مجسمه آزادی
- برف سوم
- پیوندهای ناپیدا منتفی
منابع
- Also transliterated as Evgenii Alexandrovich Evtushenko, Yevgeniy Yevtushenko, or Evgeny Evtushenko.
- «فرهنگ و هنر - خانه یفتوشنکو شاعر روس موزه میشود». BBC فارسی. ۲۰۱۰-۰۷-۱۰. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۴-۰۱.
- «درگذشت یوگنی یفتوشنکو، بزرگترین شاعر 'اتحاد شوروی'». بنیاد رسانهای زمانه. ۱۳ فروردین ۱۳۹۶. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۵-۱۵.
- "Yevtushenko Yevgeny. Zima Station. Poem". lib.ru.
- Jean Albert Bédé. "William Benbow Edgerton" in Columbia Dictionary of Modern European Literature p. 886.
- James D. Watts, Jr. , "Touch of the poet," Tulsa World 27 April 2003, p. D1.
- «زندگینامه و اشعار یوگنی یفتوشنکو». hamshahrionline. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۴-۰۱.
- «پرتال جامع علوم انسانی - یوگنی یفتوشنکو، شاعر آرامش پس از انقلاب». ensani.ir. ۲۰۱۰-۱۲-۲۱. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۴-۰۱.
- نجفی، علی امینی (۲۰۱۷-۰۴-۰۲). «درگذشت یوگنی یفتوشنکو، بزرگترین شاعر 'اتحاد شوروی'». BBC Persian. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۴-۰۳.
- «یِوگنی یفتوشنکو-رادیو زمانه». ۱۳ فروردین ۱۳۹۶.
- "یوگنی یفتوشنکو، شاعر روس درگذشت". euronews (به لاتین). 2017-04-01. Retrieved 2017-04-03.
- https://www.radiozamaneh.com/332946. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک); پیوند خارجی در|وبگاه=
وجود دارد (کمک); پارامتر|پیوند=
ناموجود یا خالی (کمک)
پیوند به بیرون
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به یوگنی یفتوشنکو در ویکیگفتاورد موجود است. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ یوگنی یفتوشنکو موجود است. |
| |