نوری سعید

نوری سعید پاشا یا نوری پاشا سعید (به عربی: نوري السعيد) (زادهٔ دسامبر ۱۸۸۸ – مرگ ۱۵ ژوئیه ۱۹۵۸) سیاستمدار عراقی در سال‌های قیمومیت بریتانیا بر عراق و نیز دورهٔ پادشاهی این کشور بود. او ۱۴ بار نخست‌وزیر عراق شد.

نوری سعید در کنار فیصل دوم

نوری سعید پاشا
نخست‌وزیر عراق
مشغول به کار ۱۹۵۸ – ۱۹۵۸
پادشاه	ملک فیصل دوم عراق
پس از	عبدالوهاب مرجان
پیش از	احمد مختار بابان
مشغول به کار ۱۹۵۴ – ۱۹۵۷
پس از	ارشد عمری
پیش از	علی جودت ایوبی
مشغول به کار ۱۹۵۰ – ۱۹۵۲
پس از	توفیق السویدی
پیش از	مصطفی محمود عمری
مشغول به کار ۱۹۴۹ – ۱۹۴۹
پس از	مزاحم پاچه‌چی
پیش از	علی جودت ایوبی
مشغول به کار ۱۹۴۶ – ۱۹۴۷
پس از	ارشد عمری
پیش از	سید صالح جبر
مشغول به کار ۱۹۴۱ – ۱۹۴۴
پس از	حمدی پاچه‌چی
پیش از	جمیل المدفعی
مشغول به کار ۱۹۳۸ – ۱۹۴۰
پادشاه	غازی اول
پس از	جمیل المدفعی
پیش از	رشید عالی گیلانی
مشغول به کار ۱۹۳۰ – ۱۹۳۲
پادشاه	فیصل یکم
پس از	ناجی السویدی
پیش از	ناجی شوکت
اطلاعات شخصی
زاده	نوری پاشا سعید دسامبر ۱۸۸۸ بغداد، امپراتوری عثمانی
درگذشته	۱۵ ژوئیه ۱۹۵۸ (۶۹ سال)
ملیت	عراق
پیشه	سیاستمدار
دین	اسلام سنی

نوری سعید را یکی از سیاست‌مداران نزدیک به انگلستان می‌شمردند او در طی چند دهه به صورت مداوم به سود سیاست‌های انگلستان دست به عمل زد. او عاملی اصلی در حفظ نظام پادشاهی عراق بود و با ملک فاروق در مصر، عبدالله اول در اردن، رضا شاه در ایران و امان‌الله خان در افغانستان روابطی گرم و صمیمانه داشت. نوری سعید میزبان پیمان بغداد در سال ۱۹۳۷ میان ایران، ترکیه، عراق و افغانستان بود و در سال ۱۹۵۵ با انعقاد پیمان سنتو بین عراق و ترکیه این پیمان را به وجود آورد. نوری سعید تلاش کرد تا در مواجه بین اعراب و اسرائیل و جنگ جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسرائیل تا حد زیادی دخالت نکند و عراق را بیرون از این درگیری نگه دارد. او دشمنان بسیاری داشت و دو بار ناچار شده بود از عراق کشور خود بگریزد. نهایتاً در سال ۱۹۶۸ و با کودتا عبدالکریم قاسم حکومت پادشاهی در عراق سرنگون شد و نوری سعید - که در آن دوران به‌شدت نامحبوب بود - ناچار شد در پوشش زنانه بگریزد، ولی دستگیر و کشته شد. سپس وی را به خاک سپردند، ولی مردم خشمگین پیکر او را از خاک بیرون کشیدند، در خیابان‌های بغداد روی زمین کشاندند، آویزان کردند، سوزاندند و مثله کردند.