منورعلیشاه شیرازی
حاج‌آقا محمد شیرازی معروف به منورعلیشاه (زاده ۱۲۲۴ قمری - درگذشته ۱۳۰۱ قمری در شیراز) از قطب‌های سلسله نعمت‌اللهی بود.
او پسر حاجی محمدحسن مجتهد (متوفی ۱۲۴۰ قمری) امام جماعت مسجد نو شیراز و عموی رحمت‌علیشاه بود. او از رحمت‌علیشاه سن کمتری داشت و پس از درگذشت وی، قطب دراویش نعمت اللهی شد. وی از سال ۱۲۷۸ تا ۱۳۰۱ قمری قطب این رشته از دراویش بود. در این مدت تعداد زیادی از مشایخ از طرف او اجازه ارشاد یافتند. او همچنین میرزا محمدمعصوم نایب‌الصدر پسر رحمت علیشاه را سرپرستی کرد و تحت تعلیم و تربیت خود قرار داد. پس از درگذشت منورعلیشاه پسرش وفاعلی‌شاه شیرازی قطب سلسله نعمت‌اللهی شد.[1]
در زمان منورعلیشاه دراویش نعمت‌اللهی انشعاب یافتند و صفی‌علی‌شاه که از شاگردان پیشین منورعلیشاه بود در تهران عده‌ای از شاهزادگان و بزرگان را به دور خود جمع کرد و سلسله صفیعلیشاهی را بنیان نهاد.[2]
پانویس
- مدرسی چهاردهی، نورالدین. سلسله نعمت‌اللهی مونسعلیشاهی. مجله وحید، مرداد ۱۳۵۲، شماره ۱۱۶، صفحه ۵۲۷.
- شرح حال رجال ایران، اثر: مهدی بامداد، چاپ اول، جلد اول، صفحه: ۳۴۰