فرج‌الله سلحشور

در مرداد ۱۳۸۸ خانه سینمای ایران از فرج‌الله سلحشور شکایت کرد.[7] به گفته بی‌بی‌سی این شکایت در پی ادعای سلحشور مبنی بر بی‌بندوباری «بخش اعظمی» از خانهٔ سینما انجام گرفته بود،[8] در حالی که سلحشور تأکید کرد که انتقاد او «فقط شامل ۱۰ درصد» از سینما و سینماگران بوده‌است. «من فقط تعداد کمی از هنرمندان را قشر وابسته، آلوده و فاسد می‌دانم،» سلحشور افزود. به گفته وی، مطرح شدن این شکایت به دلیل ساخت سریال «یوسف پیامبر» و موضع سیاسی او در طرفداری از محمود احمدی‌نژاد بوده‌است.[9] دادگاه عمومی جزایی تهران در نهایت سلحشور را به‌دلیل توهین به اعضای خانهٔ سینما که در آن زمان حدود ۴۵۰۰ نفر بودند، محکوم به پرداخت ۴۰۰۰ تومان پول نقد کرد.[8] به گفته وکیل خانه سینما این مجازات جزای نقدی چهار هزار تومانی می‌تواند جنبه تنبیهی برای «محکوم‌علیه» داشته باشد.[10]

در ۱۵ فرودین ۱۳۸۹ دادگاه شعبهٔ ۱۰۸۳،[11] شعبه ویژهٔ دادگاه رسیدگی به جرایم کارکنان دولت، فرج‌الله سلحشور را به جرم سرقت ادبی از طریق رونویسی فیلمنامهٔ سریال یوسف پیامبر از مجموعه کتاب و فیلم‌نامهٔ دوجلدی یوسف صدیق اثر شهاب‌الدین طاهری به ۳ سال حبس و پرداخت جریمهٔ ۱٫۵ میلیارد تومانی محکوم کرد.[12][13] اما پس از اینکه این حکم به دلیل اعتراض سلحشور به شعبه ۱۰۷۵ ارجاع داده شد[11] بر اساس رأی دادگاه به دلیل نبود دلایلی بر اثبات اتهام، سلحشور تبرئه شد.[14]

سلحشور خود خبر محکومیتش را تکذیب کرده بود.[15]

به گفته بی‌بی‌سی، سلحشور در ۲۳ مهر ۱۳۹۰ خورشیدی در گفتگو با خبرگزاری کانون دانش‌آموزی ایران (پانا) با انتقاد از تلاش یک تهیه‌کننده برای دعوت از آنجلینا جولی به ایران، سینمای ایران را به «فاحشه‌خانه» تشبیه کرد. براساس گزارش بی‌بی‌سی او همچنین آنجلینا جولی را «فاحشهٔ بین‌المللی»، و بازیگران زن سینمای ایران را «یک پا آنجلینا جولی» نامید.[16] سلحشور کمی بعد در گفتگویی با خبرگزاری فارس،[17] این موضوع را تکذیب کرد و ادعا نمود که خبرگزاری پانا گفته‌های وی را بد منعکس کرده بوده‌است.[18] خبرگزاری پانا نسبت به این سخنان سلحشور واکنش نشان نداد و برخی سایت‌های خبری ایران به نقل از این خبرگزاری مدعی شدند که خبرگزاری پانا متن صوتی سخنان او را در اختیار دارد.[19]

سلحشور همچنین سینمای ایران را برخاسته از ارزش‌های اسلام و قرآن نمی‌دانست و معتقد بود بنیان‌گذاران آن شرکت‌های صهیونیستی هستند.[20]

مریلا زارعی، مهناز افشار، ترانه علیدوستی، پگاه آهنگرانی، نگار جواهریان، هانیه توسلی، و باران کوثری نسبت به این سخنان اظهار تأسف نمودند و خواستار کناره‌گیری سلحشور از سینما شدند.[21] رؤیا تیموریان اظهارات سلحشور را توهین به «فیلم‌های خودش و بازیگرانی که در فیلم‌هایش بازی کرده‌اند» دانست. داوود رشیدی نیز گفته‌های سلحشور را توهین به بازیگران زن سینمای ایران دانست و اعلام کرد که این گفته‌های سلحشور در انجمن بازیگران خانه سینما مورد بررسی قرار خواهد گرفت.[18]

به‌گفتهٔ فرج‌الله سلحشور در مراسم اختتامیهٔ جشنوارهٔ «شعر و سرود انقلاب» در سال ۱۳۹۱ خورشیدی، او پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، جزو کسانی بوده که سینما آتش زده‌است. او از اینکه پس از انقلاب از همان سینماها پشتیبانی شده و برایشان موزه ساخته شده‌است، اظهار تأسف کرد.[8]

فرج‌الله سلحشور در در وصیتی شفاهی، به دفن شدن در قطعه هنرمندان، ابراز بی‌علاقگی کرده و گفت: «همین اینجا اعلام می‌کنم، من عضوی از خانواده سینما نیستم. همه، این موضوع را می‌دانند و بارها گفت[ه‌ا]م که من یک نفر از خانه سینما و وزارت ارشاد نیستم. من یک مبلغ [اسلامی] هستم و-اگر خدا توفیق دهد-از زبان هنر، استفاده می‌کنم که بتوانم حرف دین و خدا را بزنم. اصلاً من سینماگر نیستم و وصیت کردم که اگر شهید شدم یا فوت کردم، من را در قطعه هنرمندان، دفن نکنید. این فیلم‌هایی را که بنده و دیگر افراد ساخته‌ایم، باید بگویم که ما از این خانواده [هنرمندان] نیستیم.».[22][23] البته پس از او یکی دیگر از هنرمندان هوادار جمهوری اسلامی یعنی الهام چرخنده نیز چنین مطلبی را گفت که از دیدگاه برخی از هنرمندان، توهین‌آمیز بود و در پی آن، باعث اظهار نظراتی شد.[24]