فهرست نام روزهای ماه

در حوزهٔ تمدن ایرانی، هر ماه دارای سی روز بود که با اضافه کردن پنج روز در آخر سال (پنجه دزدیده)، سال به ۳۶۵ روز می‌رسید. و اکنون نام این روزها:

۱. اورمزد۲. بهمن۳. اردیبهشت۴. شهریور۵. سپندارمذ
۶. خرداد۷. امرداد۸. دی به آذر۹. آذر۱۰. آبان
۱۱. خور۱۲. ماه۱۳. تیر۱۴. گوش (ایزد)۱۵. دی به مهر
۱۶. مهر وره مهر۱۷. سروش۱۸. رشن۱۹. فروردین۲۰. بهرام
۲۱. رام۲۲. باد۲۳. دی به دین۲۴. دین۲۵. ارد
۲۶. اشتاد۲۷. آسمان۲۸. زامیاد۲۹. مهراسپند۳۰. انیران

البته روزهای پنجه نیز نامی دارند که از نام گاتاهای زرتشت گرفته شده:

۱. اهنود۲. اشتود۳. سپنتمد۴. وهوخشتر۵. وهشتواش


ترتیب نام روز به اوستایی نام رایج معنی
۱اهورامزداههرمزدنام خداوند
۲وُهومَنَهبهمنمنش نیک
۳آشه‌وَهیشتَهاردیبهشتبهترین راستی
۴خششرهَ‌وَئیریَهشهریورشهریاری والا
۵سپنتا آرمیتیسپندارمذفروتنی، عشق و گسترش
۶هَئوروَتاتخردادکمال ایزدی
۷اَمرتاتامردادبی‌مرگی و نامیرایی
۸آفریدگاردی به آذرآفریدگار
۹آتَرآذرآتش
۱۰آپُوُآبانآب
۱۱خَورخشِیُتَهخورآفتاب و خورشید
۱۲ماهماهماه
۱۳تیشنریهتیرستارهٔ تیر و ایزد باران
۱۴گوایزد گوشجهان، هستی و زندگی
۱۵آفریدگاردی به مهرآفریدگار
۱۶میثرهمهرنگهداشتن پیمان الهه ورهمهر
۱۷سرَوشَهسروشوخش ایزدی (الهام و وحی)
۱۸رشنورَشندادگری
۱۹فروَشی‌هافروردینفروهر و روان رفتگان
۲۰وِرثرغَنَهبهرامپیروزی
۲۱رامَنرامرامش و آشتی (صلح)
۲۲واتَهبادباد
۲۳آفریدگاردی به دینآفریدگار
۲۴دینادینوجدان بینش درونی
۲۵اَشیاردخوشبختی دارائی
۲۶اَرشتاتاشتادراستی
۲۷اَسمَنآسمانآسمان
۲۸زَمزامیادزمین
۲۹مَنثره سپنتهمهراسپندگفتار نیک
۳۰اَنغَرا رَرُچاهانیران یا انارامروشنایی بی‌پایان

در ایران باستان هر گاه که نام روز و ماه یکی می شد آن روز را جشن بر پا می کردند

[1]

پانویس

  1. گاه‌شماری و جشن‌های ایران باستان، ص ۸۱ تا ۸۵
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.