پرستاری از راه دور

پرستاری از راه دور (به انگلیسی: Telenursing) یا پرستاری مکاتبه‌ای به وضعیتی اشاره دارد که در آن با کمک وسایل ارتباطی و فناوری اطلاعات خدمات پرستاری صورت می‌گیرد. در این حالت از نظر فیزیکی پرستار به دور از بیمار است.

به دلیل هزینه‌های نگهداری سلامت، افزایش شمار سالخوردگان و افراد درگیر بیماری‌های مزمن و توجه به سلامتی در نقاط دور یا روستاها و منطقه‌های جمعیتی کوچک، این روش پرستاری با نرخ خوبی در حالت گسترش است. با این روش در هزینهٔ سفر صرفه جویی می‌شود و کمبود پرستار جبران می‌گردد و می‌توان بیماران را در بیرون از بیمارستان درمان کرد. سطح رضایت شغلی در میان پرستاران راه دور، در تراز بالایی است.[1]

کاربرد

مراقبت در خانه

یکی از بزرگترین کاربردهای پرستاری از راه دور، مراقبت در خانه است. برای نمونه بیمارانی که امکان جابجایی برایشان وجود ندارد یا در سرزمینی دور زندگی می‌کنند و دسترسی به آن‌ها دشوار است، افرادی که بیماری مزمن دارند مانند: بیماری مزمن انسدادی ریه، مرض قند، بیماری قلبی-عروقی یا حتی بیماری‌های ناتوانی حرکتی مانند بیماری‌های دستگاه عصبی همچون پارکینسون، آلزایمر، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک و... که مجبورند در خانه بمانند و در خانه به صورت مرتب معاینه شوند با کمک ویدئو کنفرانس، اینترنت، تلفن تصویری و دیگر راه‌های ارتباطی از سوی پرستار دیده می‌شوند. همچنین برای معاینه‌های پس از عمل جراحی، مراقبت از زخم یا افراد معلول این روش پرستاری مؤثر است.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Nurses Happier Using Telecare, Says International Survey بایگانی‌شده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine, eHealth Insider website, 15 June 2005, retrieved 2009-04-04;
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.