نوح یکم سامانی
نوح یکم سامانی (نوح بن نصر) معروف به امیر حمید و دارای کنیه ابومحمد (۳۴۳ – ۳۳۱ ه.ق) از پادشاهان سامانی بود.
نوح یکم | |||||
---|---|---|---|---|---|
امیر سامانی | |||||
فرمانروای سامانی | |||||
سلطنت | ۶ آوریل ۹۴۳ – اوت ۹۵۴ میلادی ۱۷ فروردین ۳۲۲ – مرداد ۳۳۳ خورشیدی ۲۲ رجب ۳۳۱ – ربیعالثانی ۳۴۳ قمری | ||||
پیشین | نصر دوم | ||||
جانشین | عبدالملک یکم | ||||
درگذشته | اوت ۹۵۴ میلادی مرداد ۳۳۳ خورشیدی ربیعالثانی ۳۴۳ قمری | ||||
فرزند(ان) | عبدالملک یکم منصور یکم عبدالعزیز | ||||
| |||||
خاندان | دودمان سامانی | ||||
پدر | نصر دوم | ||||
دین و مذهب | اسلام، سنی |
نوح بن نصر در سال ۳۳۱ ه.ق به جای پدر در بخارا فرمانروای فرارود شد. روزگار فرمانروایی پرآشوبی داشت تا بدانجا که چند گاهی از تاج و تخت جدا شد اما دوباره مقام خویش را به دست آورد.[1]
نوح همراه وشمگیر بن زیار بر گرگان چیره شد و در سال ۳۳۳ ه.ق به ری و اصفهان لشکر کشید.
از رویدادهای مهم دورهٔ او مخالفت ابوعلی احمد چغانی فرماندهٔ لشکر اوست که مرو و بخارا را در سال ۳۳۵ ه.ق فتح کرد و وزیر نوح، ابوالفضل محمد بن احمد سلمی مروزی ملقب به «حاکم جلیل» و «شمسالائمه» را کشت ولی پس از مدتی با نوح صلح کرد، اما چون در نبرد با بوییان کاری از پیش نبرد و با رکنالدوله صلح کرد از اینرو نوح او را از خراسان عزل کرد ولی ابوعلی به کمک رکنالدوله منشور حکومت خراسان را از مطیع عباسی دریافت کرد و در سال ۳۴۳ نوح در بخارا درگذشت.[2]
منابع
- لغتنامه، دهخدا، سرواژهٔ نوح.
- پژوهشکدهٔ باقرالعلوم (به بهرهگیری از منابع قدیمی. بازدید: ژوئیه ۲۰۰۹.