موردپژوهی

موردپژوهی، نمونه‌پژوهی یا مطالعهٔ موردی[1] یکی از روش‌های تحقیق کیفی در علوم اجتماعی است. موردپژوهی، بررسی متمرکز و عمیق یک فرد، گروه، رویداد یا اجتماع است.[2] راه‌های دیگر نمونه‌پژوهی شامل تجربه‌ها، بررسی آماری و کندوکاو داده‌های بایگانی‌شده می‌باشد.[3]

موردپژوهی بر اقدام عملی مبتنی است و به همین دلیل ممکن است پیچیده و میان‌رشته‌ای باشد و فرصت‌هایی را برای درک مسائل و جستارهای وابسته با نمونه پژوهش پدیدآورد.[4]

در نمونه‌پژوهی دانشگاهی چهار مرحله وجود دارد:

  • روشنگری استاد در مورد گسترهٔ موضوع مورد پژوهش و مسائل پیرامونی آن
  • مطالعه شخصی و یادداشت‌برداری از هر گونه موضوع مرتبط توسط دانشجو
  • بیان مهارت‌ها، دانش و نگرش دانشجویان در گروه‌های سه تا شش نفره، ارزیابی درستی داده‌ها، ارائه راهکارها و برگزیدن بهترین گزینه‌ها
  • برگزاری نشستی اولیه که در آن، هر گروه فرعی ممکن است به ارائه بهترین راه حل خود مبادرت ورزد و استاد نیز به بیان کردن مسایل و اصول نهفته و پیش‌فرض‌های آنان بپردازد.[5]

نمونه‌پژوهی‌های علمی باید بر پایه یک یا چند چارچوب یا مدل مفهومی معتبر باشد.[6]

پانویس

  1. «مطالعهٔ موردی» [آمار، علوم سلامت] هم‌ارزِ «case study»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هشتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸ (ذیل سرواژهٔ مطالعهٔ موردی)
  2. Shepard, Jon (2003), Sociology and You, Robert W. Greene, Ohio: Glencoe McGraw-Hill, p. A-22, ISBN 0-07-828576-3
  3. Robert K. Yin. Case Study Research: Design and Methods. Fourth Edition. SAGE Publications. California, 2009. بایگانی‌شده در ۴ سپتامبر ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine
  4. پایگاه حوزه، روش‌های آموزش در گروه‌های کوچک، بازدید: اکتبر ۲۰۰۹.
  5. همان.
  6. «مجتبی آن‌لاین». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۹ دسامبر ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.