فیصل بن عبدالعزیز آل سعود
ملک فِیصَل بن عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن فیصل بن ترکی بن عبدالله بن محمد بن سعود بن محمد بن مقرن آل سعود (زاده ۱۴ آوریل ۱۹۰۶ – درگذشته ۲۵ مارس ۱۹۷۵) فرزند سوم ملک عبدالعزیز، بنیان‌گذار پادشاهی عربستان سعودی، و سومین پادشاه این کشور از خاندان آل سعود در سال‌های ۱۹۶۴–۱۹۷۵ بود. او با پادشاه پیش از خود (ملک سعود) و ۴ پادشاه پس از خود (ملک خالد، ملک فهد، ملک عبدالله و ملک سلمان) برادر می‌باشد.[1]
| ملک فیصل بن عبدالعزیز آل سعود | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه عربستان سعودی | |||||
 ملک فیصل | |||||
| سومین پادشاه عربستان سعودی | |||||
| حکومت | ۱۹۶۴–۱۹۷۵ | ||||
| پیشین | ملک سعود | ||||
| جانشین | ملک خالد | ||||
| دومین ولیعهد عربستان سعودی | |||||
| دوران | ۱۹۵۳–۱۹۶۴ | ||||
| پیشین | سعود بن عبدالعزیز | ||||
| جانشین | محمد بن عبدالعزیز | ||||
| پادشاه | ملک سعود | ||||
| نایب‌السلطنه حجاز | |||||
| جانشین | خالد بن عبدالعزیز | ||||
| پادشاه | ملک عبدالعزیز | ||||
| زاده | ۱۴ آوریل ۱۹۰۶ ریاض، عربستان سعودی | ||||
| درگذشته | ۲۵ مارس ۱۹۷۵ (۶۸ سال) ریاض، عربستان سعودی | ||||
| آرامگاه | |||||
| همسر(ان) |
| ||||
| فرزند(ان) |
| ||||
| |||||
| خاندان | آل سعود | ||||
| پدر | ملک عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن فیصل بن ترکی بن عبدالله بن محمد بن سعود بن محمد بن مقرن آل سعود | ||||
| مادر | طرفه بنت عبدالله آل شیخ | ||||
| دین و مذهب | اسلام، سنی | ||||
ملک فیصل یکی از چند سیاست‌مداری بود که در سال ۱۹۷۳ تصمیم گرفتند تا در چارچوب سازمان اوپک صدور نفت به کشورهای غربی را متوقف کنند. این کار واکنشی به پشتیبانی کشورهای غربی از اسرائیل در جنگ با مصر و سوریه درخلال جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ بود.
ملک فیصل در سال ۱۹۷۴ از سوی مجله تایم به عنوان «مرد سال» اعلام شد. ملک فیصل بن عبدالعزیز از پیشگامان مدرنیزه کردن عربستان و از مؤسسان ایستگاه‌های رادیویی و تلویزیونی عربستان بود که ابتدا با مخالفت علما همراه بود. او برای راضی کردن آن‌ها یک صوت قرآن پخش کرد و علما نیز اجازه ورود تکنولوژی جدید را به او دادند. بعدها برادرزاده او به همراه عده‌ای به ایستگاه تلویزیونی یورش برد و توانست خسارت اندکی وارد کند؛ او دستور اعدام خرابکاران را صادر کرد تا این که ملک فیصل در تاریخ ۲۵ مارس ۱۹۷۵ به‌دست برادرزاده خود (برادر همان کسی که اعدام شده بود)، فیصل بن مساعد، ترور شد.[2]
تشکیل اوپک
در سپتامبر ۱۹۶۰ دولت عراق کشورهای ایران، کویت، عربستان سعودی، و ونزوئلا را به نشستی در بغداد دعوت کرد تا در مورد کاهش قیمت مواد خام تولید شده توسط کشورهای متبوع خود به مذاکره بپردازند. این کشورها با آرمان محافظت از منافع خود اقدام به بنیان‌گذاری سازمان واحدی موافقت کردند که به اختصار «اوپپ» نامیده شد. این سازمان در راستای دفاع در مقابل سیاست استثماری شرکت‌های بزرگ نفتی مشهور به «هفت خواهر» پدید آمد که به دلیل در اختیار داشتن فناوری تولید نفت و تسلط بر شبکه ترابری نفت خام، از افزایش قیمت نفت جلوگیری می‌کردند و ارزش آن را به صورت مصنوعی در بازار پایین نگه می‌داشتند. بنیان‌گذاری اوپک، جان تازه‌ای به همگرایی کشورهای جهان سوم و ایجاد قدرت چانه‌زنی در برابر کشورهای ثروتمند داد. زیرا در در آن هنگام، بیشتر کشورهای جهان سوم، چیزی جز مواد خام برای صادرات نداشتند.فؤاد روحانی از ایران نخستین دبیرکل اوپک بود. روحانی به مدت چهار سال این سمت را بر عهده داشت.
در سال 1968 دانشگاه ملک عبدالعزیز در مدینه تأسیس شد.
منابع
- Saudi royal family schema-root.org
- James Wynbrandt (2010). "A" Brief History of Saudi Arabia. Infobase Publishing. p. 236. ISBN 978-0-8160-7876-9. Retrieved 16 December 2016.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فیصل بن عبدالعزیز آل سعود موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Faisal of Saudi Arabia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۲.
- Winder, R. Bayly. "Fayṣal b. ʿAbd al- ʿAzīz b. ʿAbd al- Raḥman āl Suʿūd (ca. 1323–95/ca. 1906–75)." Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2007. Brill Online. ۲۸ مارس ۲۰۰۷
| سلف: سعود بن عبدالعزیز |
نخست‌وزیر عربستان سعودی
۱۶ اوت ۱۹۵۴–۲۱ دسامبر ۱۹۶۰ |
جانشین: سعود بن عبدالعزیز |
| سلف: سعود بن عبدالعزیز |
نخست‌وزیر عربستان سعودی
۳۱ اکتبر ۱۹۶۲–۲۵ مارس ۱۹۷۵ |
جانشین: خالد بن عبدالعزیز |
