آدام میتسکیه‌ویچ
آدام برنارد میتسکیه‌ویچ (به لهستانی: Adam Bernard Mickiewicz) (زادهٔ ۲۴ دسامبر ۱۷۹۸ – درگذشتهٔ ۲۶ نوامبر ۱۸۵۵) شاعر ملی، مقاله‌نویس، مترجم، ناشر و نویسندهٔ سیاسی لهستانی بود.
آدام میتسکیه‌ویچ | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | آدام برنارد میتسکیه‌ویچ |
| زاده | ۲۴ دسامبر ۱۷۹۸ زائوسی، لیثوآنیا، امپراتوری روسیه |
| درگذشته | ۲۶ نوامبر ۱۸۵۵ (۵۶ سال) قسطنطنیه، امپراتوری عثمانی |
| آرامگاه | کلیسای جامع واول، کراکوف |
| زمینه کاری | شاعر، مقاله‌نویس |
| ملیت | لهستانی |
| سبک نوشتاری | رومانتیسم |
| کتاب‌ها | پن تادئوس ژیادی |
| اثرگذاشته بر | لوتریامون، ژرژ ساند، رالف والدو امرسون، تئوفیل گوتیه، فیودور داستایفسکی، گئورگ براندس، یانکا کوپالا، فریدریش نیچه |
| تأثیرپذیرفته از | هومر، نیکولو ماکیاولی، یان کوچانفسکی، فرانچسکو پترارک، الکساندر پوپ، لرد بایرون، گوته |
| امضا |  |
او یکی از اولین نمایندگان رومانتیسم در لهستان، یکی از سه شاعر کشور و بزرگ‌ترین شاعر ادبیات لهستان در همهٔ زمان‌هاست. همچنین او را یکی از برترین شاعران اسلاو و اروپایی می‌دانند. میتسکیه‌ویچ از پیشگامان نمایشنامه‌نویسی رومانتیک بود و در لهستان و اروپا با گوته و بایرون مقایسه می‌شد. او را پیش از هر چیز با رمان شاعرانهٔ ژیادی و حماسهٔ ملی پن تادئوس می‌شناسند.
آدام میتسکیه‌ویچ در مبارزه برای استقلال کشورش که در آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه بود، شرکت فعالانه داشت و به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش پنج سال را در روسیهٔ مرکزی در تبعید گذراند.
او در سال ۱۸۲۹ امپراتوری روسیه را ترک کرد و باقی عمرش را مانند بسیاری از هموطناناش در کشورهای دیگر سپری کرد. او ابتدا در رم ساکن شد، سپس به پاریس رفت و به عنوان استاد ادبیات اسلاو در کولژ دو فرنس مشغول به کار شد. میکیوویچ زمانی که برای کمک به سازماندهی نیروهای لهستانی برای مبارزه با روسیه در نبرد کریمه به قسطنطنیه در امپراتوری عثمانی سفر کرده بود احتمالاً به دلیل ابتلا به بیماری وبا درگذشت. بقایای جسد او بعداً به کلیسای جامع واول در کراکف لهستان منتقل شد.
اثر بزرگ او که نیاکان نام دارد نیمی به سبک ورتر گوته و نیمی جنبه فانتزی دارد و از افسانه‌های قدیم لهستان الهام گرفته شده‌است. وی یکی از ستایندگان غم و اندوه در قرن نوزدهم است و از شمار سرایندگانی بود که هرگز در مفهوم عمیق زندگی و عمل تردید نکرد. اندوهبارترین اثرش از جوشش و کوشش و کشش زندگی سخن می‌گوید.
پوشکین دربارهٔ او می‌گوید:از زمانهای آینده سخن می‌راند و از زمانی که ملتها کین و پرخاش را فراموش کنند و یکدل و یک جان بصورت خانواده ای بزرگ درآیند.
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به آدام میتسکیه‌ویچ در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Adam Mickiewicz». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۲.
[[کتابمکتبهای ادبی اثر رضا سیدحسینی]]