گونه کاربردی (زبان‌شناسی اجتماعی)
گونه کاربردی، گونه موقعیتی یا سیاق (به انگلیسی: Register) به گونه‌ای از زبان اطلاق می‌شود که مربوط به ویژگی‌های گفتمانی کلام یا متن است. از انواع گونه کاربردی می‌توان به گونه اداری، روزنامه‌ای، ورزشی، علمی، تجاری، ادبی و بسیاری از حرفه‌ها و تخصص‌ها اشاره کرد.[1]
| زبان‌شناسی اجتماعی |
|---|
| مفاهیم کلیدی |
| زمینه‌های پژوهش |
| مردم |
| زبان‌شناسان اجتماعی |
| رشته‌های مرتبط |
|
|
تفاوت گونه کاربردی با سبک
برخی زبان‌شناسان گونه کاربردی و سبک (به انگلیسی: Style) را یکسان می‌انگارند، اما دیگر زبان شناسان بین این دو، تفاوت قائل شده‌اند.[2] در واقع، سبک مربوط به کاربرد زبان در موقعیت‌های اجتماعی متفاوت است. در تعیین سبک رابطه گوینده و شنونده، فاصله اجتماعی آنها، و موقعیت (از نظر زمان، مکان، حضور یا غیاب دیگران) عوامل موثرند.[3]
پانویس
- رضایی، والی. صفحه 32
- Richards, Jack C. et al, P.360
- رضایی، والی. صفحه 31
منابع
- Richards, Jack C. et al, Dictionary of Language Teaching and Applied Linguitics, Longman, 1992.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.