نیک هولونیاک

نیک هولونیاک (انگلیسی: Nick Holonyak‎؛ زادهٔ ۳ نوامبر ۱۹۲۸) فیزیک‌دان، مهندس برق، مخترع و استاد دانشگاه آمریکایی است. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون مدال ملی فناوری و نوآوری، مدال ادیسون انجمن مهندسان برق و الکترونیک، مدال افتخار آی‌تریپل‌ئی، نشان ملی علوم، جایزه چارلز استارک دراپر، و جایزه موریس لیبمن انجمن مهندسان برق و الکترونیک آمریکا شده‌است. او هم‌اکنون استاد ممتاز بازنشسته دانشکده مهندسی برق در دانشگاه ایلینوی است.

نیک هولونیاک
زادهٔ۳ نوامبر ۱۹۲۸ ‏(۹۲ سال)
زایگلر، ایلینوی
محل زندگیایالات متحده آمریکا
ملیتآمریکایی
محل تحصیلدانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین (کارشناسی مهندسی برق ۱۹۵۰، کارشناسی ارشد مهندسی برق ۱۹۵۱، دکترای مهندسی برق ۱۹۵۴)
جایزه(ها)آکادمی ملی مهندسی (۱۹۷۳)
آکادمی ملی علوم (۱۹۸۴),
مدال ادیسون انجمن مهندسان برق و الکترونیک (۱۹۸۹)
نشان ملی علوم (۱۹۹۰)
مدال ملی فناوری و نوآوری (۲۰۰۲)
مدال افتخار آی‌تریپل‌ئی (۲۰۰۳)
Lemelson-MIT Prize (۲۰۰۴)
National Inventors Hall of Fame (۲۰۰۸)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتمهندسی برق
محل کاردانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین
جنرال الکتریک
آزمایشگاه‌های بل
استاد راهنماجان باردین

او برای اختراع نوعی LED که بجای تولید نور مادون‌قرمز، نورقرمز مرئی تولید می‌کرد شناخته می شود. هولونیاک در 9 اکتبر سال 1962، LED را معرفی کرد، او در آن زمان در آزمایشگاه تحقیقات شرکت جنرال الکتریک واقع در شهر سیراکیوس، نیویورک کار میکرد.[1]

اختراعات

هلونیاک 41 اختراع ثبت شده درکارنامه خود دارد. یک از اختراعات معروف او لیزرنیمه‌هادی نور-قرمز است که به نام لیزر دیودی نیز شناخته می شود. (این نوع لیزر در CD و DVDپلیرها و تلفن‌های همراه) و سویچ‌های گسیل‌دهنده p-n-p-n (که در دیمرهای نوری و منابع تغذیه) استفاده می شوند.

در سال 2006، انستیتوی فیزیک امریکا 5مقاله مهم و برتر چاپ شده در مجلاتش را از زمان پیدایش موسسه یعنی طی 75 سال گذشته، انتخاب کرد. دو مقاله از این 5 مقاله منتخب توسط هولنیاک به عنوان نویسنده همراه در مجله Applied Physics Letters به چاپ رسیده بود. اولین مقاله، او بهمراه S.F.Bevacqua خبر ساخت اولین LED نور مرئی که در سال 1962 چاپ شد. و دومین مقاله چاپ شده به همراه میلتون فنگ به عنوان نویسنده مشترک که خبر خلق یک لیزر ترانزیستوری که می‌تواند به عنوان دماسنج اتاق کار کند را در سال 2005 داده بود. هولونیاک در فوریه سال 1963پیش‌بینی کرده بود که LEDهای او جایگزین لامپ‌های رشته‌ای توماس ادیسون خواهند شد که این مطلب در نشریه ریدرز دایجست در فوریه سال 1963 به چاپ رسید، برطبق نظر او، با بهبود در کیفیت و کارایی LEDها، آنها رفته رفته به عنوان یک گزینه انتخابی جایگزین، برای لامپ رشته‌ای خواهند بود.

زندگینامه

والدین او از مهاجران روسینی بودند. پدر هلونیاک در معدن ذغال‌سنگ کار می کرد. او یک بار به مدت 30 ساعت در مرکزراه‌آهن الینویز کار کرد و آنجا بود که فهمید زندگی سخت کارگری چیزی نیست که او میخواهد بنابراین ترجیح داد به مدرسه برود.

طبق گفته نایت رایدر" لیزرهای قابل اعتماد و ارزان قیمت نیمه‌هادی، که برایDVD Playerها، بارکدخوان‌ها و طیف وسیعی از دستگاههای دیگر حیاتی هستند همه و همه وجودشان را به طریقی مدیون فشار کاری طاقت‌فرسای ده‌ها سال پیش یک خدمه راه‌آهن در پایین شهر هستند."

هلونیاک مدرک کارشناسی خود را درسال 1950 و مدرک کارشناشی ارشد خود را در سال 1951 و دکتری خود را در سال 1954 در رشته مهندسی الکترونیک از دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین کسب کرد. هولنیاک اولین دانشجوی دکتری جان باردن درآن دانشگاه بود، باردن، فیزیکدان نظری، که به همراه شخصی دیگر بطور مشترک ترانزیستور را اختراع کردند که درنهایت برای کارهایش در اختراع ترانزیستور و همچنین تئوری ابررسانایی جایزه نوبل را برنده شد.

در سال 1954 هولنیاک به آزمایشگاه تلفن بل رفت، جایی که او برروی تجهیزات الکترونیکی مبتنی برسیلکون کار می‌کرد. او طی سالهای 1955 – 1957 در رسته مخابراتی ارتش امریکا خدمت می کرد. طی سالهای 1957-1963 او دانشمند آزمایشگاه نیمه‌هادی‌های پیشرفته کمپانی جنرال الکتریک در سیراکیوس، نیویورک بود. در سال 1963، او به درجه پروفسورای دانشگاه الینویز رسید، که پانزده سال بعد یعنی در سال 2013 بازنشست شد.

دانشگاه الینویز

درسال 2007 او صاحب کرسی جان باردن شد و به درجه پروفسورا در الکترونیک و مهندسی کامپیوتر و فیزیک در دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین رسید. او به همراه همسرش کاترینه 51 سال زندگی مشترک داشتند. او دیگر تدریس نمی کند، اما به طور تمام وقت درحال تحقیقات است. او و دکتر میلتن فنگ یک مرکز تحقیقاتی در دانشگاه با مبلغ 6.5 میلیون دلار از دپارتمان دفاع ایالات متحده (دارپا) راه اندازی کردند.

10دانشجو از 60 دانشجوی سابق دکتری او درحال تحقیق روی استفاده‌های دیگر از فنآوری LED در شرکت لومیلدس واقع در سیلیکون‌ولی درحال کار هستند.

جوایز و افتخارات

هلونیاک از طرف جورج بوش پدر و بوش پسر، آکی‌هیتو امپراطور ژاپن و ولادیمیر پوتین جوایزی دریافت کرد.

در سال 1984، هلونیاک، برای آکدمی ملی علوم انتخاب شد.

در سال 1989، مدال IEEE ادیسون برای پاسداشت از "خدمات برجسته‌ای که در شاخه مهندسی الکترونیک در ارتباط با پیشرفت‌های عظیمی که در زمینه مواد و دستگاههای نیمه هادی انجام داد" اعطا شد.

در سال 1992، او از آکادمی آپتیک امریکا جایزه چارلز هارد تونز را دریافت کرد.

در سال 1993، او جایزه NAS را برای کاربرد صنعتی علوم دریافت کرد.

در سال 1995، بابت کمکهای برجسته به تحقیقات و کاربردهای عملی دیودها و لیزرهای ساطع کننده نور به او جایزه بین‌المللی ژاپن معادل 500هزاردلار اعطا شد.

در سال 2001، او مدال فردریک ایوز را از انجمن اپتیک امریکا دریافت کرد.

در سال 2003، به او مدال افتخار موسسه IEEE اعطا شد.

منابع
  1. Communications, Grainger Engineering Office of Marketing and. "Holonyak retires after 50 years in ECE". ece.illinois.edu. Retrieved 2021-05-09.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیک هولونیاک موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.