ونند یشت

ونند یشت یشت یست و یکم در بخش یشت‌های کتاب اوستا است که تنها دارای یک بند است و در ستایش ونند که ایزد و نام ستاره ای بوده است سروده شده‌است.این یشت اطلاعی از کیفیت و موقعیت ستاره یا سیاره مزبور بدست نمی‌دهد. معنی این کلمه چیره شونده و شکست دهنده می باشد. از فعل ون به معنی غلبه کردن است.

متن ونند یشت
ونند، ستارهی مزدا آفریدهی اَشَوَن، رَد اشونی را میستاییم.
وَنند ِدرمان بخش و سزاوار بلند آوازگی را میستاییم؛ پایداری در برابر خـْرَفـْستــْران ِ راندنی ِزشت - آفریدگان اهریمنی را که یکسره باید راندشان.
ونند، ستارهی مزدا آفریده را درود میفرستم.
اَشـِم وُهو ..
اَهمایی رَئشچَه ..

جستارهای وابسته

منبع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.