P2Y12
P2Y12 یک گیرنده و حسگر شیمیایی برای آدنوزین دیفسفات است[4][5] که متعلق به زیرواحد Gi آلفا از گیرنده جفتشونده با پروتئین جی (GPCR) گیرندههای پورینرژیک است.[6]
این گیرنده در تجمع پلاکتی نقش دارد و یکی از هدفهای داروهای ضد ترومبوز است. دو نسخهٔ متفاوت رونویسیکننده ژنی برای آن شناسایی شده که هر دو، یک پروتئین واحد را کًدگذاری میکنند.[7]
پروتئین P2Y12 بیشتر بر سطح پلاکتها دیده میشود و تنظیمکنندهٔ مهمِ انعقاد خون است.[8] در دستگاه عصبی مرکزی، این پروتئین منحصراً در میکروگلیا مشاهده شدهاست که برای اعمال حیاتی مهم آن از جمله نظارت عملکردی و حفاظت عصبی ضروری است.[9]
داروی کلوپیدوگرل به این گیرنده متصل شده و نوعی داروی ضد پلاکت محسوب میشود.[4] ترکیب این دارو با آسپیرین، خط اول درمان «سندرمهای حاد کرونر» (مثل سکتهٔ قلبی) است.
منابع
- GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000036353 - Ensembl, May 2017
- "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- Hollopeter G, Jantzen HM, Vincent D, Li G, England L, Ramakrishnan V, et al. (January 2001). "Identification of the platelet ADP receptor targeted by antithrombotic drugs". Nature. 409 (6817): 202–7. Bibcode:2001Natur.409..202H. doi:10.1038/35051599. PMID 11196645. S2CID 4423579.
- Nicholas RA (September 2001). "Identification of the P2Y(12) receptor: a novel member of the P2Y family of receptors activated by extracellular nucleotides". Molecular Pharmacology. 60 (3): 416–20. PMID 11502870.
- Murugappa S, Kunapuli SP (May 2006). "The role of ADP receptors in platelet function". Frontiers in Bioscience. 11 (1): 1977–86. doi:10.2741/1939. PMID 16368572.
- "Entrez Gene: P2RY12 purinergic receptor P2Y, G-protein coupled, 12".
- Dorsam RT, Kunapuli SP (February 2004). "Central role of the P2Y12 receptor in platelet activation". The Journal of Clinical Investigation. 113 (3): 340–5. doi:10.1172/JCI20986. PMC 324551. PMID 14755328.
- Cserép C, Pósfai B, Lénárt N, Fekete R, László ZI, Lele Z, et al. (January 2020). "Microglia monitor and protect neuronal function through specialized somatic purinergic junctions". Science. 367 (6477): 528–537. Bibcode:2020Sci...367..528C. doi:10.1126/science.aax6752. PMID 31831638. S2CID 209343260.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «P2Y12». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۳ مارس ۲۰۲۱.
پیوند به بیرون
- purinoceptor P2Y12 در سرعنوانهای موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا
- خلاصهای از اطلاعات ساختاری موجود در بانک داده پروتئین برای یونیپروت: Q9H244 (Human P2Y purinoceptor 12) در PDBe-KB.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ P2Y12 موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.