نهنگ دندانکلفت
نهنگ دندانکلفت یا دلفین سیاه[1] (به انگلیسی false killer whale ) (با نام علمیPseudorca crassidens) از آببازان و سومین بزرگجثهترین عضو خانواده دلفینهای اقیانوسی[پانویس 4] است. این جانور در آبهای معتدل و گرم جهان زندگی میکند. نهنگ دندانکلفت همانندی ظاهری با نهنگ قاتل[پانویس 5] دارد و به همین دلیل در زبان انگلیسی به نام نهنگ قاتل دروغین[پانویس 6] خوانده میشود. همانند نهنگ قاتل، نهنگ دندانکلفت به دیگر آببازان حمله و آنها را شکار میکند، با این حال این دو جانور رابطه نزدیکی با هم ندارند.
نهنگ دندانکلفت | |
---|---|
اندازه در مقایسه با یک انسان متوسط | |
وضعیت بقا | |
آرایهشناسی | |
فرمانرو: | جانوران |
شاخه: | طنابداران |
رده: | پستانداران |
راسته: | آببازان |
زیرراسته: | آببازان دنداندار[پانویس 1] |
تیره: | دلفینسانان[پانویس 2] |
سرده: | دندانکلفتها[پانویس 3] راینهارت, ۱۸۶۲ |
گونه: | P. crassidens |
نام علمی | |
Pseudorca crassidens اوون، ۱۸۴۶ | |
زیستگاه نهنگ دندانکلفت (به رنگ آبی) |
نهنگهای دندانکلفت موجود در حیاتوحش زیر بررسیهای دقیق قرار نگرفتهاند و بیشتر اطلاعات دربارهٔ این گونه از موارد به دام افتاده به دست آمدهاست.
نهنگ دندانکلفت تنها عضو شناساییشده سرده دندانکلفتها است.
نهنگ دندانکلفت سیاه رنگ با گردن و حلقی خاکستری است. بدن لاغر و کشیدهای دارد و سری کشیده و رو به جلو با ۴۴ دندان در دهان. بالهٔ پشتی آن داسشکل است و بالههای کناری کوچک و باریکاند. نهنگ دندانکلفت میتواند تا ۶ متر رشد کند.
در گذشته نهنگهای دندانکلفت در مناطقی همچون کارائیب و اندونزی شکار میشدند. امروزه در ژاپن هر ساله تعداد کمی از آنها کشته میشوند.
بسیاری از آکواریومهای سراسر جهان، از جمله سی ورلد در ایالات متحده، به نمایش این جانور میپردازند.
یادداشت
- Odontoceti
- Delphinidae
- Pseudorca
- Delphinidae
- Orca
- False killer whale
منابع
- Taylor, B.L. , Baird, R. , Barlow, J. , Dawson, S.M. , Ford, J. , Mead, J.G. , Notarbartolo di Sciara, G. , Wade, P. & Pitman, R.L. "Pseudorca crassidens". IUCN Red List of Threatened Species 2008. Retrieved 17 September 2011.
- National Audubon Society: Guide to Marine Mammals of the World، شابک ۰-۳۷۵-۴۱۱۴۱-۰
- Don E. Wilson, DeeAnn M. Reeder (۲۰۰۵). "Mammal species of the world: a taxonomic and geographic reference". بالتیمور: Johns Hopkins University Press. p. ۷۴۳-۷۲۳. ISBN 978-0-8018-8221-0.