دکترای پرستاری

دکتری تخصصی پرستاری(به انگلیسی: Nursing Ph.D) بالاترین مقطع تحصیلی این رشته است. دانش آموختگان این دوره می‌توانند به عنوان اعضاء هیئت علمی در دانشگاه‌ها، مراکز آموزشی و تحقیقاتی کشور انجام وظیفه نمایند.[1]

دکتری پرستاری
پیشه
نام‌هادکتری پرستاری

تاریخچه در ایران

تلاش برای اخذ مجوز جهت ایجاد مقطع دکتری پرستاری از دهه ۶۰ در ایران شروع شد و مکاتبات و موافقتها و تنظیم برنامه درسی عملاً در دهه ۷۰ یعنی از سال ۱۳۷۰ به بعد به‌طور عملی و پیگیر آغاز گردید این تلاش‌ها در سال ۱۳۷۳ نتیجه داد و با برنامه این مقطع در دانشگاه علوم پزشکی تبریز موافقت گردید و دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز جذب دانشجو جهت مقطع دکتری پرستاری را از طریق آزمون کنکور سراسری در سال ۱۳۷۴ انجام داد که اهم موارد تا کنون بشرح ذیل می‌باشد.

اولین دوره دکتری پرستاری در سال ۱۳۷۴ در دانشگاه علوم پزشکی تبریز با ۳ دانشجو در ایران آغاز گشت. و پس از آن در سال ۱۳۷۵ دانشگاه تربیت مدرس با چهار دانشجو تربیت دانشجوی دکتری پرستاری را آغاز نمود.

از سال ۱۳۷۴تا سال ۱۳۷۸ فقط دو دانشگاه تربیت مدرس و تبریز پذیرش دانشجو داشتند و در این سال دانشگاه‌های تهران وایران نیز برای اولین دوره دانشجوی پرستاری را در مقطع دکتری پذیرش نمودند.

در حال حاضر تعداد دانشگاه‌هایی که دارای مجور تربیت دانشجوی دکتری تخصصی پرستاری می‌باشند شامل ۱۴ دانشگاه اصفهان‘ایران‘ تبریز‘ تربیت مدرس‘ تهران‘ شهید بهشتی، ، علوم بهزیستی و توانبخشی، کرمان، اهواز، بقیه ا…الاعظم، شیراز،همدان،مشهد و ارومیه می‌باشند. اولین فارغ التحصیلان مقطع دکتری پرستاری ایران در سال ۱۳۸۰ فارغ التحصیل شدند که تعداد آن‌ها ۴ نفر بودند که با تلاش پیگیر مسئولین پرستاری اولین گروه دانشجویان به بار نشستند و وارد بازار کار شدند.[2]

شرایط ورود به دوره

  1. داشتن شرایط عمومی ورود به آموزش عالی.
  2. داشتن دانشنامه کارشناسی ارشد (فوق لیسانس) یا دکتری حرفه‌ای یا بالاتر، متناسب با رشته تحصیلی مورد تقاضا، از یکی از دانشگاه‌های داخل و خارج کشور که حسب مورد به تائید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی رسیده باشد.

تبصره: تشخیص اینکه دارنده کدام دانشنامه در کدام رشته می‌تواند تحصیل کند و همچنین تعیین شرایط تطبیق، با گروه برنامه‌ریزی ذی‌ربط در شورای عالی برنامه‌ریزی است.

  1. قبولی در امتحانات اختصاصی ورود به دوره دکتری Ph.D.
  2. داشتن معرفی نامه، مبنی بر صلاحیت تحصیل در دوره دکتری Ph.D حداقل از ۲ نفر از استادان قبلی داوطلب.
  3. کسب نمرهٔ قبولی در یکی از آزمون‌های زبان انگلیسی زیر:
  • MCHE حداقل نمره = ۵۰
  • TOFEL حداقل نمره = ۴۸
  • IELTS حداقل نمره = ۵
  • MELAB حداقل نمره = ۷۰[3]

طول دوره و ساختار آن

کمینه و بیشینهٔ مجاز طول دوره دکتری تخصصی (Ph.D) پرستاری طبق آئین نامه مصوب شورایعالی برنامه‌ریزی است و دروس به صورت واحدی ارائه می‌شود. این دوره شامل دو مرحله آموزشی و پژوهشی می‌باشد. مجموع واحدهای آموزشی و پژوهشی در دوره دکتری تخصصی (Ph.D) پرستاری ۴۵ واحد می‌باشد.

  • مرحله آموزشی: تعداد کل واحدهای مرحله آموزشی دوره دکتری تخصصی (Ph.D) پرستاری ۲۵ می‌باشد.
  • مرحله پژوهشی: تعداد واحد در مرحله پژوهشی ۲۰ واحد و به صورت پایان‌نامه می‌باشد که با توجه به علاقه دانشجو و نیاز جامعه در یکی از عرصه‌های خاص تهیه و تدوین خواهد شد.[1]

جستارهای وابسته

منابع

  1. «برنامه درسی دوره دکتری آموزش پرستاری». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۱۳.
  2. «دکتری تخصصی پرستاری». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۵.
  3. «برنامه درسی دوره کارشناسی ارشد آموزش پرستاری». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۱۳.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.