توصیف زبانی

در زبان‌شناسی، توصیف زبانی یا زبان‌شناسی توصیفی کار تجزیه و تحلیل عینی و توصیف چگونگی استفاده از زبان در واقع (یا نحوه استفاده از آن در گذشته) توسط یک جامعه گویشی است.[1]

همه پژوهش‌های دانشگاهی در زمینه زبان‌شناسی توصیفی است. این ایده مانند همه رشته‌های علمی دیگر، به دنبال توصیف واقعیت و بینش بدون تعصب است.[2][3][4][5] زبان‌شناسی توصیفی نوین مبتنی بر رویکرد ساختاری به زبان است که نمونه آن در کار لئونارد بلومفیلد و دیگران نشان داده شده‌است.[6]

جستارهای وابسته

منابع

  1. François & Ponsonnet (2013).
  2. Kordić, Snježana (2010). Jezik i nacionalizam [Language and Nationalism] (PDF). Rotulus Universitas (به صرب و کرواتی). Zagreb: Durieux. p. 60. doi:10.2139/ssrn.3467646. ISBN 978-953-188-311-5. LCCN 2011520778. OCLC 729837512. OL 15270636W. الگو:CROSBI. COBISS 13436977. Archived from the original (PDF) on 1 June 2012. Retrieved 11 August 2019.
  3. Harimurti Kridalaksana (2007). "Bahasa dan Linguistik". In Kushartanti; Untung Yuwono; Multamia Lauder. Pesona bahasa: langkah awal memahami linguistik (به اندونزیایی). Jakarta: Gramedia Pustaka Utama. pp. 11–12. ISBN 9789792216813.
  4. André Martinet (1980). Eléments de linguistique générale (به فرانسوی). Paris: Armand Colin. pp. 6–7. ISBN 9786024523695.
  5. Moch. Syarif Hidayatullah (2017). Cakrawala Linguistik Arab (Edisi Revisi) (به اندونزیایی). Gramedia Widiasarana Indonesia. pp. 5–6, 18. ISBN 9786024523695.
  6. Hans Heinrich Stern (1983). "Concepts of language". Fundamental Concepts of Language Teaching: Historical and Interdisciplinary Perspectives on Applied Linguistic Research. Oxford University Press. p. 136. ISBN 978-0-19-437065-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.