لگاتو
لگاتو یا متصل (ایتالیایی: Legato) در تئوری موسیقی نشانه‌ای از اجرای موسیقی و نت‌نویسی برای حرکتِ پیوسته و غیر استاکاتو در یک جملهٔ موسیقی است که با استفاده از یک خطِ منحنی به نام خط اتصال، یا در جمله‌های طولانی‌تر با نوشتن (Legato) اجرا می‌شود. لگاتو شکلی از جمله‌بندی یا «آرتیکولاسیون» در موسیقی است که برای نوعی از اجرا تفسیر می‌شود.
در سازهای زهی، لگاتو با حرکت آرشه در یک جهت و در سازهای بادی و خوانندگی با یک نفس اجرا می‌شود. در لگاتو‌های طولانی نیز با کمترین سکوت بین جمله‌ها اجرا می‌شود. در این نوعِ اجرا، از تکنیک‌هایی مانند گلیساندو نیز استفاده می‌شود.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Legato». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لگاتو موجود است. |
| پنج خط حامل | |
|---|---|
| نت |
|
| جمله‌بندی | |
| پارتیتور |
|
| جایگزین |
|
| غیرغربی و باستانی |
|
| مرتبط |
|
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.